تبیان، دستیار زندگی

به نام خدایی که این قدرها دور نبود

با سلام به دوستان نجومی به خصوص دوستان اهل نجوم تبیان. این بحث رو می ذارم برای این که یه کم هم به گذشته ی این علم باستانی یه نگاهی بندازیم. این علم از روی نقش و نگاره هایی نشعت می گیره که یه روزی انسان های باستانی ما اونا رو به روی غارهایی که توشون زندگی می کردن به جا گذاشتن. اون موقع هم انسان های غار نشین دوست داشتن ببینن که توی غارهای مجاورشون چی می گذره و الأن انسان ها دوست دارن ببینن که توی کره های دیگه چی می گذره. خوب از اینا که بگذریم حضرت زرتشت در زمان جوانیش می خواست مردم ایرانو که خورشید پرست بودن یکتا پرست کنه ولی هیچ کس زیر بار خدای نامرئی نرفت و مُغ ها یعنی موبد های اون زمان اون رو از شهر بیرون کردند. اون حضرت به غاری در کنار رودخانه ی دائیتی می ره و در اون جا علاوه بر این که با اهورامزدا یا همون خدای یکتای خودمون ارتباط بیش تری برقرار می کنه به ژرفای آسمانم دقت می کنه که آثارشو من به این شرح آوردم: