تبیان، دستیار زندگی

سنگ قبر ابوسعید ابوالخیر

ابوسعید فضل‌الدین بن ابوالخیر احمد بن محمد بن ابراهیم (۳۵۷-۴۴۰ق) عارف و شاعر نامدار ایرانی قرن چهارم و پنجم است.


نام و نشان و خانواده ابوسعید

ابوسعید فضل الدین بن احمد بن محمد بن ابراهیم و معروف به ابوسعید ابوالخیر، در مهنه، روز یک شنبه اول ماه محرم سال سیصد و پنجاه و هفت هجری متولد شد و در روز جمعه او را در همان مهنه به خاک سپردند در جایی که بعدها به نام « مشهد مقدس شیخ» همیشه زیارتگاه ارباب ذوق و حال بوده‌است.

زادگاه ابوسعید ابوالخیر

ابوالخیر احمد، پدر بوسعید، پیشه وری متوسط الاحوال بوده‌است که زندگی او از راه دارو فروشی (عطاری) می‌گذشته‌است، در همان مهنه یا میهنه در آن روزگار شهرکی بوده در ناحیه دشت خاوران و خاوران خود از سرزمین‌های خراسان مرکزی به شمار می‌رفته‌است. علمای فقه اللغه خاوران را صورت تغییر شکل یافته « خربران» دانسته‌اند، یعنی آنجا که خورشید بر می‌دمد. دشت خاوران شهرها و آبادیهای بسیار داشته و مهنه یکی از شهرکهای دشت خاوران بوده‌است. در روزگار تولد بوسعید، مهنه از آبادی و رونق نسبی برخوردار بوده و بعد از شهرت بوسعید، و به ویژه پس از وفات او، و به احترام نام و یاد او، همواره زیارتگاه ارباب ذوق و حال به شمار می‌آمده‌است.

آرامگاه ابوسعید ابوالخیر در روزگار ما

مقبره‌ای در روستای مهنه از توابع شهرستان مه ولات واقع در استان خراسان رضوی را به ابوسعید ابوالخیر نسبت داده‌اند.

نمای بیرونی آرامگاه ابوسعید ابوالخیر