تبیان، دستیار زندگی

جهان هاي موازي چيست؟ آيا در عالم بيش از يك جهان وجود دارد كه ما در آن هستيم؟ تاكيون چيستند و چگونه اند كه مي توانند سرعتي بالاتر از نور داشته باشند؟

در جواب به يك سوال شما ميتوانم اين پاسخ را بدهم كه عملا ماده نميتواند به سرعت نور برسد طبق فرمول و نسبيت انيشتين سرعتي بالاتر از نور نداريم. در صورتي كه سرعت ماده به سرعت نور نزديك شود جرم آن با فرمول مذكور افزايش پيدا ميكند و همزمان حجم آن به صفر مايل ميشود. با توجه به دستاورد هاي جديد دانشمندان فيزيك تجربي ميبينيم كه به سرعتي بالاي سرعت نور دست پيدا كرده اند ولي غير قابل كنترل و مصنوعي و دست ساز كه با پيش بيني انيشتين نيز مطابقت دارد كه آن تبديل جرم و ماده به انرژي در سرعت بالاتر از نور و پخ شدن ماده در نزديك شدن سرعت آن به سرعت نور است.

نظريه جهان هاي موازي



انديشه وجود يك خود ديگر نظير آنچه كه در بالا شرح آن رفت عجيب و غيرمعقول به نظر مي رسد، اما آنگونه كه از قرائن بر مي آيد انگار مجبوريم آن را بپذيريم. زيرا مشاهدات نجومي از اين انديشه غير مادي پشتيباني مي كنند. بنابر اين پيش بيني ساده ترين و پر طرافدار ترين الگوي كيهان شناسي كه امروزه وجود دارد، اين است كه هر يك از ما يك جفت (همزاد) داريم كه در كهكشاني كه حدود 280^ 10 متر دورتر از زمين قراردارد، زندگي مي كنند .

اين مسافت آنچنان زياد است كه بطور كامل خارج از هر گونه امكان بررسي هاي نجومي است اما اين امر واقعيت وجود نسخه دوم ما را كمرنگ نمي كند. اين مسافت بر اساس نظريه احتمالات مقدماتي برآورده شده و حتي فرضيات خيالپردازانه فيزيك نوين را نيز در بر نگرفته است .

انواع جهان هاي موازي

دانشمندان تاكنون چهار نوع جهان موازي متفاوت را تشريح كرده اند. هم اكنون پرسش كليدي وجود يا عدم جهان چند گانه نيست ، بلكه سوال بر سر تعداد سطوحي است كه چنين جهان مي توان داشته باشد .

يكي از نتايج متعدد مشاهدات كيهان شناسي اخير اين بوده است كه جهان هاي موازي ديگر مفهومي خيالپردازانه و انتزاعي صرف نيست. به نظر مي رسد كه اندازه فضا بينهايت است. اگر اين گونه باشد، بالاخره در جايي از اين فضا هر چيزي كه امكان پذير باشد واقعيت خواهد يافت. اصلاً مهم نيست كه امكان پذيري آن تا چه حد نامتحمل است

فراسوي محدوده ديد تلسكوپ هاي ما ، نواحي ديگري از فضا كاملا شبيه آنچه كه پيرامون ماست وجود دارند آن نواحي يكي از انواع جهان هاي موازي هستند. دانشمندان حتي مي توانند محاسبه كنند كه اين جهان ها بطور متوسط چقدر با ما فاصله دارند و مهم تر از همه اينكه تمامي اينها فيزيك حقيقي و واقعي است .

زماني كه كيهان شناسان با نظرياتي روبرو مي شوند كه از استحكام لازم برخوردار نيستند، نتيجه مي گيرند كه جهان هاي ديگر مي توانند ويژگيها و قوانين فيزيكي كاملا متفاوتي داشته باشند. وجود اين جهان ها بسياري از جنبه هاي پرسش بنيادي در خصوص ماهيت زمان و قابل درك بودن جهان فيزيكي را پاسخ داد.