سلام
تو هر سنی كه باشیم حضور خانواده كنارمون تاثیر زیادی برا موفقیت هامون داره همیشه همه مشكلات ودرگیری های ذهنی وقتی با خانواده درمیون گذاشته میشه راحت تر وسریع تر به نتیجه میرسه شاید دلسوزی های پدر ومادر باعث میشه كه این مشكلات زودتر وبا شرایط بهتری به نتیجه برسه
حالا سوال اینجاس كه چی میشه كه این همه دلسوزی یهوبرا جوونا بی معنی میشه وبرا تشكیل زندگی ودامه اون كمتر به نظر خانواده توجه میكنن
همین مورد هم باعث میشه كه حتی خیلی از مشكلات رو به خانواده نگن ویه جور تنهایی رو به خودشون اجبار كنن
چرا راحتی زندگی وآرامش رو درست تعبیر نمیكنیم؟
