تبیان، دستیار زندگی

اگر به شما بگویند نامه ای برای شهیدان بنویسید شما چه نامه ای می نویسید ؟؟؟

ای شهیدان من از روی شما خجالت می کشم نمیدانم چه چیزی بگویم زبانم قادر به توصیف کارهایی که شماها انجام داده اید نیست ولی ما ....

بسم رب المهدی

"السلام علیک یا حسین بن علی "

سلام بر شما شهیدان.

من خوشحالم که در ملت شهید پرور ایران هستم. من خوشحالم که پیش شهدا زندگی می کنم

همیشه با خودم فکر می کنم اگر شما نبودید من الان در این آرامش زندگی می کردم ؟ اگر شما نبودید می توانستم تحصیل کنم ؟ می توانستم آشکارا خدای خودم را بپرستم و حجابم را رعایت کنم؟

 هر وقت این فکر ها رو می کنم یک لحظه یه ترس تمام وجودم رو پر می کنه.... آخه می دونید.... می ترسم نتونسته باشم حقتون رو ادا کرده باشم ، نتونسته باشم اونطور که شایستتونه ازتون سپاسگزاری کرده باشم، نتونسته باشم ....

خوب آره حق شما رو نمی شه به راحتی ادا کرد... شما دست پرورده سالارتونید .... امام حسین...

شما هایی که جنازه هاتون تکه تکه شده ... سراتون قطع شده... دستاتون بریده شد..

شما ها که پیش ابوالفضلید .... توی طلائیه...خیمه گاه ابوالفضل....

توی طلائیه...قطعه ای از بهشت...

آرزومه بیام اونجا.. بیام بهشت طلائیه.. پیش شما شهدا...

حتما می گید مگه اونجا چی داره که می گند بهشته؟ میگن میرم اونجا ؟اونجا نه درخته نه هیچی دیگه .. فقط خاکه

اما نه ... اونجا مال شهدا ست اونجا عشقه اونجا شوره....

هر کی بره اونجا تازه متولد میشه.. اونجا آدم زنده میشه ...

شهید زنده است ... ما رو میبینه..

ای شهیدا ! منو می بینید .. می بینید چه کارا که نمی کنم....

کمکم کنید تا بتونم یه شیعه و مسلمان خوب باشم تا خدا هم منو دوست داشته باشه...

خدا حافظتون باشه ای شهدا

 دل گیرد آرام با یاد خدا

یا علی مدد

  دل گیرد آرام با یاد خدا

یاعلی مدد