با سلام

ممنون nikbonyad ؛ خیلی عالیه که به فکر این چنین مسائلی هستید .

با تشکر
مدیر انجمن ورزش و تندرستی

سلام
خیلی خوبه منم اگه دوست داشته باشین همراهیتون میکنم

.اگر شما از جمله خانم‌هائی باشید که هرگز ورزش نمی‌کنند، نرمش را هم فراموش کرده‌اند وحت عادت به پیاده‌روی ندارند، ممکن است متعجب شوید اگر بگوئیم حال که باردار هستید وقت آن رسیده که خودتان را به ورزش عادت دهید زیرا تمرینات بدنی، ورزش، استراحت و خواب کافی، اگر برای سلامت هر فرد ضروری باشد، برای خانم‌ها در هنگام بارداری واجب و حیاتی است. آنچه در این میان درخور توجه است تغییراتی است که در چند دهه اخیر در مراقبت‌های دوران بارداری به‌وجود آمده است.
● ورزش‌های دوران بارداری و پس از زایمان
در گذشته مادران را از هر نوع ورزش و تحرکی منع می‌کردند و حرکات نرمشی و پیاده‌روی را باعث سقط یا زایمان زودرس می‌داسنتند اما امروزه با تشکیل کلاس‌های آمادگی برای زایمان و آموزش تمرینات تنفسی و آماده‌سازی بدن برای زایمان، بیش از پیش اهمیت ورزش مشخص شده است. گذشته از مسئله آمادگی برای زایمان، اعتقاد بعضی از مردم بر این است که بارداری تناسب اندام را به‌هم می‌زند. اما باید گفت بارداری لزوماً اندام را خراب نمی‌کند. افزایش وزن، تغییر وزن بدن، کاهش نسبی تونوس شکم و بزرگی سیـ-ـنه‌ها موقتی است و مادر عاقل کــسی است که این تغییرات را به‌عنوان یک پدیده موقتی پذیرفته و با ورزش و نرمش‌های مناسب دوران بارداری و پس از زایمان در رفع آن بکوشد. در دوران بارداری که شانه‌های فرد را به عقب می‌کشد و در نتیجه حالت فرورفتگی بیش از اندازه‌ای در ستون فقرات او به‌وجود می‌آید که موجب دردهائی در کمر خواهد شد کم‌تحرکی، تأثیر هورمون‌های مترشحه جفت و تغییر در نحوه خوابیدن و برخاستن کمردرد را تشدید می‌کند. قرارگیری صحیح بدن، جلوگیری از افزایش وزن، نرمش‌های مداوم روزانه و استفاده از سیـ-ـنه‌بند مناسب از عواملی است که به برقراری و تناسب اندام کمک می‌کند.
● چرا نرمش در دوران بارداری ضرورت دارد؟
برای تأمین اکــسیژن اضافی مورد نیاز جنین ضربان قلب و تعداد تنفس مادر افزایش می‌یابد. نیم ساعت پیاده‌روی در محیطی آرام و هوای تمیز سبب می‌شود که این میزان اکــسیژن اضافی راحت‌تر جذب شود. به‌دلیل تأثیر هورمون‌های جفت، کم‌تحرکی و فشار رحم حامله بر روی دستگاه گوارش، یبوست نیز یکی دیگر از مشکلات بارداری است که به نرمش، پیاده‌روی و تغذیه مناسب می‌توان از آن پیشگیری نمود.
● نرمش در دوران بارداری چه فایده‌ای برای مادر باردار دارد؟
شاید بتوان در یک جمله گفت که هدف از تمرین‌های بدنی در دوران بارداری حفظ حالت و وضع عضلات بدن و زیبائی اندام مادر است تا بتواند از نظر جسمی و روحی برای زایمان آماده شود.
● نرمش‌های صحیح سه امتیاز بارز به همراه دارند؟
نخست آنکه نرمش باعث می‌شود که دوران بارداری روند بهتری داشته باشد. گردش خون و اکــسیژن‌گیری را تسریع می‌نماید و بدن را در وضعیتی قرار می‌دهد که قادر باشد چنین را با خستگی کم‌تری حمل کند. از نظر سلامت اعصاب نیز اثرات ورزش غیرقابل انکار است. دلیل دیگر آن که نرمش با نیرومند کردن ماهیچه‌هائی که در موقع زایمان نقش عمده‌ای بر عهده خواهند داشت و نرم کردن مفصل‌های با*سن بدن را برای زایمان سریعتر و راحت‌تر آماده می‌سازد. مادری که در دوران بارداری به‌طور مرتب نرمش می‌کند به داروی مسکن کمتری به هنگام تولد نوزادش نیاز دارد و بالاخره نرمش به قسمت‌های مختلف بدن اجازه می‌دهد که پس از زایمان زودتر شکل طبیعی و عادی خود را بازیابند، شکم دوباره تو برود، بدن لاغر شود، سیـ-ـنه‌ها از شکل نیفتد و غیره… و همان طور که قبلاً گفتیم نرمش و تحرک سبب فعال شدن بهتر دستگاه تنفس و گوارش و رفع مشکل یبوست و تسریع گردش خون در تمام قسمت‌های بدن به خصوص در ناحیه پاها خواهد شد. حفظ و ترجیحاً بهبود تناسب به‌عنوان یک هدف در دوران حاملگی در نظر گرفته می‌شود.
● چه ورزشی برای مادر باردار مناسب است؟
پیاده‌روی، شنا و نرمش‌های مخصوص دوران بارداری از ورزش‌های مفید در این دوران هستند. پیاده‌روی روزی ده دقیقه تا نیم ساعت بر روی چمن یا زمین خاکی (سطوح نرم) با یک کفش مناسب و لباس راحت باعث تقویت عضلات شکم شده و سبب احساس راحتی و نشاط می‌شود در صورت احساس ناراحتی یا درد باید این ورزش را قطع و از سایر ورزش‌ها سود جست.
● شنا
برای یک خانم باردار بعد از پیاده‌روی، شنا بهترین ورزش محسوب می‌شود. خانم ورزشکاری که به‌دلیل بارداری مجبور است ورزش را کنار بگذارد می‌تواند شنا کند و با این کار هم فعالیت بدنی خود را حفظ می‌کند و هم ورزش مفید و فرح‌بخشی انجام می‌دهد. شنا موجب آرامش جسم و روح می‌شود و در کم کردن اضافه وزن نیز مؤثر است. از طرف دیگر شنا یکی از بهترین تمرینات ماهیچه‌ای و تنفسی است. با توجه به این دلایل شنا برای مادر آینده بسیار مفید است. استفاده از استخر به جز در فصل تابستان که معمولاً تعداد مراجعان زیاد است. در سایر فصول بی‌‌ضرر است و خطری برای مادر باردار ندارد منتهی باید از شیرجه زدن و مسابقه خودداری شود.
● نرمش‌های مخصوص دوران بارداری
این نرمش‌ها به سادگی در منزل قابل انجام است و می‌توان روزانه ۱۰ تا ۲۵ دقیقه از وقت را به نرمش‌ها اختصاص داد. تمریناتی که در مدت بارداری به خانم‌ها توصیه می‌گردد به سه دسته تقسیم می‌شود:
تمرینات تنفسی، تمرینات ماهیچه‌ای و تمرینات آرام‌بخش.
با دانستن چگونگی روند یک زایمان و آنچه شما باید در طول مدت وضع حمل انجام دهید، بهتر می‌توانید به فواید این نرمش‌ها پی ببرید. این نرمش‌ها با وجود سادگی برای زن باردار کافی است و هدف این است که با انجام چند حرکت ساده، بارداری و زایمان راحت‌تر شود.
● راهنمائی‌های لازم جهت ورزش کردن
۱) اگر بارداری شما دچار مشکلاتی است پیش از شروع به نرمش یا ورزش یا پزشک با ماما مشورت کنید.
۲) قبل از نرمش پنج تا ده دقیقه خود را گرم کنید.
۳) چند دقیقه ورزش روزانه (حداقل سه بار در هفته) بهتر از یک ساعت ورزش هفتگی یا نامنظم است.
۴) بهتر است بعد از هر پانزده دقیقه فعالیت پنج دقیقه استراحت کنید.
۵) از انجام ورزش‌های سنگین در هوای مرطوب، گرم و یا هنگامی که تب دارید خودداری کنید.
۶) از حداکثر توان خود استفاده نکنید و از تا شدن یا باز شدن شدید مفاصل پرهیز نمائید.
۷) به‌منظور پرهیز از سرگیجه به آرامی از جای خود بلند شوید و از ماه چهارم حاملگی به بعد، تمرینات در وضعیت خوابیده به پشت را انجام ندهید.
۸) اگر علائم غیرمعمول در شما ظاهر شد، ورزش را متوقف نمائید و با مشاور ورزشی خود مشورت کنید.
۹) برای جلوگیری از کاهش آب بدن قبل، حین و پس از ورزش مایعات فراوان بنوشید.
۱۰) در هنگام شنا از شرکت در مسابقه و شیرجه رفتن خودداری نمائید. از وان گرم و سونا به خصوص در سه ماهه ابتدای بارداری پرهیز کنید.
۱۱) از ورزش‌های سخت، پرانرژی و قدرتی در دوران بارداری خودداری کنید. به خصوص اگر آن فعالیت‌ها را قبلاً تجربه نکرده باشید.
۱۲) تمرین را باید به‌محض احساس خستگی، درد، گرفتگی عضلات، ضربان قلب، نامنظم و یا ضربان قلب بالاتر از ۱۰۰ بار در دقیقه قطع کنید. باید یادآوری کرد که اگر در نرمش بدنی زیاده‌روی نشود، اینگونه ورزش‌ها خطری به همراه ندارند.
● برنامه ورزشی برای بالا بردن توان حرکتی
▪ ماه چهارم بارداری، هفته اول:
روزی ده دقیقه راه رفتن، ۱۰ دقیقه نرمش آرام، هفته دوم: روزی ۱۵ دقیقه راه رفت ۱۰ دقیقه تمرین نرمش آرام. هفته سوم: دقیقاً مانند هفته اول، هفته چهارم: روزی ۲۰ دقیقه راه رفتن ۱۵ دقیقه تمرین نرمش.
▪ ماه پنجم بارداری: هفته اول
روزی ۲۰ دقیقه راه رفتن، روزی ۲۰ دقیقه نرمش. هفته دوم: روزی ۱۵ دقیقه راه رفتن، ۲۰ دقیقه تمرین نرمش آرام. هفته سوم: روی ۲۰ دقیقه راه رفتن، ۱۰ دقیقه نرمش آرام. هفته چهارم: روزی ۲۵ دقیقه راه رفتن، روزی ۲۰ دقیقه نرمش.
▪ ماه ششم بارداری: هفته اول
روزی ۳۰ دقیقه راه رفتن، ۲۰ دقیقه نرمش آرام، هفته دوم: روزی ۲۵ دقیقه راه رفتن، ۲۰ دقیقه تمرین نرمش ملایم. هفته سوم: روزی ۳۰ دقیقه راه رفتن، ۲۰ دقیقه نرمش ملایم. هفته چهارم: روزی ۳۵ دقیقه راه رفتن. ۲۵ دقیقه نرمش ملایم.

*** منبع : www.banoo.net

هرکاری از دست من بر می اید بگید تا انجام بدهم.

با تشکر از مطلب خیلی ارزنده شما

خواهش می کنم دوستان عزیز. این مسئله واقعا مسئله ی مهمیه و خودم هر مطلب مفیدی ببینم حتما روی سایت میذارم . شما هم اگر دیدید همین کار را بکنید . ممنون.

هدف خداوند از خلقت انسان، تعالی و کمال اوست. انسان از دو بعد مادی و معنوی قابلیت رشد دارد. یکی از وجوه هویت انسان، وجه جسمانی اوست که در قبال حفظ، سلامت و رشد آن درپیشگاه خداوند مسئول است.

در این میان ورزش، ابزاری اصولی و کارآمد برای سلامت جسم و پرورش روح انسان به شمار می آید.

از طرفی ورزش بانوان از اهمیت خاصی برخوردار است. چراکه علاوه بر وجوه اشتراک آن با ورزش آقایان و تاثیر مشترکی که بر سلامت و نشاط در هر دو جنس زن و مرد دارد، با توجه به اوامر و نواهی دین، حدود و ضوابطی برای آن تعیین شده است.

لذا با توجه به فرمایشات مقام معظم رهبری(س) ضرورت بازنگری جدی در امر ورزش بانوان بیش از پیش احساس می شود. فقه پویای اسلام بایدپاسخگوی احکام و شبهات به روز در این حوزه باشد. و از سوی دیگر اهتمام جدی در اجرای احکام از بدیهی ترین وظایف مسئولین مربوطه می باشد.

▪ پس از انقلاب شکوهمند ایران و با حاکمیت اصول اسلامی بر اجتماع، شورای ورزش بانوان، امور ورزشی بانوان را عهده دار شد. در اسفندماه ۱۳۶۰ با تاسیس مدیریت امور ورزش بانوان، زمینه ای برای سامان بخشی و گسترش ورزش بانوان فراهم شد. ارتقاء این تشکیلات تا سطح معاونت سازمان تربیت بدنی و تشکیل انجمن های مختلف ورزشی راه را برای توسعه ورزش بانوان هموار ساخت. در سال۱۳۷۰ حرکتی تازه در ورزش زنان مسلمان در ایران به وقوع پیوست. و آن امکان حضور زنان در مسابقات ورزشی بود. با تصویب اساسنامه ای در بهمن ماه۷۱ اولین دوره مسابقات بانوان کشورهای اسلامی در رشته های بدمینتون، والیبال، بسکتبال، هندبال، تنیس روی میز، تیراندازی، شنا، دو میدانی برگزار شد.

بررسی میزان رشد ورزش بانوان در عرصه های داخلی و خارجی هرچند گواه پیشرفت ورزش بانوان ایرانی است اما نمی توان این واقعیت را نادیده گرفت که در مقایسه با ورزش آقایان به دلیل محدودیت های اجتماعی و دیگر عوامل از رشد مطلوبی برخوردار نیست. به طوری که با توجه به برابری تقریبی تعداد زنان و مردان در جامعه کنونی، مردان ۸/۶ برابر بیشتر از زنان ورزش می کنند.

▪ حتی در مسابقات مخصوص بانوان تنها عده معدودی از دختران می توانند در فعالیت های ورزشی شرکت کنند و جمع کثیری از آنان به دلیل محدودیت هایی که وجود دارد، از پرداختن به ورزش محروم می مانند. عوامل اجتماعی تاثیر قابل ملاحظه ای بر قابلیت های ورزش بانوان ایرانی دارد. با توجه به احکام شرعی و تعبد اخلاقی و دینی خانواده ها دختران بعد از دوران کودکی نمی توانند در هر مکانی به ورزش بپردازند. در نتیجه فقر حرکتی در آنان ایجاد شده و باعث نزول عملکرد آنان در اثر کاهش قوای جسمی می شود. بدیهی است منع بانوان از ورزش مختلط، بایستی همراه با ایجاد فضا و برنامه ریزی لازم برای جداسازی و تفکیک جنسیتی اماکن ورزشی باشد. این در حالی است که تعداد چنین اماکن ورزشی برای بانوان به نسبت جمعیتی بسیار محدود است. این مسئله همت بیش از پیش مسئولین مربوط را می طلبد. اگر دوچرخه سواری بانوان در ملا عام جایز نیست؛ باید فضای سرپوشیده و مختص دوچرخه سواری برای بانوان فراهم باشد. در غیر این صورت بی تردید احکام به مرحله اجرا در نمی آیند.

▪ نتایج تحقیقات نشان می دهد که دختران در سنین قبل از ازدواج کمتر به باشگاه های ورزشی روی می آورند ولی پس از ازدواج این امکان را پیدا می کنند که بیشتر در باشگاه های ورزشی به فعالیت بدنی بپردازند. در خصوص پسران این نتایج کاملاً برعکس است. پسران مجرد فرصت بیشتری برای ورزش کردن در باشگاه ها دارند، اما با تشکیل خانواده کمتر به این مهم می پردازند. عوامل فرهنگی و محدودیت های اجتماعی تأثیرات شگرفی در ورزش به جا گذاشته است. نتایج تحقیق نشان می دهد که در مجموع مردان بیشتر از زنان به ورزش روی می آورند.۱ در حال حاضر مدارس، تقریبا تنها مکان مطمئن برای ورزش دختران دانش آموز به شمار می رود. این امر لزوم توجه ویژه مسئولین به ورزش مدارس را تشدید می کند. تشکیلات ورزش بانوان و دست اندرکاران ورزش مدارس باید بیش از گذشته به این امر توجه کنند تا از این طریق بتوان زمینه را برای رشد و توسعه ورزش در بین دختران آماده ساخت.

خوشبختانه در سال های اخیر توجه مسؤولان نظام بیش از گذشته به این امر معطوف شده و بودجه های تخصیص یافته به یکباره افزایش چشمگیری داشته است. در نتیجه ساخت اماکن ورزشی مخصوص بانوان شتاب فزاینده ای گرفته و سالن های ورزشی موجود، زمان بیشتری را به بانوان اختصاص داده اند. اما هنوز راه درازی تا مقصد مطلوب درپیش داریم.

▪ نکته دیگر این که برخی ورزش ها حتی از نظر علمی با ویژگی ها و توانایی های زنان همخوانی ندارد. اما بی آن که به این امر توجه شود تمام هم و غم ها صرف رقابت در این رشته ها حتی تا مراحل جهانی می شود.

مقام معظم رهبری می فرمایند: "زنان در محیط های سرپوشیده به ورزش بپردازند؛ اما چه لزومی دارد دختران ما در تمام مسابقات جهانی شرکت کنند؟! من نمی فهمم چرا؟ البته الان در این زمینه نمی خواهم دستوری بدهم؛ اما بررسی شود. برای جاهای مشخصی که هستند بفرستید تا بررسی کنند که زنان در چه حدودی خوب است شرکت کنند؟"

انتظار این است که ایران و خصوصا زن مسلمان با پیشینه تمدن و فرهنگ سازی که دارد خود مرجع نقد برخی از این ورزش ها باشد. نه این که با حضور خود مهر تاییدی بر آن ها بزند. تصاویری که از برخی مسابقات ورزشی بانوان در جهان انعکاس می یابد حاکی از عدم امکان اطمینان به آن فضاهاست.

ورزش بانوان قبل از هر چیز به فضاسازی نیاز دارد و قبل از آن به فرهنگ سازی منطبق بر حدود دینی.

در حال حاضر ورزش بانوان در ایران به رغم درخشش های جهانی، با چنین آسیب هایی مواجه است که توجه به آن ها رسالت اسلامی زنان محسوب می شود.

جای آن دارد که نماینده ای از طرف مقام معظم رهبری برای پاسخ به شبهات مختلف وجود داشته باشد و در کنار آن به ارائه نظر مراجع به صورت صریح و به روز اقدام شود.. اینجاست که ضرورت پرداختن به آموزش ها و فرهنگ سازی های مربوط در امر ورزش بانوان، اصولی و برای همگان قابل اطمینان می گردد.

تاریخچه ورزش زنان

زنان در جوامع کهن و باستانی به شدت از ورزش و حتی تماشای مراسم ورزشی منع می شدند، اما بالاخره پای آنان به ورزش و مسابقات ورزشی باز شد.

در کتاب زن و ورزش (ص 18 و 19) چنین آمده است:" حتی در مراسم و آیین های ویژه مذهبی و اجتماعی که تا پیش از بر پایی المپیاد در یونان باستان برگزار می شد، و بعد از آن در المپیاد باستانی که به منظور پرورش جسم و روان نو نهالان و جوانان ترتیب یافته بود و هر چهار سال یک بار برگزار می شد، زنان حق ورود و تماشا نداشتند، و این ممنوعیت، آن قدر شدت و غلظت داشت که اگر زنی این قاعده و قانون را نادیده می گرفت و به تماشای مسابقات می رفت، محکوم به اعدام می شد.نخستین زنی که سنّت مرد سالاری را در عرصه ورزش و مسابقات میدانی در هم شکست، زنی بود به نام "هیپوهریا" که با تلاش و پشت کاری خاص، سرانجام پای زنان را به عرصه ورزش و میدان مسابقات ورزشی یونان باز کرد. چندی نگذشت که زنان موفق شدند، تحت عنوان "هریا" برای اولین بار، مسابقاتی را در حضور مردان بر پا کنند و عرصه های نبرد ورزشی را زیر قدم های خود داشته باشند."

منبع : iriboffice

نظر کارشناسان در مورد ورزش زن

گروهی از کارشناسان ورزشی و دانشمندان، با ورزش کردن زنان به شدت مخالفند، و گروهی نیز در نقطه مقابل آن ها قرار داشته، و آن را برای زنان و دختران لازم و ضروری می دانند. ما در این جا به نحو اختصار به این دو نظریه اشاره می نماییم.

نظر موافقان

موافقان ورزش بانوان می گویند:

"تامین بهداشت جسم و روان برای زنان که در دوره ها و مراحل مختلف زندگی پر مسوولیت خویش، مراحلی چون بارداری، زایمان و از همه مهم تر، پرورش و تربیت فرزندان را پشت سر می گذارند، از اهمیتی والا برخوردار است.تحقیقات نشان داده است که شروع عادت ماهانه در دختران و زنان ورزش کار، دیرتر از غیر ورزشکار است... این تاخیر به نوبه خود تاثیرات مثبتی را برای دختران در برمی دارد، چنان که رشد بیش تر اندام ها را در جهت طبیعی، بیش تر خواهد نمود.همچنین در این دختران ورزیده و تمرین دیده، مقدار مطلق و نسبی جرم عضلاتشان از دختران هم سن تمرین نکرده، بیشتر بوده است.استراند (ASTRAVD)، سی شناگر دختر را در سنین دوازده تا شانزده سالگی، به مدت یک سال تحت تمرینات سنگین قرار داد. این دختران، مسافتی حدود 5500 متر تا 6500 متر را (حدود شش تا بیست و هشت ساعت) در هفته شنا نمودند؛ هر هفته در تمام طول تمرین، از نظر پزشکی نیز این افراد، مورد معاینه قرار می گرفتند. پس از این مدت، بررسی بر روی آن ها نشان داد که آن ها از نقطه نظر اکسیژن مصرفی در سطح بسیار بالایی قرار دارند، که با افراد تمرین ندیده قابل مقایسه نبوده است.براون (BROWN) نیز در یک تحقیق خود، همین تجربه را در مورد دخترانی که دوران قبل از بلوغ را می گذراندند انجام داد؛ مشاهده کرد که حداکثر اکسیژن مصرفی آن ها در شش هفته تمرین، حدود 18% و در دوازده هفته، حدود 26% افزایش پیدا نموده است. همچنین ضربان قلب آن ها بعد از این تمرین، کاهش یافته و هیچ گونه اثر سوئی در این افراد دیده نمی شود."

نظر مخالفان

شهید دکترسید رضا پاک نژاد، در باره آثارمنفی ورزش- به ویژه ورزش های سنگین و خشن- بر روی زنان می نویسد:"صادقانه باید قبول کنیم زنان ورزشکار در این مورد مشکل است، ولی متخصصان امر عقیده دارند که 50% زنان ورزشکار، روحیه زنانه خود را از دست می دهند، چون زن های نامبرده برای رسیدن به مقام قهرمانی بین المللی، متحمّل ممارست و تمرین های مداوم و مشکلی شده اند، خواه نا خواه خشن بار آمده اند و به درشتی حرف می زنند. برای آن ها خوشایند مرد بودن مطرح نیست، بلکه کمال مطلوب آن ها، ثانیه ها و سانتی مترها و جلو افتادن ها و مدال هاست... . یک زن کوه نورد که دایماً عمرش در کوهستان می گذرد، به تدریج صفت زنانه خود را از دست می دهد و حتی ممکن است از زن بودن خود خجالت کشیده و روحانیت زنانه خود را از دست بدهد.زنان نباید فوتبال و رگبی بازی کنند. این ها ورزش های ظریف و زنانه نیستند، و بایستی آن ها والیبال و بسکتبال و اسکی بازی کنند، بدون این که لطف زنانه خود را از دست بدهند... به وسیله روزنامه "دیلی میرور" (در انگلستان) اعلام گردید، از نظر علمی ثابت شد ورزش، دختران و زنان را بد ترکیب و زشت می کند. زنان و دخترانی که ورزش می کنند، صدایشان کلفت می شود و زیبایی اندام و برجستگی های زنانه خود را از دست می دهند و اندام و جثه درشت و قوی، مانند مردان پیدا می کنند.کسی که این نظریه را از اول داشته است و اخیراً آن را به اثبات رسانیده، پروفسور، دکتر "الودویک پروکوپ"، کارشناس پزشکی و ورزشی است. این پزشک معروف، در مسابقات المپیک مکزیک، 911 دختر ورزشکار را مورد معاینه قرار داد و مشاهده کرد که نیمی بیش تر از این دختران، زیبایی اندام خود را از دست داده و شبیه مردان شده اند."مرحوم شهید دکتر پاک نژاد، به منظور تطبیق مطالب فوق با نظر اسلام، به حدیثی از قول پیامبر گرامی اسلام اشاره می کند که می فرماید: "المراة ریحانة لیست بقهرمانة" و آن گاه آن را چنین ترجمه می کند: "زن، گل است و قهرمان نیست."

به نظر می رسد ایشان در ترجمه این حدیث، دچار خطا شده اند. ایشان کلمه "قهرمان" را که به عنوان یک کلمه عربی به کار رفته، به معنای "قهرمان، و شخص نیرومند"- که در فارسی به کارمی رود- گرفته است، اما این برداشت، صحیح نیست. این حدیث به همین شکل در نهج البلاغه نیز آمده است، آن جا که امیر مومنان در وصیت خویش به فرزند برومندش، امام حسن علیه السلام می فرماید:"فانّ المراة ریحانه، لیست بقهرمانة"

و فیض الاسلام در ترجمه آن چنین می نگارد: "زن گیاهی است خوشبو، نه کار فرما (پس او را از انجام امور بازدار)."و همین ترجمه صحیح است. زیرا "قهرمان" در زبان عربی از ماده "قهرم" است که رباعی است، نه از ماده "قهر" که ثلاثی است.

لغویان این کلمه را چنین ترجمه کرده اند:

با سلام
اگه مطلبی در مورد بانوان ایرانی كه تابحال در مسابقات جهانی مدال های با ارزش گرفتن هم بذارید خیلی خوبه
تاپیك خوبی هست برای خانوم ها
یكم بیشتر ترغیب به ورزش میشن

موفق باشید.