تبیان، دستیار زندگی

روایت کنند که جمعی از کفّار،آن حضرت(پیامبر اسلام صلّی الله علیه و آله)را گفتند که نَسَب و حَسَب خدای خود را بازگوی تا او را بشناسیم.

حقّ تعالی این سوره را فرستاد:

بِسم اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم

قُل هُوَ اللهُ اَحَدٌ

بگو ای محمّد که اوست خدای یگانه

(متوحّد به ذات و متفرّد به صفات)

اَللهُ الصَّمَدٌ

خدایی که بی نیاز است از همه

( اوست پناه نیازمندان،نخورَد و نیاشامد و پاینده است و جاودان)

لَم یَلِدٌ

نزاده است کسی را

(ردّ یهود است که گفتند:عُزَیر-علیه السّلام- پسر خداست)

وَ لَم یُولَدٌ

و زاده نشده است

(ردّ نصاری است که گویند:عیسی بن مریم-علیهِمَاالسّلام-خدای ماست)

وَ لَم یَکُن لَهُ کُفُواً اَحَدٌ

و نیست و نبوده او را همتا

(ردّ مجوس است که گفته اند:او را همتاست و قائل به خدای خیر و شر شده اند)

احد است و شمار از او معزول

صمد است و نیاز از او مخذول

آن احد نی که عقل داند و فهم

وان صمد نی که حس شناسد و وهم

سلام
ممنون تفسیر کوتاه و خوبی بود