تبیان، دستیار زندگی

سلام.این تاپیکو که داشتم می زاشتم حرفای بعضیا تو گوشم بود که می گفتند مگه تو بچه ای و یا اینکه تو اصلا فرهیخته نیستی یا وقتی بزرگتر شی این چیزا یادت میره.ولی من که الان بزرگم ولی از یادم نرفت هیچ بیشتر عاشقشونم شدم.بچه ها چرا تو این انجمن کسی نمیاداز کتابای هری پاترو قصه های سرزمین اشباح و نبرد با شیاطینو گرگ و میش بنویسه.باور کنید از فریختگیتون چیزی ک نمی شه.ولی اگه بهتون بر می خوره انتخاب با خودتون.از کسلیی که این کتابارو دوست دارن خواهش می کنم بیانو نظرشونو راجع به این کتابا بدن و اگه کتابای باحال دیگه ای تواین ژانر خوندنو به بقیه معرفی کنن البته با توضیحی کوتاه از کتاب

ممنون

سلام من کتابهای هری پاتر رو دارم اگه دوست داری بهم بگو تا توی چند تا تاپیک بزارمشون خیلی دوست دارم کتابهای شعر یا رمان های قدیمی رو بخونم مثلا تهران مخوف مشفق کاظمی یا روزگار سیاه عباس خلیلی یا دیوان پروین یا سهراب یا نیما ... اگه چیز خوبی گیر اوردی بهم اطلاع بده

منتظر پیغامتم

هوم.کتابای قدیمی.منم تو فکرش بودم.تازگیا یه کتاب خوندم از پل استر به اسم ارواح که خیلی قشنگ بود.البته تخیلی نیست ولی حتما بخونش خیلی قشنگه.تو پیغام بعدی بهت خبر می دم

1-کتابهای "هری پاتر" در دوره نوجوونی سبب شد قوه ی تخیلم به شدت تقویت بشه،روی انشا و نگارشم تاثیر بسزایی گذاشت،کمی با روحیه ی انگلیسیها آشنا شدم و در کل علاقه ام رو نسبت به مطالعه رمانها به ویژه در این رده بسیار افزایش داد...

پلی زد بین دنیای کتابهای ساده کودکی و کتابهای وزین تر دوره ی جوانی ام.

در مورد محتوی این مجموعه-هری پاتر- نظرم کاملا منفیه و به شدت تقبیحش می کنم.

2- مجموعه "سرزمین اشباح"-به طور اتفاقی کشفش کردم- به روحیه ی ماجراجویی ام در اون سن(12 سالگی) کمک زیادی کرد. به مرور ترسم از خیلی چیزهای بچگانه ریخت: مثل ترس از حشرات، تاریکی،اجنه و اشباح و موجودات خیالی، تنهایی، زخمی شدن، و ریسک کردن!

شاید این شجاع شدن تا حدودی احمقانه بود اما شروع خوبی بود برای کسب شجاعت های حقیقی و عاقلانه ی بیشتر در دوره ی جوانی. این مجموعه به همراه "نبرد با شیاطین" باز هم به افزایش قوه ی خیال و قدرت تجسم من کمک کرد و در داستان پردازی پیشرفتهایی کردم. واقعا از خوندن اونها لذت بردم و پشیمون نیستم.

3-"گرگ و میش" رو نخوندم.

در کل نظرم راجع به خوندن در این ژانر اینه: قدرت تجسم-داستان پردازی-خیالبافی و تخیلات شما رو تحریک و تقویت میکنه-مناسب سنین بین10 تا 15 سال و کسانی که علاقه دارند در این گونه قالبها نویسندگی کنند - سعی کنید تنها به قالب قصه و ماجراها توجه کنید و مضامین را کاملا دور بریزید چون ابدا بدرد نمیخورند.-حوصله چندانی نمی خواهد فقط وقت زیاد و فراغت ذهن و خیال.

یه چیزی فراموش کردم بگم و اون اینه که این دسته رمانها، روحیه ی قهرمان بازی و خلق شگفتی رو به شدت در خوانندگان نوجوان تهییج می کنند. اما از طرفی کمی هم از واقعیات دور می سازد و این می تونه صدمه زننده باشه.

من هم با helella موافقم . همونطور که می دونید ( و در دوره ی دبیرستان هم خوندین ) روحیه ی فرضیه سازی و ریسک پذیری در نوجوانان خیلی بالا هست و به خاطر همین ممکنه آثار منفی و تاثیر پذیری های منفی ( البته در سنین پایین تر ) هم داشته باشه... اما قشنگه D: