تبیان، دستیار زندگی

سلام درباره اون مثالي که در تاپيک هست(دانش آموزان) يه حديثي از حضرت علي ع يادم افتاد...حضرت علي ع ميفرماين: عدالت ، هر چيزي را در جاي خود مي نهد ، در حالي که بخشش آن را از جاي خود خارج مي سازد . عدالت تدبير عمومي مردم است ، در حالي که بخشش گروه خاصي را شامل است ، پس عدالت شريف تر و برتر است/ حکمت 437 بعضي از ما در بخشش عدالت رو رعايت نميکنيم....احساس ميکنيم عدالت رو رعايت کرديم...اگر پاداشي بخششي صورت ميگيره بايد در جاي خودش و هر بخشش متناسب با توانايي ها و ظرفيت هاي افراد باشه

به نام خدا سلام عدل در تکوين   خـداونـد، هـر مـوجـودي را در جـاي شـايـسـتـه و بـايـسـتـه اش قـرار داده و آن درجـه از وجـود و کـمـال را کـه اسـتـحـقـاق دريافتش را داشته، به او عطا کرده است. در آياتي از قرآن مجيد به آفرينش جهان، براساس عدل اشاره شده است. از آن جمله است آيه زير : « وَالسَّمأَ رَفَعَها وَ وَضَعَ الْميزانَ» [1 ] . و آسمان را برافراشت و ميزان را قرار داد . مـيـان آفـرينش اشيا و خلقتِ ويژه آن ها، انفکاکي نيست و هر چيزي خلقت و آفرينشي ويژه دارد که خداوند، همان خلقت را به آن عطا کرده است : « رَبُّنَا الَّذي اَعْطي کُلَّ شَيْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدي» [2 ] . پروردگار ما کسي است که به هر چيزي آفرينش ويژه همان را داده و سپس آن راهدايت نموده است . خداوند در آيه اي ديگر، در تمثيلي بر اين حقيقت اشاره کرده و فرموده است : « اَنْزَلَ مِنَ السَّمأِ مأً فَسالَتْ اَوْدِيَةٌ بِقَدَرِها» [3 ] . از آسمان آبي فرود آورد و رودخانه هايي به قدر ظرفيتشان جاري شدند . بـنـابـرايـن، خـداونـد در مـرحله تکوين، هر موجودي را به اندازه ظرفيت و استعدادش، از برکت «وجـود» بـرخوردار کرده است. رحمت الهي و فيض وجود از ناحيه او سرازير است و هر موجودي با توجه به ظرفيت خود از آن بهره مي گيرد . ______________ 1. الرحمن ايه 7 2. طه ايه 50 3. رعد ايه 17

بسم الله با سلام متشکرم از بحث خوبتون

با سلام يه سوال داشتم مي خواستم بپرسم اين مبحث "عدل" در راستاي بحث در مورد اصول دين مي باشد؟ يا صرفا در مورد عدل يم خوايم بحث کنيم؟ با تشکر

ايشالله که اين بحث فقط به ثبت مطلب از سوي خواهر گلهاي گرامي منحصر نشه و با مشارکت ساير کاربران يه کلاس درس واقعي باشه تا اينجا نوشته شد که خداوند هر موجودي رو به اندازه ظرفيتش از برکت خودش برخوردار ميکنه من يه سوال دارم.....مگر اين ظرفيت رو خود خالق که خداوند باشه به انسان نميده؟يعني اول بايد ظرفيت رو خلق کنه بعد بر اساس همين ظرفيت اعطا کنه.....خب تو اين اعطاي ظرفيت هم بايد عدالت رو رعايت کنه ديگه درسته؟اين ظرفيت رو بر اساس چه معياري ميده؟

بسم الله الرحمن الرحيم سلام عليكم با تشكر از بحث خوبتون من چندين سوال در مسئله عدل دارم كه اميدوارم اين مبحث از حالت ثبت مطلب خارج بشه  در رابطه با عدل اول به معناي عدل توجه مي كنيم . كه گلها فرمودند : معناي لغوي عدل، جاي گرفتن هر چيز در جاي شايسته و بايسته خود است. اين معنا در کلّ جهان آفرينش حکمفرماست.  حال سوال اينجاست اين مكان شايسته و يا ظرفيت چگونه پديد مي آيد ؟ به طور مثال در رابطه با عصمت  آيا عصمت از جانب خدا بوده (در رابطه با انسان ) يا اينكه به اختيار انسان شكل گرفته . و اگر عصمت از جانب خدا به معصومين سرايت كرده . پس به نظر با عدالت سازگار نيست !؟ و اگر انسان خود عصمت را بوجود مي آورد . پس ائمه قبل از اينكه معصوم باشند . دچار خطا بوده اند . و اگر جنين نباشد  پس عصمت به آن ها اعطا شده . حال دوباره به سوال برمي گرديم. كه اگر عصمت اعطايي باشد چرا به همه ي مردم جهان داده نشد . و به نظر شما عصمت اعطايي خلاف عدالت است ؟ اگر نيست چرا به همه ي مردم داده نشده ؟ و اگر هست پس عصمت چگونه پديد مي آيد ؟ اگر عصمت را انسان خود كسب كند . تكليف معصومين چه مي شود ؟ يا علي مدد موفق باشيد 

به نام خدا با تشکر از سرکار گلهاي گرامي بابت بحثهاي زيبا و مشارکت کاربران گرامي در مورد ظرفيت داده از طرف خداوند متعال اين نکته را ياد آور مي شوم: شايد اين جواب در جهت اينکه چرا انبياء و امامان اين ظرف را پذيرا شدند هم باشد پس بسم الله: خداوند با علم نامحدود خود مي‏داند کدام يک از بندگانش با استفاده از اختيار خود، قدر موهبت‏هاي الهي را بيش تر مي‏شناسد، مسئوليت‏هاي ناشي از آن را بهتر از ديگران انجام مي‏دهد و گنجايش حمل بار عظيم رسالت و امانت وحي الهي را داراست. از اين رو، آنان را پيشاپيش گزينش کرد و به بشر معرفي نمود. به ديگر بيان، گزينش آنان و علم و اراده و عصمت خدادادي‏شان، معلول شايستگي‏هاي آنان بوده است؛ يعني علم خداوند به اين که آنان در شرايط عادي و پيش از عطاي "علم و اراده و عصمت" ويژه، نهايت ظرفيت استعدادهاي خود را که در نهاد هر انساني وجود دارد، در طاعت و بندگي و تقرّب به خدا به کار مي‏گيرند، سبب شده تا از ميان همه انسان‏ها برگزيده شوند. اين امر، توضيحي براي معناي اين آيه است كه: «الله أعلم حيث يجعل رسالته»؛ (1) «و خداوند بهتر مي داند که رسالت خود را در چه کسي و کجا قرا دهد». ___ اعراف (7) آيه 23.

با نام خدا و سلام بحث جالبي است ممنون از گلهاي گرامي . استفاده مي کنم از مباحث عاليتون.