تبیان، دستیار زندگی

با سلام موضوعی که کم و بیش توی همه دانشگاه ها به چشم میخوره حاشیه هایی که نه در شان دانشگاهه و نه در شان دانشجو حواشی ای که باعث میشن اهداف اصلی تاسیس دانشگاه فراموش شده و اهداف دیگه ای جایگزین بشن

در یکی از بحث های مطرح شده در همین انجمن(بزرگترین دغدغه یک دانشجو؟) چیزی که اکثریت دراون اتفاق نظر داشتن این بود که دغدغه ما اون چیزی که باید باشه نیست.دوست دارم اینجا در این باره بحث کنیم که راه حل چیه؟

درسته که مسئولیت رفع بخشی از این مسائل به مسئولین بر میگرده ولی بخش عمده اون وابسته به ماست به نظر شما هر کدوم از ما به عنوان یک دانشجو چه کاری میتونیم انجام بدیم که دانشگاه و دانشجو به جایگاه اصی خودشون برگردن؟

سعی كنیم كه اول از همه نذاریم اینطور حاشیه ها و جو ها نیاد داخل دانشگاه!! دوم اینكه اگه اومد همكاری نداشته باشیم/ چون وقتی ما همكاری كنیم، دوستمون هم میكنه، اونم هینطور بعد محیط اونجا كاملا عوض میشه. موفق باشید.

به نام خدا - سلام . وقتی راه ورود به دانشگاه ها برای همه باز شده و دیگه پشت کنکور معنا نداره و آرزوی بعضی ها محقق گردیده جز اینم توقعه ای نیست . وقتی طرفی که به این امید می آد دانشگاه که تو کلاس مختلط شرکت کنه جز اینم نتیجه نمی شود . حال چه باید کرد ؟ به نظر من باید خودمان کاری کنیم که نشان دهیم رفتن به این سمت حاشیه جز نابودی راهی نداره . باید درس خوندن و فعالیت دانشگاه ی و دانشجویی را طوری نشان دهیم که زمینه ی ورود حاشیه را به دانشگاه بگیریم و لی حیف که جامعه ی ما همش حاشیه است !

جناب soroosh_dehkade_it و اقای hamedjonami سلام و ممنون از مشارکتتون! منم موافقم متاسفانه برای اینکه بی بندوباری ها رو از کوچه و خیابان پاک کنند و جوانان مثلا سرشون به درس خوندن گرم بشه راه ورود به دانشگاهو اسون کردن ولی همه اون رذیلت های اخلاقی به دانشگاه منتقل شد واضحه کسیکه دوران نوجوونیش به جای درس خوندن خیابان گردی میکرده نمیتونه توی دانشگاه یه مرتبه تغییر رویه بده ولی خب همه ی همش هم این نیست الان حتی توی دانشگاههای معتبر دولتی که دانشجوهاشون واقعا برای درس خوندن و ورود به دانشگاه تلاش کردن هم این مسایل دیده میشه. نمیدونم داستان اون شهری رو که همه ساکنینش کچل بودن و وقتی دو نفر ادم سالم وارد شهرشون شدن همه به چشم مریض نگاهشون میکردن رو شنیدید یا نه متاسفانه اگه همین جوری پیش بره تا چند سال دیگه شرایط دانشگاهها هم مثله همون شهری میشه که گفتم . من فکر کنم اگه بچه هارو از همون دوره دبیرستان با شرایط واقعی دانشگاه اشنا کنن شاید وضع کمی عوض بشه شاید اگه پدرها و مادرها و معلمها در کنار تشویق کردن دانش اموزها برای ورود به دانشگاه یه کمم از اخلاق و فرهنگی که لازمه دانشگاهه براشون بگن شاید کمتر شاهد این مسایل باشیم منم فکر میکنم مهم ترین نقش خود ما همکاری نکردنه این طوری شاید مشکل حل نشه ولی حداقل خودمون مصون میمونیم امیدوارم خدا همه ما رو به راه راست هدایت کنه