اخیرا برخی شركت‌های ارائه دهنده اینترنت پرسرعت با پایان یافتن شارژ دوره‌ای مشتركان بدون اطلاع به وی اقدام به از رانژه خارج كردن خط مشترك می‌كنند كه هر بار جمع‌آوری خط، هزینه 10 هزار تومانی رانژه را برای مشترك به همراه دارد.
حسن رضوانی معاون نظارت سازمان تنظیم مقررات در گفت‌وگو با خبرنگار فناوری اطلاعات خبرگزاری فارس با تائید این خبر در خصوص اینكه براساس قانون حداقل زمانی كه شركت‌های ارائه دهنده اینترنت پرسرعت می‌توانند با پایان دوره اشتراك مشتركان، خط آنها را از رانژه خارج كنند چه مدتی است؟ گفت: این موضوع بستگی به قرارداد مشترك و شركت مربوطه دارد كه در برخی موارد در هنگام عقد قرارداد مشتركان با عجله و بدون اطلاع از موارد توافق‌نامه اقدام به امضای قرارداد می‌كنند و این ناآگاهی نارضایتی و گله‌مندی‌های احتمالی در آینده را به وجود خواهد آورد.
معاون نظارت سازمان تنظیم مقررات در خصوص اینكه برخی شركت‌ها به علت اطمینان از متقاضیان در صف انتظار در برخی مراكز مخابراتی، تنها چند روز از پایان مدت اشتراك ماهانه مشترك و در برخی مواقع حتی بدون اطلاع، اقدام به از رانژه خارج كردن خط مشترك می‌كنند، گفت: شركت‌ها نیز طبیعتا به علت پرداخت هزینه اجاره سیم مسی به مخابرات درصدد حفظ منافع خود هستند كه برای جلوگیری از این پیشامد‌ها مشتركان باید هنگام عقد قرارداد به تمام نكات توجه كافی داشته باشند.
وی در پاسخ به این سوال كه در صورت نداشتن قرارداد و با در نظر گرفتن این مسئله كه تمامی مشتركان اینترنت پرسرعت كشور طی ماه‌های اخیر اقدام به خریداری اشتراك نكرده‌اند، بلكه بسیاری از آنها كاربران قدیمی‌ای هستند كه در اوایل پاگرفتن این بازار مشترك شده‌اند و در آن زمان آگاهی چندانی از قرارداد و SLA نبود، با وجود این شرایط تكلیف مشتركان قدیمی چیست، اظهار داشت: البته این صحبت درست است و لازم است برای جلوگیری از تضییع حقوق مشتركان قدیمی در این خصوص سازوكاری فراهم شود.
به گزارش فارس، در حالی كه در برخی مراكز مخابراتی به دلیل كم بودن متقاضیان تعدادی از پورت‌های منصوبه بدون استفاده باقی می‌ماند در شمار دیگری از مراكز پیش گرفتن تعداد متقاضیان از ظرفیت شركت‌ها و مخابرات سبب می‌شود همواره متقاضیانی در صف انتظار برای دریافت اینترنت پرسرعت بمانند.
براساس این گزارش، بخشی از هزینه اشتراك ماهانه سرویس اینترنت پرسرعت را اجاره سیم مسی تشكیل می‌دهد كه شركت‌ها ماهانه از روی اشتراك مشترك مبلغ هزار تومان را بابت این اجاره به مخابرات می‌پردازند.
همچنین مشترك نیز در ابتدای خریداری سرویس مبلغ 10 هزار تومان بابت رانژه به شركت پرداخت می‌كند كه این هزینه نیز از سوی شركت به مخابرات پرداخت می‌شود.
بنابراین گزارش، برخی شركت‌ها در مراكزی كه از وجود متقاضیان در صف انتظار مطمئن هستند با پایان یافتن مدت شارژ دوره‌ای مشتركان و عدم شارژ مجدد توسط مشترك، گاهی حتی زحمت اطلاع به مشترك را نیز به خود نمی‌دهند و با دلیل پرداخت ماهانه اجاره سیم مسی به مخابرات برای هر پورت، اقدام به از رانژه خارج كردن خط مشترك می‌كنند.
در شرایطی كه بسیاری از مشتركان اینترنت پرسرعت اقدام به فعال سازی شارژهای چند ماهه می‌كنند این احتمال كه تاریخ دقیق شروع شارژ را به خاطر نداشته باشند دور از ذهن نیست و در چنین شرایطی برخی مشتركان پس از چند روز غیبت با خط جمع‌آوری شده خود مواجهه می‌شوند و در این عمل نیز گویا هر شركت بنابر دلخواه و میل خود مهلت در نظر می‌گیرد و راه در پیش می‌گیرد.
این در حالی است كه این اقدام دوباره‌كاری و گرفتاری انتظار 10 روزه برای رانژه خط را در پی دارد و علاوه بر این هر بار رانژه خط، پرداخت هزینه 10 هزار تومانی را نیز به مشترك تحمیل می‌كند و البته شركت با اخذ این هزینه از مشترك جدید و پرداخت به مخابرات، مشترك فعلی را با مشترك جدیدی جایگزین می‌كند.
بنابراین گزارش، مواردی از جمله حداقل مهلت برای شارژ دوباره باید جز قرارداد مشترك و شركت‌ها باشد و بسیاری از مشتركان اینترنت پرسرعت امروز، در روزهایی كه چیزی به عنوان قرارداد و SLA (توافق‌نامه سطح خدمات) رایج نبود سرویس خود را خریداری كرده‌اند و به این ترتیب مدركی نیز برای هیچ گونه اعتراض و درخواست احقاق حق ندارند.
