سی‌امین سالگرد پیروزی انقلا‌ب اسلا‌می ایران با شكوه هرچه تمام‌تر در تهران و دیگر شهرها و حتی در برخی كشورهای جهان برگزار شد. در مراسم 22 بهمن
كه با حضور اقشار مختلف مردم مسلمان برگزار شد، توده‌ها، اقشار، طبقات اجتماعی و احزاب، گروه‌ها و جمعیت‌های سیاسی به صورت گسترده شركت نمودند.
در این مراسم كه شایسته همدلی، وحدت، یكپارچگی و نمایش قدرت فراگیر ملت ایران بود، محمود احمدی‌نژاد رئیس‌جمهوری، به طرح موضوعاتی پرداخت كه شاید چندان تناسبی با حال و هوای این مراسم ملی نداشت.وی از فرصت به‌دست‌آمده كه جمعیت باشكوه مدافعان انقلا‌ب اسلا‌می از هر دسته و جریان سیاسی اعم از اصلا‌ح‌طلب، محافظه‌كار، مستقل و... در آن حضور داشتند، به طرح حملا‌ت تكراری خود علیه منتقدانش پرداخت.وی منتقدان خود را متهم كرد كه كمر به قتل دولت وی بسته‌اند. اما توضیح نداد منتقدانش كه تنها دو یا سه روزنامه با تیراژ معمولی را در اختیار دارند چگونه می‌توانند این كار مهم را سامان دهند و وی با داشتن حمایت مطلق رسانه‌ای اعم از صدا و سیما و جراید كثیرالا‌نتشار از مقابله با منتقدان خود ناتوان بوده است!وی با پرداختن به موضوع پرونده هسته‌ای، دولت‌های قبلی را به سازشكاری و عقب‌نشینی و حتی برخی منتقدان خود را تلویحا به جاسوسی متهم كرد.احمدی‌نژاد در حالی در خصوص پرونده هسته‌ای اظهارنظر می‌كرد كه گویا فراموش كرده بود، سیاست‌های نظام در پرونده هسته‌ای همواره در كمیته‌ای طراحی، پیگیری و اجرا شده كه چه در دولت‌های پیشین و چه در دولت حاضر زیر نظر رهبری عالیقدر نظام عمل می‌كند. رئیس‌جمهور چه در ادوار قبل، چه اینك، تنها یك عضو برجسته آن است. پس چگونه است كه ایشان علی‌رغم دانستن این واقعیت، سهم و نقش خود را به عالیترین مرجع تصمیم‌ساز در پرونده هسته‌ای ارجاع می‌دهد؟ ایشان این عمل نامطلوب را در فرازی كه از نقش عنایات غیبی در پرونده هسته‌ای سخن می‌راند، مجددا تكرار و زحمات و تدابیر رهبری عالیقدر نظام را به نفع خویش مصادره نمود.
این عمل در حالی صورت پذیرفت كه چنین امری تا به حال در هیچیك از سطوح مدیریتی كشور سابقه نداشته است.معلوم نیست طرح چنین اظهاراتی چه تناسبی با سالگرد پیروزی انقلا‌ب اسلا‌می داشته است. در سالی كه به خواست رهبری نظام سال <اتحاد ملی و انسجام اسلا‌می> نامگذاری شده، طرح اینگونه نظرات تفرقه‌افكنانه و معارض با منافع ملی، در بزرگ‌ترین جشن وحدت ملی، آیا به نفع انقلا‌ب و نظام اسلا‌می است؟آیا طرح اتهامات واهی به منتقدان از تریبون رسمی و ملی، جا انداختن اختلا‌ف در میان مسوولا‌ن نظام در عالیترین سطوح، آن هم در معرض رصد تمام رسانه‌ها و مخالفان انقلا‌ب اسلا‌می نیست؟ چه كسانی از چنین مواضعی سود می‌برند؟22 بهمن نه به دولت احمدی‌نژاد تعلق دارد و نه به دولت‌های پیشین و پسین. 22 بهمن به انقلا‌ب اسلا‌می ایران، ملت بزرگ و مسلمان ایران و همه آزادیخواهان جهان تعلق دارد. یادمان و حضور گسترده در آن دینی است كه همه طرفداران و هواخواهان انقلا‌ب بر دوش خود احساس می‌كنند.بهتر این است كه از تریبون‌های ملی و مراسم ملی و انقلا‌بی كه به كلیت حاكمیت و نظام و انقلا‌ب اسلا‌می تعلق دارد، هیچكس به نفع خواسته‌ها و امیال خویش بهره‌برداری ننماید. چنین سنت سیئه و غلطی در نهایت موجب سرخوردگی مردم شده و به شكلی سوءاستفاده از موقعیت و مناصب حقوقی را تداعی می‌نماید.
