سلام
عوامل مؤثر بر بازیافت
یكی از عوامل مؤثر و غالب در بازیافت عامل اقتصادی است. افزایش چشمگیر و
مؤثر قیمت نفت و محصولات آن محركی است تا تمامی كشورهای صنعتی نسبت به كشف امكانات
بازیافت مواد ، بعنوان جلوگیری از افزایش قیمت نفت اقدام كنند. در زمینة دفن در زمین
معمولاً مناطق پست و كم‌ارتفاع به عنوان اراضی محل دفن انتخاب می‌شوند و نهایتاً
پس از فشردن و متراكم كردن جهت جلوگیری از نشت هرگونه مادة سمی به آبهای زیرزمینی
، با لایه‌ای از خاك رس پوشش داده می‌شوند. بیشتر این زمین‌ها در شهرهای بزرگ در
نواحی كم جمعیت واقع شده‌اند و كامیونهای حامل زباله باید فرسنگ‌ها راه بپیمایند و
مقدار زیادی گازوئیل و یا بنزین مصرف كنند تا به جایگاه دفن بهداشتی زباله برسند
كه مستلزم هزینه و نیروی كار زیادی است و از اشكالات موجود در روش دفن زباله ،
موضوع ناهماهنگی و نامتجانس بودن مواد است.
بازیافت زباله معمولاً بر سایر روش‌های دفع همچون دفن یا سوزاندن مقدم است
، زیرا علاوه بر صرفه‌جویی در هزینه ، انرژی و منابع طبیعی ، آلودگی محیط را نیز
كاهش می‌دهد.
طبق یك بررسی، جمع‌آوری مواد قابل بازیافت برای هر تن زباله حدود 35 دلار و
دفن روزانه هر تن مواد زائد در یك محل حــدوداً تا 80 دلار هزینه در بردارد. بازیافت
تا 50% یا بیشتر حجم مواد پس مانده را كاهش داده و هزینه‌های سیستم جمع‌آوری زباله‌ها
را بطور مؤثر كاهش می‌دهد. كشور ژاپن موفق‌ترین برنامه بازیافت را در سطح جهان به
خود اختصاص داده است. حدود یك سوم زباله‌های ژاپن سوزانده شده و فقط یك ششم آن دفن
می‌گردد.
خانواده‌های ژاپنی پس‌مانده‌های خانگی خویش را در هفت قسمت جداگانه و در
روزهای مختلف جمع‌آوری و بازیافت می‌نمایند.
در آمریكا روزانه تعداد 2 میلیون درخت قطع می‌شود كه ضرر بزرگی به محیط زیست
است. بازیافت كاغذ در یك روز یكشنبه موجب جلوگیری از قطع 7500 درخت می‌شود و با
بازیابی یك تن آلومینیم 4 تن بوكسیت و 700 كیلوگرم ذغال كك نیز ذخیره شده و باعث
جلوگیری از ورود 35 كیلوگرم آلومینیم فلوراید به هوا می‌شود.
عــــمل بازیابی مصرف انرژی و آلودگی هوا را كاهش می‌دهد. با بازیابی بطری‌های
پلاستیكی 60-50% انرژی مصرفی برای ساختن بـــطری‌های نو صرفه‌جویی می‌شود.
در ایران با جمعیت حدود 60 میلیون نفر ، روزانه بیـش از 38 هزار تن زباله
تولید می‌شود كه هزینه‌های جمع‌آوری و دفع آنها تنها در شهرها روزانه حدود 21 میلیون
تومان برآورد می‌شود. طبق یك بررسی فقط بهای كاغذ و كارتن و پلاستیك جدا شده از
زباله كه به ترتیب 27/8% و 11/4% كل زباله‌های پنج شهر كوچك و بزرگ كشور را تشكیل
می‌دهد كه رقم قابل توجهی است. بررسی‌های اخیر كه در شهرهای مختلف كشور انجام
گرفته است، نشان می‌دهد كه مواد آلی از 6/76-35% و كارتن از 7/4 2/9 % و پلاستیك از 3/6-1/2% مهمترین اجزای
قابل بازیافت زباله كشور ما را تشكیل می‌دهند. و لیكن علیرغم اینكه فرهنگ بازیافت
مواد از قدیم در ایران موسوم بوده است در سالهای اخیر ، بازیافت بی‌رویه ( زباله
دزدی ) مواد بعلت تنوع مواد، در عدم مدیریت صحیح و نیز محدودیت ورود مواد اولیه
خطرات و بحران‌های بهداشتی خاصی را در كشور به وجود آورده است. كاغذ، آلومینیم ،
لاستیك و مواد پلاستیكی و شیشه از جمله زواید بسیار با ارزش هستند كه می‌توان آنها
را بازیابی كرد.
