مردم در دنیا بر دوگونهاند: یکی آنکه در دنیا برای دنیا کار میکند، و دنیا چنان گرفتارش ساخته که از آخرت بازداشته است، میترسد که مبادا بازماندگانش دچار تنگدستی شوند، از این رو شب و روز در راه گردآوری مال میرود و عمر خود را به سود دیگران تباه میسازد. و آن کسی که در دنیا برای آخرت کار میکند، پس بی آنکه کاری کند و خود را به دردسر اندازد دنیا به سویش میتازد، چنین کسی از هر دو دنیایش بهره میگیرد. و هر دو جهان را به دست میآرد. و نزد خدا نیز آبرومند است، و هیچ آرزویی نیست که خدا برای او برآورده نسازد.