تبیان، دستیار زندگی

سلام

البته نمی‌توان سرانجام تمام آنان را یكسان دانست، چرا كه برخی از آنان كه صرفاً در حد اختلاف سلیقه‌ی سیاسی و حتی رقابت‌های درون نظام وارد این مسایل شده بودند، پس از برخورد با واقعیت‌ها و مشاهده‌ی اقدامات افراطی و ساختارشكنانه مسیر خود را جدا خواهند ساخت و با حفظ مواضع انتقادی در درون نظام به فعالیت خواهند پرداخت. اما گروه دیگری كه برخی اشخاص را قبول یا باور داشته اما اینك با خیانت‌ها و اشتباهات سنگین آنها مواجه شده‌اند به نوعی سرخوردگی و بی‌تفاوتی خواهند رسید. گروهی دیگر هم كه از ابتدا اعتقادی به اسلام و نظام جمهوری اسلامی نداشته و حتی وقایع آشكاری كه وابستگی یا همسویی جریان آشوب‌طلب با بیگانه و ماهیت برانداز آن را افشاء می‌كند هم حجتی برای آنها به حساب نمی‌آید، به خط نفاق و دورویی ادامه می‌دهند؛ چرا كه فضای پس از اغتشاشات و برملا شدن چهره‌ی وابسته یا معاند اجازه فعالیت آشكار به آنان را نمی‌دهد.
آخر این كه عده‌ای نیز كارشان به سقوط كشیده شده و به تقابل و عناد با نظام رو می‌آورند كه امثال میرحسین موسوی چنین رویه‌ای را تاكنون طی كرده است.
آنچه پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم به وقوع پیوست، تنها یك اغتشاش مقطعی و گذرا نبوده است كه صرفاً با دستگیری عوام میدانی و حتی عوامل هدایت‌كننده‌ی آن پایان یابد. در آشوب‌ها و حتی كودتاهای معمولی سركوب عوامل میدانی و یا دستگیری سران آشوب یا كودتا می‌تواند پایان آن تلقی شود. اما جنس وقایع پس از انتخابات متفاوت است و در مقوله‌ی تهدیدات نرم یا انقلاب‌های مخملین قرار می‌گیرد كه در آن خط‌دهی و حمایت بیگانه و ارتباطات و اقدامات چند لایه وجود دارد كه با جمع شدن و ضربه زدن به هر لایه بلافاصله امكان جایگزینی و ترمیم وجود دارد.
این وقایع ریشه در سرخوردگی‌ها، انحرافات و مقابله‌های بخشی از همراهان دیروز انقلاب و نوعی همسویی نیروهای اپوزیسیون و حمایت كشورهای غربی دارد كه متأسفانه با ارتباط قبلی و حتی سازماندهی نیروها و عوامل مرتبط با آن از ابتدای دهه‌ی 70 شكل گرفته و تكمیل شده است. به گونه‌ای كه در یك مقطع تحت عنوان تقویت جامعه‌ی مدنی حتی نیروهای درون نظام امكاناتی از نظام را مثل بودجه برای راه‌اندازی سازمان‌های مردم نهاد به آن اختصاص داده‌اند.
همچنین در پوشش آموزش خبرنگاری و روابط علمی و آموزشی برخی گروه‌های مؤثر با سفر به خارج و یا آمدن عوامل بیگانه به داخل برای چنین اقدام براندازانه‌ای آماده شده‌اند. به طوری كه عوامل و عناصر لازم برای پیاده كردن سناریوهای مختلف فراهم آمده كه فعلاً یك سناریو یعنی اقدام به كودتا یا انقلاب مخملی به بهانه‌ی انتخابات به اجرا در امده است. كما این كه قبلاً نیز سناریوی حاكمیت دوگانه با تحصن نمایندگان مجلس ششم به اجرا گذاشته شد. لذا می‌توان گفت هنوز سناریوها و لایه‌های دیگری از عوامل و بازیگران مرتبط با سناریوهای بیگانه باقی مانده است كه احتمال اجرایان در آینده وجود دارد. تأكید امثال میرحسین موسوی به این كه راه ما بی‌پایان و برگشت‌ناپذیر است حكایت از همین موضوع دارد. به علاوه ادامه‌ی فشار غرب و حمایت‌های علنی از اغتشاش‌طلبان گویای برنامه‌ریزی و تلاش برای استمراربخشی به این تهدید نرم می‌باشد.
 

چرا نظام با سران اغتشاش برخورد نمی‌كند و فقط به رده‌های دست چندم آنان پرداخته می‌شود ؟؟؟؟؟
علت بروز چنین شرایطی، وجود پیچیدگی در فتنه‌ی پس از انتخابات است كه برخی از سران آن با نفاق و دورویی سال‌ها در درون نظام بوده و نقاب خودی به چهره داشته و حتی مدعی خط امام(ره) و كاسه‌ی داغ‌تر از آش بوده‌اند. لذا بایستی غبار فتنه فروكش كرده و ابتدا حق و باطل از هم تفكیك و آن گاه این مدعیان با محك حق (به ویژه در افكار عمومی) تطبیق داده شوند كه خوشبختانه تا حدود زیادی این اتفاق افتاده است.
به علاوه آرام كردن فضا و غربال اغتشاش‌گران و معترضانی كه بسیاری از آنان صرفاً به تأثیرپذیری از القاء تقلب، احساساتی شده و یا فریب چهره‌ی نفاق را خورده‌اند، هم ضرورت دارد كه سران اغتشاش با سوءاستفاده از فضای احساسی و عاطفی برای خودحامی و فدایی فراهم نكنند. اما به تدریج پس از مشاهده‌ی استقبال و همراهی ضدانقلاب و بیگانه و اعترافات مبنی بر خیانت و انحراف، این فضا فروكش كرده و اینك دست سیاست‌بازان و فرصت‌طلبان رو شده و لذا مردم و حتی برخی هواداران گذشته‌ی آنان خواستار برخورد قانونی با قانون‌شكنان از جمله سران آنان هستند كه در فضای توهم و قدرت‌طلبی منافع و امنیت ملی را بازیچه‌ی اغراض سیاسی قرار داده و ارزش 40 میلیون رأی را مخدوش و به فرصت‌طلبی بیگانگان میدان داده‌اند.
پس از این قوه‌ی قضائیه است كه باید به وظایف خویش عمل نموده و در اجرای عدالت با قاطعیت عمل كرده و به شهروند درجه‌ی 1 و 2 قائل نباشد.

حضرت می مانی ، جناب ولی حجه الاسلام، نه

بیش از این درنگ جایز نیست
برخی بزرگان قبیله به نفی همه چیز نشسته اند
به نفی قبیله
نفی سوابق گذشته
کوچک ها باید بایستند
حسین فقط به نام مانده است
و میرش دیگر وفای علمداری ندارد

الله اکبر!
چه کسی بزرگتر از چه کسی است اینجا؟
دنبال بزرگتر می گردند
ولی بزرگتر ها دارند آب می شوند
نه از خجالت
خودشان را، دینشان را خرج دنیا می کنند
و آب می شوند

بهایتان بهشت است، آدمیزادان
به کمتر از بهشت راضی نشوید
آدمی زادان!
حتی به آدم ها هم رحم نمی کنند
نکرده اند و نخواهند کرد

الله اکبر!
دنبال بزرگتر از خدا
روی پشت بام ها ایستاده اند
از بس خفقان است در این قبیله !
صورت های حسن و سیرت های محجبه را که می بینند
فریاد می زنند: مرگ بر دیکتاتور

امروز چادری را دیدم ، سبز
و دیروز
شهیدی را، که بر خاک افتاد
می گفت: سیاهی چادر تو کوبنده تر از سرخی خون من است
می گفت: امام را تنها نگذارید
امام می گفت: هر کجا مظلومی هست، ما هستیم
و امروز فریاد می زند: نه غزه ، نه لبنان ، جانم فدای ایران
چادرش داشت می کوبید خون سرخ را
بیش از این
جانش را فدای ایران کرده، شهید
بی چشمداشت و فقط گفته امام
غزه مظلوم است و لبنان هم
بی شک سبزه ها دیگر طراوت گذشته را ندارند

حضرت حجه الاسلام
فریاد می زد:
رهبری در شان رهبری نیست
امام فرمود: نگویید طلبه ای دزدی کرده است ...
به حضرت حجه الاسلام
از قول من بگویید، نه از قول بزرگان قبیله
که حجت بر تو تمام شده، حرفی نیست
حضرت می مانی ، جناب
ولی حجه الاسلام، نه!
بزرگان قبیله دزدی می کنند
روح قبیله را به تاراج می برند
و قبیله ایستاده
خون گریه می کند
سخت است بایستد و ببیند
بزرگی خرفت شده است
اتهام به نظام؟
الله اکبر!
خدا بزرگتر است
بزرگ ها کم بشوند
حتی حجه الاسلام ها
باز خدا بزرگتر است
ما نَنسَخ مِن آیهٍ اَو نُنسِها نَاتِ بِخیرٍ مِنها اَو مِثلِها

قبیله ایستاده است با صلابت و خون گریه می کند
و فریاد می زند: مرگ بر منافق
امان از حسن و حجب بی ریشه
حتی برای لحظه ای هم شبیه هم فکر نکرده ایم
در حالی که عمری شبیه هم بوده ایم
خوب شد زمانه امتحان شد
همه را شفاهی تایید نکردیم
باید کتبا نوشت
اشهد ان علیا ولی الله

والله!
لزومی ندارد سران قبیله
ذره ای خلاق باشند
وقتی روح خدا، مربی است
شاگردان حتی درس پس نمی دهند
حتی درس خوان هایشان
صحابه هایشان ...
کوفه کرده اند این بلد را
تنها کرده اند این علی را

هیهات!
اگر بخواهند بزرگان قبیله کوچکی کنند
آن وقت شاید بچه های قبیله
شاید نه، حتما
بچه های قبیله ، یک شبه پیر می شوند
و دیگر ریش ِ سفیدی نمی ماند
برای محترم ماندن
چاره ای نیست ، امتحان است
مردودی دارد و قبولی
بدانند شرکت کنندگان
قبیله مراقب است
و تنها چشمش به اشارت اوست
که با سر بدود
و خون رگ هایش را صله دهد
این قبیله ی آماده، محو جمال آزادگی است

حجت‌الاسلام جواد محمدزمانی

چشم بد دور، عمرتان بسیار



یکی از خطیبان قمی و شاعر آئینی این شهر، به مناسبت حال و هوای این روزهای کشور و سخنان تاریخی مقام معظم رهبری در نماز جمعه اخیر تهران، شعری سروده است.

دیشب این طبع، بی‌قرار شما
خواست عرض ارادتی بکند
دست کم از دل شکسته‌تان
واژه‌هایم عیادتی بکند

***

چشم بد دور، عمرتان بسیار
کس نبیند ملالتان آقا!
ما نمردیم خون دل بخوری
تخت باشد خیالتان آقا!

***

چیست روباه در مصاف شیر؟!
چه نیازی به امر یا گفته؟!
تو فقط ابرویی به هم آور
می‌شود خواب دشمن آشفته

***

هست خاموشی‌ات پر از فریاد
در تو آرامشی است طوفانی
«الذی انزل السکینه» تو را
کرده سرشار از فراوانی

***

واژه‌ها از لبت تراویدند
پرصلابت، پرعاطفه، پرشور
آفریدند در دل مردم
عزت، آمادگی، حماسه، حضور

***

این حماسه همه ز یمن تو بود
گرچه از آن مردمش خواندی
رهبرا! تا ابد ولی محبوب
در دل عاشقان خود ماندی

***

سهم دلدادگان تو سلوی
قسمتِ دشمنان تو سجیل
رهبری نیست در جهان جز تو
که ز امت چنین کند تجلیل

***

نسل سوم چو نسل اول هست
با شعف با شعور با باور
جاری است انقلاب چون کوثر
هان! «فصل لربک وانحر»

***

گرچه در باغ سینه‌ات داری
لطف‌ها، مهرها، محبت‌ها
گفتی اما نمی‌روی چو حسین
تا ابد زیر بار بدعت‌ها!

***

ناگهان در نماز جمعه شهر
عطر محراب جمکران گل کرد
بغض تو تا شکست بر لب‌ها
ذکر یا صاحب الزمان (عج) گل کرد

***

جان ایران! چه شد که جانت را
جان ناقابلی گمان کردی؟!
آبروی همه مسلمانان
اشک ما را چرا درآوردی؟!

***

جسم تو کامل است، ناقص نیست
می‌دهد عطر یک بغل گل یاس
دستت اما حکایتی دارد...
رَحِمَ اللهُ عَمِی العباس!

کار سختیه اگه بخوای همیشه بخندی. گاهی اوقات اشک تو چشمات و بغض توی گلوت، رهات نمیکنه. این شعر حاصل یکی از همان اوقات است.

داد میزنه این روزا، توی خیابون، فِری
بسیجیه واقعی، همت بود و باکری
***
بسیجیه واقعی،اونه که مرده باشه!
زنده اگر بمونه، باید تو خونه باشه!
به یاد من نمونده، خاطره ی زیادی
ز همت و باکری، به غیره کلیاتی

یاد ندارم که همت، مسجد سوزونده باشه
نماز جمعه ها شو، اونجوری خونده باشه

میشه مگر باکری هیئت ندیده باشه
به شهر و خونه هامون آتیش کشیده باشه
***
یقین دارم باکری، بچه مسلمون بوده
پرچم ایران ما، براش مثه جون بوده
***
نه مثل سبزیه آش! بیاد میون میدون
تا که بهش بخندن کوچیک و پیر و جوون
***
برای دفع دشمن، باکری داده خونش
نه در ره بی بی سی، حذر کنه ز جونش

غصه نخور بسیجی، اینم یه جور جهاده
موندنه تو راه حق، نه آسونه نه ساده
***
یادم میاد یه روزی، به وقت انتخابات
قِر میومد یه بانو، با کلی افتضاحات
رو پرچمه تو دستش، اسم پیامبر هم بود
چیکار میکرد اون اگر،برادر همتم بود؟

غربتمون رو امروز، باکری ها میدونن
که سبزیا میرقصن تو شهرمون، میخونن
***
همون جماعتی که، شکسته پشت همت
داد میزنه: حمایت، بسیجیه باغیرت!
***
بسیجیه باغیرت،جون کف دستش گذاشت
مثل داداش کبیری، ما همه رو جاگذاشت

وقتی گلی و پری، با هم میرن خیابون
حرمت خون همت، فنا میشه چه آسون

غصه نخور بسیجی، اینم یه جور جهاده
موندنه تو راه حق، نه آسونه نه ساده
***
تا حامیه بعضیا، اون رجویه نازه
خیال نکن باکری، با سبزیا میسازه
***
منافقا همیشه، ریگ توی کفششونه
بسیجیه باغیرت، دشمن جونشونه
***
میترسن اینکه امروز، بسیجیا بیدارن
تا ترسشون بریزه، شرط و شروط میذارن
***
خیلی باحالن ولی، خیالشون چه خامه
زندگیه بسیجی، خودش یه جور پیامه
***
حب ولایت اما، تو قلبمون میمونه
چشم حسود کور بشه، که قلبامون جوونه
***
یه وقت باید بجنگی، تو جبهه ها تو میدون
یه وقتی هم که جبهه، میشه همین خیابون

غصه نخور بسیجی، اینم یه جور جهاده
موندنه تو راه حق، نه آسونه نه ساده

این شعر ها رو گذاشتم تا ببینید مردم چه احساسی دارن

خاتمی را به فصاحت غزلی گفتم ناب
که نشانش همه جا و به همه کس بدهد
قیدکردم :نه توشاهی و نه ما شاعر مدح
تا مبادا صله ام جامه اطلس بدهد
کرده بودم به غزل یک دو کَرَت بیدارش
نکند تکیه به او هرکس و ناکس بدهد
**
دیده بانِ شرف و شوکت ایران باشد
خبراز فتنه ی این سقفِ مُقرنس بدهد
دشمنان را به حوادث ،چه صعود و چه نزول
نه مقدس بدهد فیض و نه اقدس بدهد
نقش ایمان و وطن در نظرش باشد پاک
سرو جان برسرِ این نقش مقدس بدهد
**
نه که بیگانه شو با وطن و حرمت دین
تای تقوا بگذارد به زنان دس بدهد
دست دادن به غزالان نه گناهی ست بزرگ
دست ترسم بدهد پا و به کرکس بدهد
نوجوانان وطن را به خیابان بکشد
هدیشان مخمصه در مخمصه محبس بدهد
**
طبع من از غزل گفته پشیمان شده است
برسانید به او: شعر مرا پس بدهد

مرتضی امیری اسفندقه

شعرها خیلی خوب بود

سلام ... ممنون