من قصد ازدواج ندارم . چون الان اول جونيمه و من دلم نمي خواد به اين زودي در كشاكش زندگي كمرم بشكنه . يعني معتقدم آدم بايد يكم از جونيش رو براي خودش استفاده كنه لذت ببره . دنبال لباس و موسيقي و خلاصه عشق و حالش باشه . يعني سر كيف باشه بعدا كه بيست و هفت ساله شد و وقتي پخته شد و عاقل و بالغ شد و شعور ازدواج پيدا كرد ازدواج كنه . من معتقدم كه با ازدواج تو يه زندگي كوچيك دو نفره شروع نمي كنه بلكه خانواده ي بزرگ تري پيدا مي كنه . يه مامان باباي ديگه يه خواهر برادر ديگه و تو بايد شعورش رو داشته باشي تا احترام لازم رو بزاري و احترام لازم رو دريافت كني اميدوارم منظورم رو فهميده باشي .
اما در مورد خصوصيات اون آدم خوشبخت و سعادتمند كه قراره در آينده جفت من بشه :
خوب دلم مي خواد با ايمان باشه . بامزه باشه . پر شور و بانشاط باشه . اهل مسافرت باشه و معاشرت . با ادب و مهربون . به بزرگترا احترام بزاره و به سنت ها . دلم مي خواد شعور اينو داشته باشه كه وقتي مي خواد وارد يك مكان بشه اول بزاره مادر و پدرش برن . مي فهمي اين نكات كوچيك خيلي برام اهميت داره .
