تبیان، دستیار زندگی

سلام دوستان                                                                                                   

همون طور که اطلاع دارین 22 آوریل ،3  اردیبهشت روز جهانی زمین پاک نامگذاری شده است و در ایران نیز به پیروی از جامعه جهانی روز زمین در دوم اردیبهشت ماه برگزار می شود که متاسفانه به برنامه های نمادین ، اهدای جوایز و برپایی همایشها و سخرانی مسوولین محیط زیستی محدود می شود.

محوری  که حالا بحث داغ و روز دنیا هست بحث گرم شدن زمین   (Global warming ) هست که دیگه دانشمندان علوم زمین شناسی ، هواشناسی و نجوم عملا اعتراض شدید و هشدارهای جدی در این مورد رو ابراز میکنن .

با اینکه شاید در نکاه اول سهم ما از این گرم شدن ناچیز باشه ! اما واقعیت چیز دیگری هست و گویا این مسئله یک معضل جهانی هست و نباید به دید قومی وملیتی به ان نگاه کرد .در حالیکه کشور امریکا با سهم 33 درصدی در تولید گازهای گلخانه ای ، اصلی ترین منبع گرم کننده زمین شناخته شده اما نباید نقش هر یک از کشور ها رو به عنوان میراث دار زمین از یاد ببریم .

حالا خودتون رو در 50 یا 100 سال دیگه فرض کنین زمانی که طبق پیش بینی ها متوسط دمای کره زمین حدود 4 تا 5 درجه گرمتر خواهد شد . راستی فکر میکنین زمین و ساکنانش ( که فقط انسان ها نیستند ) چه شرایطی خواهند داشت ؟

اگر دوستان هم علاقه دارند بیشتر درباره این پدیده تحقیق کنیم و در این تاپیک درباره اش صحبت کنیم .

گرمایش زمین (در انگلیسی:Global Warming) نام پدیده‌ای است که منجر به افزایش میانگین دمای سطح زمین و اقیانوس‌ها‌ گردیده‌است .در طول ۱۰۰ سال گذشته، کره زمین به طور غیرطبیعی حدود ۰٫۷۴ درجه سانتیگراد گرمتر شده که این موضوع دانشمندان را نگران کرده‌است. برخی از دانشمندان معتقدند که دهه‌های پایانی قرن بیستم، گرم‌ترین سال‌های ۴۰۰ سال اخیر بوده است. گزارش‌ها حاكی از آن است که ۱۰ مورد از گر‌م‌ترین سال‌های جهان تنها از سال ۱۹۹۰ تا سال ۲۰۰۷ به ثبت رسیده است كه این میزان در ۱۵۰ سال گذشته بی‌سابقه بوده است.به نظر می‌رسد فعالیت‌های صنعتی در ایجاد این مشکل بسیار موثر است و به گرم شدن کره زمین کمک می‌کند.

از سال ۱۸۸۰ اندازه‌گیری دمای هوای کره زمین آغاز شده‌است و تا کنون نیز ادامه دارد. پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۱۴ زمین شاهد رکورد بی‌سابقه «گرم شدن» باشد. همچنین گفته می‌شود گرم شدن کره زمین، در سال ۲۱۰۰ باعث خشکسالی شدید، گرمای سوزان و طوفان‌های وحشتناک خواهد شد.

                        روند گرمایش کره زمین بین سال‌های ۱۸۵۰ تا ۲۰۰۶

دكتر دیوید كینگ ، مشاور ارشد دولت انگلستان در تحقیقات علمی، اخیرا نتیجه تحقیقات جدید تیم دانشمندان خود را اعلام كرده كه بر اساس آن رابطه بین میزان دی اكسید كربن جو و گرمای كره زمین در 740 هزار سال گذشته به اثبات رسیده است. آنها یك قطعه یخ قطب جنوب را تا عمق 3 كیلومتر حفر كرده اند و عمر لایه های مختلف را تعیین كرده و نیز غلظت دی اكسید كربن آنها را اندازه گرفته اند. قدیم ترین لایه این قطعه یخ 740 هزار سال قدمت داشته است . نتیجه ای كه به دست آمده آن است كه در تمام این740 هزار سال غلظت دی اكسید كربن بین 200 تا 270 قسمت در میلیون نوسان داشته و هیچ گاه بالاتر نرفته است حال آن كه غلظت آن در سال 2004 میلادی 377 قسمت در میلیون بوده است. در این 740 هزار سال چندین بار عصر یخ روی داده و دوباره هوا گرم شده اما در تمام سال های عصر یخ غلظت دی اكسید كربن حدود 200 بوده و در گرم ترین سال ها نیز هیچ گاه بالاتر از 270 نبوده است.

هنگامی كه انقلاب صنعتی شروع شد ، یعنی در قرن هجدهم، غلظت دی اکسید کربن ( گازکربنیک ) جو زمین 270 قسمت در میلیون بود و اكنون غلظت آن به 377 قسمت در میلیون رسیده است . این مقدار نه تنها در740 هزار سال گذشته بلكه احتمالا از 55 میلیون سال پیش تا كنون سابقه ندارد. 55 میلیون سال پیش كره زمین یك سیاره گرمسیری بود. قطب شمال و جنوب وجود نداشت و سطح دریا ها 80 متر بالاتر از امروز بود. این شرایط برای حیات انسان مناسب نبود. در واقع این شرایط از بین رفت تا انسان توانست به وجود بیاید، اما اكنون بشر با دست خود این شرایط را دوباره شكل می دهد. این یكی از مهم ترین مسایلی است كه بشریت با آن روبروست اما حواس او بیشتر متوجه فوتبال است و تا این گونه مسایل حیاتی.

گوگل هم آیکن مشهور خودش رو به مناسبت روز جهانی زمین به این شکل در آورده ولی آیا با طرح یک تصویر میتوان جلوی آب شدن بی سابقه و پر شتاب یخ های قطبی رو گرفت ، طبق آخرین اخبار بوش رییس جمهور امریکا مجددا از پذیرش پیمان کیوتو مبنی بر کاهش تولید گازهای گلخانه ای سر باز زد ....آمریکا، به عنوان بزرگترین تولیدکننده‌ی گازهای گلخانه‌ای، از امضاکنندگان این پیمان در سال ۱۹۹۷ بود، ولی بعد از انتخابات سال ۲۰۰۱، یکی از اولین اقدامات دولت جرج بوش خارج شدن از پیمان کیوتو بود، که آن را در تضاد با منافع اقتصادی آمریکا می‌دانست.

ایران نیز در سال ۱۳۸۴ پس از تصویب هیات دولت و مجلس شورای اسلامی و تایید شورای نگهبان به پیمان کیوتو پیوست و از سال 86 با اعلام سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان مرجع صلاحیت دار اجرای پیمان، عملیات اجرایی آن در ایران آغاز شده است.

نباید شیشه عمر زمین رو به دست سیاستمدارها سپرد ...

پیمان کیوتو

(انگلیسی: Kyoto Protocol)

پیمانی است بین‌الملی به منظور کاهش صدور گازهای گل‌خانه‌ای، که عامل اصلی گرمایش زمین در دهه‌های اخیر محسوب می‌شوند. این پیمان‌ که پیمان‌نامهٔ ریو را تکمیل و ترمیم می‌کند در چارچوب سازمان ملل متّحد شکل گرفت. طی سالهای اخیر با افزایش گازهای گلخانه‌ای نظیر متان، دی اکسید کربن، بخار آب و اکسید نیتروژن در جو زمین، دمای کره در حال افزایش می‌باشد که این امر باعث ایجاد تغییرات ناخوشایند در محیط زیست خواهد شد. از این رو در سال ۱۹۹۷ طی پیمانی معروف به کیوتو کشورهای صنعتی متعهد شدند که ظرف ده سال آینده میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را ۵٪ گاهش دهند و به کشورهای در حال توسعه کمک‌های مالی برای افزایش ضریب نفوذ استفاده از انرژی‌های تجدید پذیر نظیر انرژی خورشیدی و بادی، اعطا نمایند. البته CFC که از گازهای صنعتی می‌باشد نیز از جمله گازهای گلخانه‌ای محسوب می‌شود، این گاز در گذشته بطور وسیع در کندانسورهای یخچال و بمنظور خنک کردن درون یخچال بکار می‌رفت، اما امروزه به دلیل ایجاد اثر گلخانه‌ای، استفاده از آن در بسیاری از کشورها ممنوع شده‌است. گفتنی است که ایالات متحده نقش فعالی نداشته‌است.

همون طور که از نمودار برمیاد آمریکا و کانادا بیشترین تولید کننده گازهای گلخانه ای در دنیا هستن و آفریقا در این میان کمترین سهم رو داره !

با نام و یاد خدا

سلام

هوای دوست عزیز بینهایت ممنون از مطلب زیبا و به جاتون.

خیلی مفید بود و خیلی خوب هم تونسته بودید با قرار دادن عكس

مطلب خودتون رو جذاب تر كنید.ممنون.

وقتی داشتم مطلبتون رو مطالعه می كردم، می دونین پیمان كیوتو رو

چی خوندم! پیمان كبوتر !!

بعد جالب اینجاست كه تا وقتی كه به معرفی این پیمان نرسیده بودم

هنوز فكر می كردم اسمش كبوتره! هی با خودم می گفتم وا كبوتر چه ربطی

به گرم شدن زمین داره! بذارین به حساب كم مطالعه كردن من.

در هر حال به اطلاعات اندكم اضافه شد.

خوشحال می شیم باز هم مطالب خوب و زیباتون رو اینجا ببینیم.

زمین تنها سیاره قابل زیست در حال نابودی است  ! 

چرا کسی باور نمی کند که تنها زمینمان در خطر است. چرا کسی نمی خواهد باور کند، آلوده کردن سیاره مان چقدر گناه بزرگی است. ما هر روز و هر ساعت مرتکب کارهایی می شویم که به نابودی زمین کمک می کند!!

گرمایش زمین و تغییرات اقلیم حیاتی ترین موضوع این روزها است و به همین علت شاخه آماتوری انجمن نجوم نیز تصمیم گرفت روز نجوم سال 1387 را با شعار "زمین، تنها سیاره برای زیستن" و با رویكرد تغییرات اقلیم برگزار كند.

قاره آسیا منطقه ای است كه از مناطق قطبی تا آب و هوای معتدل و همچنین گرمسیری كشیده شده است و خانه بیش از 3 میلیارد انسان است. با گرم شدن هوا بسیاری از یخچالهای ارتفاعات كوهها ناپدید می شوند، توده های دائمی و زیرزمینی یخ آب می شوند، جنگلهای شمالی بیشتر به سمت شمال پیشروی می كنند. فعالیتهای صنعتی به خصوص در كشورهای چین و هند كه روز به روز رو به افزایش است صدمه بیشتری به محیط زیست خواهند زد مگر آنكه اقدامی شود.

مرجان های دریایی خلیج فارس از بین می روند. 90 درصد زمین های مرطوب ایران، در سال 2001 بر اثر دو سال خشكسالی از بین رفتند. بیش از 4000 دریاچه در چین بر اثر خشكسالی از بین رفتند. نوعی گونه نادر ببر در روسیه در خطر انقراض قرار گرفته است. در 30 سال گذشته در چین میانگین بالا آمدن سطح آب دریاها حدود 2.5 میلیمتر در سال بوده است.در گوشه و كنار دنیا چنین پیامدهایی رخ می دهد... گرم شدن هوا خطرات بسیاری در پی دارد؛ نابودی حیوانات و گیاهان، خشكسالی، آتش سوزی جنگلها، آب شدن یخها و یخچالها و بالا رفتن سطح آب دریاها تنها گوشه ای از این فاجعه عظیم است.

از قرن بیستم دمای كره زمین حدود 0.7 درجه سانتی گراد افزایش یافته است. از دهه 1970 نرخ افزایش دما بیشتر شده است. دهه گذشته 9 سال از گرمترین 10 سال كره زمین از سال1861 را در خود داشت: 1998، 2003، 2002، 2004 و 2001 به ترتیب ینج سال از گرمترین سالها بودند.گرمایش زمین و تغییرات اقلیم حیاتی ترین موضوع این روزها است و به همین علت شاخه آماتوری انجمن نجوم نیز تصمیم گرفته است روز نجوم سال 1387 را با شعار "زمین، تنها سیاره برای زیستن" و با رویكرد تغییرات اقلیم برگزار كند.

• دسامبر 2003                                                2002ژوئن

سعی داریم در این روز توجه مردم را به خطری كه زمین را نحدید می كند جلب كنیم؛ خطری كه این بار بر اثر برخورد شهابسنگ عظیم یا پایان گرفتن عمر خورشید نیست؛ این بار خطر ما را از بیرون تحدید نمی كند بلكه خود ِ ما، بر روی زمین هستیم كه خود و سیاره مان را تحدید می كنیم.

جو زمین محافظ و مخاطر ما

درست مانند شیشه گلخانه یا یك پتو، گازهای موجود در جو زمین گرمای خورشید را روی سطح زمین نگه می دارند. بخار آب، دی اكسید كربن، متان و اكسید نیترو‍ن از جمله ملكولهایی هستند كه گرمای رسیده از خورشید را در خود نگه می دارند و موجب می شوند زمین دمایی معتدل داشته باشد، نه بسیار سرد و نه بسیار گرم تا موجوداتی به نام انسان روی آن به وجود بیایند. به این گازها، گازهای گلخانه ای می گویند.

دی اكسید كربن 25% تاثیر گازهای گلخانه ای را دارد و به همین علت اهمیت زیادی دارد. اما CO2 چگونه و از كجا وارد جو می شود؟

---------------------------------------------------------------------------------------------

منبع : تبیان