تبیان، دستیار زندگی

با سلام

 پارسا پیروزفر

بعد از مهمان مامان، پیروزفر رفقای مطبوعاتی پیدا کرد، در جمع های مطبوعاتی ها وارد شد و با برخی از آن ها رابطه نزدیکی هم برقرار کرد. حاصل این ورود، اعتماد نسبی به آدم هایی بود که فکر می کرد ممکن است او را در شرایط تازه ای قرار دهند. پیروزفر یک گفت وگوی بلند چاپ نشده با ماهنامه فیلم دارد.

لیلا حاتمی - علی مصفا

لیلا حاتمی و علی مصفا - زوج سینمایی - هر دو مصاحبه گریزند، و در راه فرار از میان اصرار روزنامه نگاران برای دادن یک وعده گفت وگو، روش های مختلفی را اجرا می کنند. علی مصفا آرام و مهربان است و صادقانه می گوید: «من مصاحبه نمی کنم، ببخشید». این سیاق اوست که دوستانه می خواهد بپذیرید. لیلا حاتمی قرار گفت وگو را به آینده - گاهی دور و گاهی نزدیک- موکول می کند و وقتی آینده وعده داده شده فرا برسد، دوباره آینده دورتری را برای انجام گفت وگو پیشنهاد می کند؛ با این بهانه که این روزها سرش شلوغ است و وقت ندارد.

محمدرضا گلزار

گلزار بدون شک یک سوپراستار است؛ یک تنه فروش گیشه را جابه جا می کند، یک تنه پول خوب می گیرد و یک تنه خیلی کم مصاحبه می کند. او مثل بقیه فهمیده است هر چه قدر کمتر از او حرفی شنیده شود، جذابیتش بیشتر می شود، چون بار شایعه ها و نشر اکاذیب بالاتر می رود و آن وقت است که چاپ یک مصاحبه رسمی از وی مثل بمب صدا می کند. 

 ترانه علیدوستی

ترانه علیدوستی از بازیگران جوانی است که در انتخاب های حرفه ای خود برای نقش آفرینی، بسیار گزیده عمل کرده است. در کارنامه حرفه ای او تنها 5 فیلم - ولی 5 فیلم برجسته و قابل تحسین - به چشم می خورد. دقت ترانه در انتخاب، به ارتباط او با اهالی مطبوعات هم سرایت کرده است. او دوستان صمیمی از میان روزنامه نگاران ندارد، در مجامع مطبوعاتی و هم نشینی های اصحاب سینما و مطبوعات رفت وآمد نمی کند و اگر در گردهمایی های اهالی سینما، با روزنامه نگاران آشنا برخورد کند، چون دوستی ساده سلام و احوالپرسی می کند و به دیگر اطرافیان ناآشنا لبخند می زند! اخمو و بداخلاق نیست ولی با بهانه های ساده ای هم چون «الان وقت گفت وگو ندارم»، «مناسبتی برای انجام این مصاحبه وجود ندارد» و در نهایت «حرفی ندارم»، از انجام مصاحبه با نشریه ها سر باز می زند.

هدیه تهرانی

هدیه تهرانی همیشه در میان مجموعه ای از شایعه ها درباره زندگی حرفه ای و شخصی اش غوطه ور است و در مقابل همه این ها سکوت می کند؛ با این استدلال که مردم در نهایت به واقعیت پی می برند. در همه این سال ها و در لحظه های بالا رفتن از پله های شهرت، هدیه تهرانی بسیار کوشید تا زندگی شخصی اش را از نگاه های کنجکاو دور کند اما این تلاش او - حتی با وجود دوری کردن از نشریات و گفت وگو نکردن با آن ها - هنوز میسر نشده است. تماس با هدیه تهرانی کار سختی نیست، به ویژه که خوش رو و خوش برخورد است اما راضی کردن او به انجام گفت وگو ناممکن است. او می گوید: «باید حرفی زد که به درد همه بخورد. وقتی حرف های من هیچ تفاوتی در زندگی دیگران به وجود نمی آورد، چه نیازی به گفتن شان است». تهرانی اعتقاد دارد که چون پیشه او بازیگری است، باید درباره سینما و حرفه اش در قالب جدی و تخصصی حرف بزند و در محدود گفت وگوهایی که تاکنون با نشریات تخصصی سینما داشته، گفتنی هایش را درباره بازی هایش، بازیگری و سینما گفته است.

فاطمه معتمدآریا

فاطمه معتمدآریا را نمی توان در گروه مصاحبه گریزان قرار داد. او کم و به ندرت پای گفت وگو با اهالی مطبوعات می نشیند اما این دوری گزینی، تصمیم مطلق و همیشگی او نیست. فاطمه معتمدآریا، درخواست نشریات جدی و تخصصی را برای انجام گفت وگو می پذیرد. هویت و وجهه نشریه موردنظر شرط نخست اوست. شرط دوم این هنرپیشه با تجربه سینمای ایران، این است که فیلمی از او در یکی از مراحل تولید یا پخش باشد تا او حرف و موضوعی مشخص برای گفتن داشته باشد. او اهل صحبت کردن درباره موضوعات متفرقه و خارج از محدوده سینما و بازیگری نیست.  خوش برخورد و صمیمی اما کم گوی و گزیده گوی است.

آتیلا پسیانی

خودش معتقد است از زمانی که دیگر گفت وگو نکرده، نه دیگر سوءتفاهمی با کسی داشته و نه وارد حاشیه شده است. این روند را حتی در کارهایش هم دارد. تئاترهایی که کار می کند، بیشتر بدون کلام اند و سر فیلم برداری هم خیلی با دیالوگ ها میانه خوبی ندارد. حالا حداقل 8 -7 سالی می شود که پسیانی را از لابه لای حرف های دیگران می شناسیم یا از چیزهایی که سر صحنه کارهایش نقل می کنند. بازیگری که می تواند نقش آفرینی های فوق العاده اش محل بحث و گفت وگوهای مفصل باشد، در این مدت که قصد کرده گفت وگو نکند، فقط یک بار این قرار را شکسته است؛ گفت وگویی با «هفت» در زمینه تئاتر که البته گفت وگوکننده یکی از دوستان تئاتری اش بود.

بهرام رادان

بهرام در طول فعالیت حرفه ای اش همیشه اعتقاد داشته زمانی صحبت هایش جذاب است که حرف تازه ای داشته باشد و هیچ زمانی دوست ندارد که حرف های تکراری بزند و یا صحبت هایش در 2 نشریه، شبیه هم باشد. بهرام همیشه زمانی که فیلمی روی پرده داشته با یک نشریه تخصصی یا یک نشریه دیگر (مخاطب این نشریه با موضوع فیلم و یا حرف و جنس فیلم، ارتباط مستقیم دارد) گفت وگو می کند. یا زمانی که اتفاق خاصی در حرفه اش افتاده یا وقتی که حرف تازه ای داشته باشد با توجه به مخاطب حرف هایش و شخص گفت وگوکننده که این همیشه برایش مهم بوده است مصاحبه کرده است و تا این زمان سعی کرده با تمام نشریاتی که مخاطبانش، خط مشی و نویسندگانش را قبول داشته، گفت وگو کند.  

یا علی

سلام
ممنون از مطلب خوبتون
این افراد لابد یه چیزیشون میشه که مصاحبه نمیکنن نمی دونم والا!!!

از اون بازیگرانی هستند كه حاشیه های زیادی دارند

اینها کلا به خودشون شک دارند.دی: