سلام به تمام ایرونیهای عزیز
سلام به همه کنکوریهای نازنین تبیانی
یه نصیحت دوستانه و یه تجربه رو در اختیارتون میذارم. ما که می خواستیم کنکور بدیم همه می ترسوندن مارو. یه جور باورمون شده بود که انگار کنکور یه غوله. یه دیو سپید که باید رستم باشیم تا بتونیم ازش بگذریم. ولی خدا رو شکر من هیچ توجهی به این صحبتها نکردم. و در کمال آرامش (خیلیها می گفتند بی خیالی که به نظر خودمم اینطور نبود) رفتم نشستم سر جلسه کنکور و آزمون دادم. و با استفاده از تکنیکهای تست زنی و البته ارامشی که داشتم تونستم خیلی بهتر از دوستام بشم که 3 یا 4 برابر من درس خونده بودن.
اینو بدونین که کنکور هیچی نیست. خداییش خیلی ساده ست. و یکم آرامش کمک می کنه که سوالها رو بهتر درک کنید و جوابش در ذهنتان بیاید. سولاتی که احتمال می دهید فلان گزینه جواب باشه رو اصلا نزنید. اینا الیاس هستن که میان توی ذهنتون. به جز 50% ها رو.
