سلام دوستان
سال نو همگی مبارک باشه...
یکی از مزیت های این دید و بازدید عید بحث و گفتگوهای
خانوادگی هست که صورت میگیره! فی ما بین وارد بحث فلسفه ی حلالیت طلبیدن
یک مسافر شدیم! اما دیدگاه های متفاوتی در این زمینه وجود داره که از همه ی
شما عزیزان دعوت میکنم تا نظراتتون رو در این تاپیک به اشتراک بگذارید!
اول اینکه اصلا چرا وقتی میریم سفر(خصوصا زیارتی)، خداحافظی میکنیم؟ آیا
لازمه از هر کسی حتی اونایی که مطمئنیم خبط و خطایی در حقشون نکردیم
خداحافظی کنیم؟
آیا در این پروسه ی خداحافظی، میگیم که واقعا حلالمون کنن؟ یا صرفا میگیم
ما داریم میریم فلان جا حلالمون کنید و...طرف هم میگه خواهش میکنم التماس
دعا!!! دیگه خیلی جدی بگیره بحث رو، میگه بابا ما کی باشیم که حلال کنیم!
حالا میریم سراغ قسمت بعدی که طرف جدی جدی میگه حلالم کنین!(یعنی قصدش از
این خداحافظی روتین، واقعا خیال خودش رو راحت کردن از صاف کردن حقوق مردم
هست و بس!). در این شرایط یه عده خب واقعا از طرف راضی ان و به هرنحوی میگن
اینو. یه عده نه! باطنا از طرف دل خوشی ندارن و روشون نمیشه بگن "حقیقتش
من ازت دلخورم بابت فلان روز و.." و به ظاهر اوکی رو میدن که راضی هستیم!
اون مسافر بیچاره هم اگه خودش بی خبر باشه از دل طرف مقابل، چی کار کنه خب؟
آیا بازهم مسئوله؟
خب هر چه میخواد دل تنگت بگو....در مورد هر کدوم از این چالش ها، اگر نظر و عقیده ی خاصی دارین مشتاقانه آماده ایم تا بشنویم...
موفق باشید.