تبیان، دستیار زندگی

یکی از مسائلی که معمولا بعد از هر عمل جراحی به آن پرداخته می شود، موفقیت آمیز بودن یا نبودن آن است و البته هرکس تعریفی از موفقیت آمیز بودن عمل جراحی دارد. در عمل جراحی بینی که یکی از پرطرفدارترین عمل ها در کشور ماست به نظر می رسد موفقیت در عمل معنای خاصی دارد.

اگر پس از عمل جراحی پلاستیک بینی در زیبایی چهره اثر مثبتی ایجاد شده باشد، حتی اگر به میزان یک درصد و از طرفی سلامت راه تنفسی بینی حفظ شده باشد می توان گفت عمل، موفیت آمیز بوده است. در مقابل حتی اگر عمل چهره را زیبا کند ولی مشکلات تنفسی در بینی ایجاد کند، این جراحی صددرصد ناموفق بوده است.

اما به عقیده من در بیان همین عوامل هم باید به نکات و معیارهای ظریفی توجه داشت که چند مورد از آنها ذکر می شود.

تقویت بینی به جای کاهش بافت های آن

در این جراحی به جای کم کردن و کاهش بافت های پشت بینی، با تقویت و افزایش حمایت پایه بینی در ناحیه نوک بینی، قوز بینی اصلاح شده است. در روش های قدیمی، جراحی بینی بیشتر متکی بر برداشتن و خارج کردن بافت بینی بود و بینی تقریبا همیشه کوچک می شد.

اشکال این روش ها سال های بعد خود را نشان داد و به همین دلیل هم چند دهه طول کشید تا با شناخته تر شدن عوارض آنها کم کم کنار گذاشته شوند. در این روش ها در درازمدت بافت ها دچار فروافتادگی می شدند چون حمایت اسکلتی بینی کم می شد و بینی در سنین بالا حالتی چروکیده و افتاده پیدا می کرد واغلب بیماران مشکلات تنفسی هم پیدا می کردند.

امروزه در روش های نوینی که به روش های تقویتی بینی معروف اند، نه تنها سعی می کنیم تاحد امکان چیزی از بینی برنداریم؛ بلکه گاهی در بسیاری از موارد از بافت های خود بینی به بینی چیزی هم اضافه می کنیم و پیوند می زنیم. یعنی اگر بخشی از بینی، بافت اضافه دارد، آن بافت اضافه را برمی داریم و در قسمتی از بینی که کمبود بافت وجود دارد، پیوند می زنیم. در این روش ها ما بافت را تغییر شکل می دهیم؛ نه اینکه آنها را خارج کنیم.

در این روش ها اسکلت بینی بازسازی شده و بافت های نرم و دچار ضعف تقویت می شوند. بنابراین در درازمدت بینی کمتر دچار افتادگی می شود.

حتی در بعضی بینی ها که به بینی گوشتی معروف اند، استفاده از روش های تقویت اسکلت بینی برای افزایش حمایت بافت های نرم بینی ضرورت دارد. جراحی این نوع بینی ها با استفاده از روش های جدید با نتایج مطلوب همراه است. در روش های جدید به جای آنکه بافت گوشتی بینی برداشته شود، سعی می شود اسکلت نوک بینی با افزودن بافت های پیوندی تقویت شود تا فرم مطلوب نوک بینی ایجاد شود.


یکی از شایع ترین موارد مراجعه بیماران مربوط به قوز بینی است که بیمار از وجود آن ناراحت است؛ در حالی که پس از آنالیز صورت در بسیاری از دختران و پسران ایرانی معلوم می شود که چون ساپورت (حمایت)نوک بینی کم است، نوک دچار افتادگی شده و قسمت اعظم قوز در واقع یک قوز کاذب است که به علت ضعف حمایت اسکلتی بینی خود را نشان می داده است.

در واقع، علت قوز بینی در خیلی از افراد، بلندی پشت بینی نیست؛ بلکه ضعف جلوآمدگی نوک بینی است که در ایرانی ها و کشورهای خاورمیانه بسیار شایع است. در این حالت باید قسمت پایینی بینی جلو بیاید یعنی باید به بینی چیزی هم اضافه کنیم تا صورت به مراتب زیباتر شود. در روش های قدیمی بدون تقویت نوک بینی قوز بینی را برمی داشتند و چهره حتی زشت تر می شد چون زاویه بین بینی و صورت خیلی کم می شد (یعنی از ۳۶ درجه که زاویه ایده آل است خیلی کمتر می شد.)

عروسکی نکردن بینی

زیبا ترین حالت پشت بینی حالتی است که اصطلاحا پشت بینی قوی نامیده می شود. امروزه بیشتر متقاضیان جراحی پلاستیک بینی خواهان تغییرات طبیعی در بینی هستند. اصطلاحاتی مانند بینی عروسکی یا بینی سرسره ای سال ها بین مردم به عنوان اصطلاحی برای توصیف بعضی از بینی های عمل شده به کار می رفت.

این بینی ها از بعضی الگوهای دهه ۱۹۶۰ اقتباس شده اند، در حالی که در جامعه با فرهنگ بالاتر امروزی نوعی بینی تصنعی و زشت تلقی می شوند.

از نظر زیبایی شناختی قوس دار شدن بینی اصلا زیبا نیست. هیچ کتابی در جراحی پلاستیک پیدا نمی کنید که به عنوان یک بینی زیبا یک بینی قوس دار یا سرسره ای کشیده باشد. یک پشت بینی قوی باید صاف یا حتی گاهی کمی پُری داشته باشد که این پر بودن پشت بینی خیلی از افراد را زیباتر می کند. در مردها این پر بودن باید از خانم ها بیشتر هم باشد.

قوی کردن پشت بینی

در عمل های جدید برخلاف روش های قدیمی، به هیچ وجه اتصالات غضروف های بینی در نواحی مختلف قطع نشده و برای کاهش پهنای نوک بینی با روش های مخصوصی تغییر حالت نوک بینی به صورت طبیعی بدون برداشتن غضروف ها انجام شده است. بنابراین نوک بینی حالت طبیعی داشته و پهنای طبیعی آن آنچنان نمود می کند که گویی هیچ جراحی روی نوک بینی انجام نشده است.

در صورتی که نوک بینی بیش از حد باریک شده باشد، علاوه بر اینکه ظاهر زشت و مصنوعی به بینی می دهد، با فرو رفتگی های شدیدی که در اطراف آن ایجاد می شود، مسیر تنفسی دچار تنگی می شود. پایین آوردن پشت بینی تاحدی انجام شده که اتصالات پشت بینی ضعیف نشود. این امر علاوه بر یکدست کردن پهنای پشت بینی در قسمت های بالا و پایین، با حفظ حمایت راه هوایی، سلامت طولانی مدت آن را تحکیم می کند.

تقویت ساختار بینی

برای رفع افتادگی بینی طبیعی از روش های تقویتی استفاده شده است تا علاوه بر دوام طولانی مدت ظاهر طبیعی بینی حفظ شود. در روش های نوین جراحی، این کار با افزودن پیوند های ستونی متعدد غضروفی در پایه بینی انجام می گیرد. در این صورت، ظاهر جوان تر بینی با طبیعی بودن آن هماهنگ می شود.

در صورتی که در روش های قدیمی بالا بردن نوک بینی مستلزم برداشت بیش از حد بافت های بینی است و در بسیاری از موارد، این پدیده با عواقب نامطلوب تنفسی همراهی دارد. در این بیماران، پره های بینی، هنگام دم روی هم می افتند و مانع تنفس راحت حین خواب می شوند.

استفاده نکردن از تامپون بینی

به حداقل رساندن برش ها و زخم ها یک اصل مهم در جراحی بینی است و امروزه در اکثر جراحی های بینی سعی می شود از تامپون بینی استفاده نشود تا ناراحتی و درد پس از عمل به حداقل برسد. کم کردن ضربه ها و برش های بافتی و استخوانی حین عمل، باعث به حداقل رسیدن خون مردگی ها و تورم بافتی می شود. بنابراین بیمار بعد از یک هفته می تواند سرکار یا کلاس دانشگاه حاضر شود.

کوچک نکردن سوراخ های بینی

در این جراحی ها سوراخ های بینی به هیچ وجه دست نخورده است. این کار به ۴ دلیل بسیار غیرمنطقی است؛ اول آنکه در اغلب موارد دست خوردن سوارخ های بینی کاملا مشخص می شود و معلوم است که فرد جراحی شده است، چون چین کنار پره بینی از بین می رود و بازسازی این چین و فرورفتگی طبیعی تقریبا غیرممکن است.

نکته دوم اشکالات تنفسی است که به دلیل کم شدن قطر مجرای تنفسی اتفاق می افتد و بسیاری از این افراد پس از سال های طولانی با مشکلات شدید تنفسی دست و پنجه نرم می کنند.

سوم آنکه پهنای قاعده بینی در ناحیه پره ها موجب متعادل ترشدن پهنای نوک بینی پس از عمل می شود و طبق اصول زیبایی تناسب ۵۰ درصدی پهنای نوک، پهنای پره های بینی را بهتر تامین می کند. چهارم آنکه کوچک کردن سوراخ های بینی تقریبا غیرقابل برگشت به حالت طبیعی است و اصلاح نسبی آن از مشکل ترین روش ها در جراحی پلاستیک بینی است.

آنچه خواندید به نقل از آقای دکتر محسن نراقی رییس انجمن تحقیقات راینولوژی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران است.

سلام به اووووج عزیزم
خوبی دوست گلم . دست شما درد نکنه
راستی عکس از عمل های بینی موفق و ناموفق داری برامون بزاری ؟

دکترجان از عمل بینی عکسی نداشتم اگر پیدا کردم می ذارم ولی از عمل جراحی زیبایی ناموفق امروز یه خبری خوندم که براتون می ذارم:

اوووووج عزیزم ، سلام :
عکس های تکان دهنده ای بود ، از تاپیک خوبت و حضور خوبت در انجمن خودتون " جراحان " ممنونم .
منتظر مباحث جالب دیگرتون هم هستیم عزیز .
سلامت باشید .