ابررسانا ماده ای است که می تواند الکتریسیته را هدایت کند یا الکترون ها را از اتمی به اتم دیگری منتقل کند بدون این که مقاومتی داشته باشد. این یعنی هنگامی که ماده به دمای بحرانی برسد و ابررسانا شود به هیچ طریقی از جمله گرما صدا انرژی تلف نمی شود.متاسفانه بیش تر مواد باید از نظر انرژی در وضعیت بسیار پایینی باشند تا به ابررسانا تبدیل گردند. تحقیقات برای رسیدن به ابررسانایی که در دماهای بسیار بالا ایجاد شوند در حال انجام است. هم اکنون انرژی زیادی در فرآیند سردسازی مصرف می شود که این کار باعث افزایش هزینه و غیر اقتصادی شدن این کار می شود.
ابررساناها به دو دسته تقسیم می شوند.
ابررساناهای نوع اول
ابررسانای نوع اول شامل عناصر رسانایی است در هرجا از سیم کشی ها تا میکروچیپ ها کاربرد دارند. در حال حاضر ابررساناهای نوع اول دماهای بحرانی از ۰۰۰۳۲۵/۰ تا ۸/۷ کلوین در فشار استاندارد دارند. بعضی از ابررساناهای نوع اول برای تبدیل شدن به ابررسانا به فشار بسیار بالایی نیاز دارند. به طور مثال گوگرد برای رسیدن به این حالت فشار ۳/۹ میلیون اتمسفری و دمای ۱۷ کلوین نیاز دارد.
مثال های دیگری از ابررسانای نوع اول جیوه ۱۵/۴- کلوین ،قلع ۲/۷، آلومینیوم ۱۷۵/۱- و روی ۸۵/۰- کلوین است.برای حدود نیمی از عناصر جدول تناوبی می توان خاصیت ابررسانایی را بررسی کرد.
ابررساناهای نوع دوم
ابررسانای نوع دوم ترکیبی فلزی از مس و قلع است. این مواد در دماهای بسیار بالاتری نسبت به ابررساناهای نوع اول دارند.دلیل این افزایش دما ناشناخته است. بالاترین دمای بحرانی ممکن در دمای استاندارد تاکنون ۱۳۵ کلوین یا ۱۳۸- درجه سانتی گراد است که متعلق به ترکیب HgBa2Ca2Cu3O8
می باشد. این ترکیب مربوط به گروهی از ابررساناها به نام پروسکیت های مسی است. این ابررساناها به نسبت ۲ اتم مس و ۳ اتم اکسیژن است و یک سرامیک است. میدان مغناطیسی می تواند در ابررساناهای نوع دو نفوذ کند در حالی که در نوع اول نفوذ نمی کند.
منبع:
http://superconductors.ir/%D8%A7%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%86%D8%A7-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D8%9F-2/#more-502
