تبیان، دستیار زندگی

 

ویزه شهادت امام حسن عسکری علیه السلام

امام حج نرفته!

روحانی کاروانمان همان‌طور که داشت ما را نصیحت می‌کرد که: «اوقاتی که در مکه هستیم را باید غنیمت شمریم. مدینه را یک هفته تجربه کردیم و دل خود از محبت اهل بیت زنده نمودیم.اینجا ‌ مکه محل مزد گرفتن است محل اوج گرفتن دل‌های زنده است. مگر نه اینکه دل شما زنده شد به مهر اهل بیت پس اوج بگیرید» بعد مثل اینکه تازه یاد چیزی افتاده باشد ادامه داد: «فکر نکنید کم جایی آمده‌اید. بیاد همه باشید اصلا به نیابت از بقیه طواف کنید.عمره به جای آورید. در این دنیا خیلی‌ها بوده وهستند که عاشق بودند ولی نتوانستند به زیارت خانه‌خدا بیایند». بعد صدایش را آهسته‌تر‌ کرد و سرش را پایین آورد و گفت:«یکی از کارهایی که شیعیان می‌کنند و خیلی خداپسندانه است، حج عمره به نیابت از رهبر و مولایشان امام حسن عسگری(ع) به جای می‌آورند. حاج‌آقا صدایش را بلندتر کرد‌ و ادامه داد؛ می‌دانید برادرها! و خواهرها! ایشان چنان در بند و زندان حکومت جور عباسی بودند که نمی توانستند حتی برای حج و زیارت خانه خدا سفر کنند. هر چند که صاحب کون و مکان، امامان معصوم(ع) ما هستند ولی در ظاهر قضیه امام حسن(ع) به زیارت خانه خدا مشرف نشده‌اند تا سندی باشد بر دیگر دلایل مظلومیت امامان ما. و ما حج عمره به نیابت از امام خود به جای آوردیم و چه زیباست و شیرین. طوافمان رنگ و بویی دگر به خود گرفت و سعی صفا و مروه‌مان با صدای قلب‌هایمان درآمیخت. نماز پشت مقام ابراهیم را تقدیم به ساحت آن معصوم کردیم. تحفه‌ای برای او بردیم تا شاید بر ما نظری از کرامت و شفاعت بیندازد. سالیانه هزاران نفر از شیعیان به حج مشرف می‌شوند و از طرف امامشان و به نیابت از ایشان افتخار پیدا می‌کنند که حج به جای آورند. آری بالاتر از این مگر افتخار وجود دارد که انسان برای امام خویش کاری آن هم یک چنین عملی انجام دهد. و چه زیباست و عبرت‌آموز و این‌گونه امامان ما در طول تاریخ ماندگار شدند و دشمنان ایشان نابود.

ولی به راستی از چه می‌هراسیدند؟! امام ما را در پادگان و در محاصره خویش درآورده بودند. برای آنکه او صاحب فرزندی نشود؟! چه خیال باطلی و چه بد اندیشه‌اى! چون خدا هر آنچه خواهد به انجام رساند و مهدی را به دنیا ‌آورد و او را قائم آل محمد قرار داد. امام حسن عسگری(ع)در عمر کوتاه خود با تشکیل و تقویت شبکه انسانی از شیعیان راستین، پیام خویش را به گوش همه مسلمانان می‌رسانید. زیارت «جامعه‌کبیره» از دعاهای معروف شیعه از زبان معصوم ایشان منتشر شده است؛ همان دعایی که امام زمان همگان را به خواندن بسیار آن دعوت می‌نماید.

غلامعلی رجایی در وبلاگ شخصی نوشت:

امروز شنبه سالگرد شهادت امام حسن عسکری است. جوانترین امامی که پس از جد خود امام جواد(ع) که درسن 25 سالگی به شهادت رسید. درسال 260 قمری در سن 28 سالگی در سامرا کشته گردید و در منزل مسکونی خود که اکنون حرم و بارگاه او و پدر و خواهر و همسرش میباشد به خاک سپرده شد.

این شهادت از عبرتهای تلخ تاریخ است. بنی العباس که با شعار الرضا من آل محمد، بنی امیه را با شمشیر ابومسلم ایرانی از صحنه سیاست برکنار کردند بیشتر از بنی امیه که در دشمنی با آل پیامبر چیزی فروگذار نکردند امام کشتند.

و این نشان میدهد که نه تنها نباید به ادعاها و شعارهای ظاهری حاکمان وحکومتها اعتنا کرد، بلکه باید در عمل هم رفتار و کردار آنها را در نظر داشت.

بنی العباس چنان بر امام سخت گرفتند و مانند پدرش امام هادی او را در پادگان سامرا تحت نظارت و مراقبت دائمی نگاه داشتند که او در عمر مبارک خود نتوانست حتی برای یکبار هم که شده به زیارت خانه خدا و قبر جد اطهرش در مدینه برود لذا تنها امامی است که به مکه نرفته است و به بعضی از شیعیان خود هم پس از بر عهده گرفتن هزینه سفرشان وکالت میداد تا به نیابت از او به کربلا - که برخلاف مکه و مدینه فاصله زیادی با سامرا نداشت - مشرف شوند و قبر جد غریبش امام حسین را زیارت کرده و از کربلا برای او تربت حسینی را به سوغات آوردند.

هم براین اساس است که بعضی که توفیق سفرهای مکرر حج خانه خدا را دارند سعی میکنند یک حج خود را به نیابت از امام عسکری که به حج نرفت انجام دهند تا بدینوسیله ادای احترامی به ساحت این امام جوان که گوهر تابناک و دُرّ یگانه خلقت یعنی امام زمان را به عالم بشریت تقدیم کرده است داشته باشند.

از امام عسکری تفسیری باقی مانده است که البته همه قرآن نیست و هم اینکه منسوب به ایشان است. در تفسیر آیه کهیعص - اولین آیه سوره مریم - در روایتی از امام آمده که خداوند در این آیه با رمز به فاجعه کربلا و تشنگی امام حسین اشاره کرده است:

«ک» مراد کربلاست، «ه» یعنی هلاکت یزید، «ع» عطش حسین است، «ص» صبر حسین و یارانش.

این شهادت را به محضر مبارک مولایمان امام زمان (عج) تسلیت میگوییم.