خنده های حرص آور رضا عطاران
بی
گمان وقتی نام رضا عطاران به میان می آید یاد خنده های حرص در آور " عطا "
در فیلم " توفیق اجباری " می افتید . همچنین خنده های او در کارهایی چون "
بزنگاه " " ترش و شیرین " و "هوو " حس تمسخر را به مخاطب القا می کند.
خنده های رضا عطاران فقط مختص خود اوست. حتی این خنده ها تا جایی پیش می
رود که بیننده را به حرص خوردن می اندازد. مجموعه تلویزیونی " ترش و شیرین "
یکی از نمونه های بارز خنده های تمسخرآمیز این بازیگر است. وقتی از او
درباره سبک خنده هایش و حرصی که در می آورد می پرسی در جواب می گوید: "اگر
حرص خوردید یعنی اینکه من کارم را خوب انجام دادم".
خنده های مهربان شهاب حسینی
"اکسیژن
" نام اولین اجرایی است که از همان ابتدا سرشار از خنده های مهربان شهاب
حسینی بود. در بیشتر فیلم هایی که این بازیگر کار کرد خنده های مهربان او
به کاراکتر وصل شده بود. فیلم سینمایی "محیا " که دیپلم افتخار جشنواره
فیلم فجر را از آن شهاب کرد، پر بود از خنده هایی که بیننده را به جایی می
کشاند که مهربانی کاراکتر را باور کند. همچنین شهاب با همان خنده هایی که
از جنس محبت بود در پروژه "دلشکسته " خالق مهربانی دیگری بود. انتظار خنده
های پرمحبت از مهربانی بر می آید.
خنده های فیگوراتیو حسام نواب صفوی
بهتر
است خنده های حسام نواب صفوی را خنده هایی فیگوراتیو دانست. او در بیشتر
پروژه هایی که بازی می کند یک ژست خنده بیشتر ندارد. به همین خاطر می توان
خنده های او را کاملا فیگوری دانست هر چند خنده های حسام ممکن است بیننده
را یاد ستاره ای پر سرو صدا بیندازد که سال ها پیش فوت کرده است ولی از حق
که نگذریم ژست خنده های حسام در هیچ پروژه ای رنگ دیگری به خود نگرفت بلکه
سبک منحصر به خودش را داشت.
خنده های فیگوراتیو او در فیلم هایی
چون "شمعی در باد"، "کلاغ پر"، "سوغات فرنگ "، " ازدواج به سبک ایرانی " و
حتی در جدیدترین ساخته بهرام بیضایی به نام " وقتی همه خوابیم" خود نمایی
می کند. گویا حسام قصد ندارد ژست خنده های خود را تغییر دهد و خنده هایش
همیشه تیپ خاصی دارد.