یادتونه که چند روزه پیش یه تاپیک زدم ورود آقایان ممنوع، و سوال کردم که دوشنبه این هفته چه خبره؟ قرار بود بعد از پاسخ شما عزیزان، سوالات دیگری مطرح کنم. حالا سوالم را بیان می کنم، چرا روز ولادت مولای متقیان علی)ع( را روز پدر نام نهاده اند؟ لطفا جواب این سوال رو بدهید تا مهمترین سوال خودم را مطرح کنم.

چقدر مولایمان را می شناسیم؟

ویژگی های بارز او را در پاسخ این تاپیک برشمارید.

دوستان عزیز لطف کنید این تاپیک را به سمتی هدایت کنید که شرح کلی و جامعی از آن حضرت و زندگی ایشان جمع آوری گردد.

پیشاپیش ولادت حضرت علی)ع( و روز پدر را به تمامی همکاران تبیانی و انجمنی تبریک می گویم.

سلام

من فك میكنم هنوز هیجی از امام علی (ع)نمیدونم

ولى

بنظرم روز تولد امام علی (ع) رو روز پدر گذاشتن چون از همه نظر یک پدر کامل است .ایشان همانند پدری مهربان همیشه به فکر ما شیعیان بودند و به ما تذکرات و نصیحت هایی کرده اند شاید به این خاطره .

طلوع خورشید از مشرق كعبه

امیرمؤ منان از صلب پدرى چون ابوطالب دیده به جهان گشود.
ابـوطـالب بزرگ بطحاء و رئیس بنى هاشم بود. سراسر وجود او، كانونى از سماحت و بخشش ، عطوفت و مهر، جانبازى و فداكارى در راه آئین توحید بود.
مـادر وى فـاطـمه ، دختر اسد فرزند هاشم است . وى از نخستین زنانى است كه به پیامبر ایـمـان آورد و پـیـش از بـعثت از آیین ابراهیم پیروى مى كرد. او به هنگام شدت یافتن درد زایمان راه مسجدالحرام را پیش گرفت و خود را به دیوار كعبه نزدیك ساخت و چنین گفت :
خـداونـدا، بـه تـو و پـیـامـبـران و كـتـابـهـائى كـه از طـرف تـو نـازل شـده انـد و نـیـز بـه سـخـن جـدّم ابـراهـیـم سـازنـده ایـن خـانـه ایـمـان راسخ دارم . پـروردگارا، به پاس ‍ احترام كسى كه این خانه را ساخت و به حق كودكى كه در رحم من است ، تولد این كودك را بر من آسان فرما. لحـظـه اى نـگـذشـت كـه فـاطمه به صورت اعجازآمیزى وارد خانه خدا شد و در آنجا على علیه السّلام به دنیا آمد.

پیوند دو گوهر
چـنـد سـال از هـجـرت پیغمبر مى گذشت و على هنوز كشتى زندگى را خود به تنهائى در دریـاى حـوادث ناخدائى مى كرد اما دیگر وقت آن شده بود كه این روح بزرگ و طوفانى در كـنـار انـیـسـى مـهـربان لحظاتى را بیاساید لكن كدامین روح مى توانست با وى همگام شود و كدامین دل توان آن را داشت كه این شیر خشمگین و غران روزهاى نبرد با كفار و زاهد غـمـگین و گریان شبهاى تار را در خود بگنجاند و از هم نگسلد جان و دلى على گونه مى بـایـسـت كـه هـمـچـون او از سرچشمه زلال وحى سیراب شده و به خود بالیده باشد و او كسى جز فاطمه دخت رسول خدا صلّى الله علیه و آله نبود.
فـاطـمه علیها سلام خواستگاران بسیارى از اشراف و غیر اشراف نظیر ابوبكر و عمر و عبدالرحمن بن عوف داشت اما پیامبر در جواب همه آنان فرموده بود:
در امر ازدواج فاطمه منتظر وحى الهى هستم
تـا ایـن كـه سـرانـجـام عـلى عـلیـه السـّلام درب خـانـه رسـول الله را كـوبـید پیامبر به ام سلمه فرمود بر خیز و در را بگشا كه محبوب خدا و رسول پشت در است . ام سلمه در را گشود و على علیه السّلام وارد شد و در حضور پیامبر نـشست و ساكت و آرام سر به زیر افكند پیامبر از سكوت على همه چیز را فهمید و فرمود گـویـا حـاجـتـى دارى و على علیه السّلام حاجتش را گفت . پیامبر برخاست و به نزد زهرا رفـت و فـرمـود دخترم من همواره از خدا مى خواستم كه تو را به عقد بهترین مخلوق خود در آورد و اكنون او به خواستگارى تو آمده چه پاسخ مى دهى ؟
فاطمه سكوت كرد اما سكوتش چنان پرمعنا و گویا بود كه پیامبر لب به تكبیر گشود و فرمود:
سكوت دخترم نشانه رضاى اوست و چگونه مى توانست راضى نباشد كه خدا خود به محمد صلّى الله علیه و آله فرموده :
اگر على را نمى آفریدم در روى زمین همشانى براى فاطمه نبود.
پـس از مـراسـم خـواسـتـگـارى و عـقـد، عـلى عـلیـه السـّلام زره خـود را فـروخـت و پـیـامـبر پول آنرا به عده اى از اصحاب داد تا براى زندگى فاطمه و على اثاثیه تهیه نمایند و چون اثاثیه منزل فاطمه را به حضور رسول خدا آوردند فرمود خداوندا زندگى را بر گروهى كه بیشتر ظروف آنان سفال است مبارك گردان . هـنـگـامـى كـه زفـاف فـاطـمـه فرا رسید پیامبر در حق هر دو دعا كرد و بدینسان زندگى زناشوئى على و فاطمه آغاز شد.

ثمره نخل ولایت
پـیـونـد فـاطـمـه سـلام الله عـلیـهـا و عـلى عـلیـه السـّلام نـه تـنـهـا وصال دو روح همدرد و همگام شدن دو آشناى خدا گونه با یكدیگر در طریق زندگى بود كـه جـهان آفرین نیز سرنوشت را چنین رقم زده بود كه وجود محمد صلّى الله علیه و آله در وجود این دو شاگرد ممتاز مكتب وحى استمرار یابد و كوثر پربركتش از میان آن دو تن بـجـوشـد و از آمیختن آن دو دریاى عصمت و عفت گوهرهائى برون گردند كه تا قیامت نور مـحـمـدصـلّى الله عـلیـه و آله را بـر جـهـانـیـان بـتـابـانـنـد و حاصل این پیوند مبارك چهار فرزند شد به نامهاى :
حسن علیه السّلام
حسین علیه السّلام
زینب كبرى سلام الله علیها
زینب صغرى (ام كلثوم ) سلام الله علیها
و پنجمى ... دیگر قلم را یاراى نوشتن نیست

شرح این هجران و این خون جگر            این زمان بگذار تا وقت دگر

حماسه غدیر

سـال دهـم هـجـرت بـود و پـیـامبر از آخرین سفر حج خود باز مى گشت ، گروه انبوهى كه تعدادشان را تا صدوبیست هزار رقم زده اند او را بدرقه مى كردند تا این كه به پهنه بى آبى به نام غدیر خم رسیدند.
نـیـم روز هـیـجـدهـم ذى الحـجـه بـود كـه نـاگـهـان پـیـك وحـى بـر رسول خدا صلى الله علیه و آله نازل شد و از جانب خدا پیام آورده كه :
"اى رسـول آنـچـه از جـانـب پـروردگـارت بـر تـو نـازل شـده بـه گـوش مـردم بـرسـان و اگـر چـنین نكنى رسالت او را ابلاغ نكرده اى و خداوند تو را از گزند مردمان حفظ خواهد كرد"
پـیـامبر دستور توقف دادند و همگان در آن بیابان بى آب و در زیر آفتاب سوزان صحرا فـرود آمـدنـد. مـنـبـرى از جـهـاز شـتـران بـراى پـیـامـبـر سـاخـتـنـد و رسـول خـدا بر فراز آن رفته و روى به مردم كردند. ابتدا خداى را سپاس ‍ فرموده و از بدیهاى نفس اماره به او پناه جست و فرمود:
اى مردم بزودى من از میان شما رخت بر مى بندم من مسئولم و شما نیز. آیا درباره من چه مى انـدیـشـید جمعیت نیكو جواب دادند و محمد صلّى الله علیه و آله از آنان اقرار به یگانگى خـداونـد در رسـالت خـویـش و حـقـانـیـت روز رسـتاخیز گرفت و جمعیت اقرار نمودند. آنگاه فرمود:
مـن دو چـیـز گـرانـبـهـا در مـیـان شـمـا مـى گـذارم یـكـى ثـقـل اكـبـر كـه كـتـاب خـداسـت و دیـگـرى ثـقـل اصـغـر كـه اهل بیت منند.
مـردم ، بـر آنـان پـیشى نگیرید و از آنان عقب نمانید. آن گاه دست على علیه السّلام را در دسـت گـرفـت و آن قـدر بـالا بـرد كـه هـمـگـان او را در كـنـار رسول خدا دیدند و شناختند سپس فرمود:
خـداونـد مولاى من و من مولاى مومنان هستم و بر آنها از خودشان سزاوارترم . اى مردم هر كس كـه مـن مـولا و رهـبـر اویم این على هم مولا و رهبر اوست و این جمله را سه بار تكرار كرد و چنین ادامه داد:
پروردگارا دوستان على را دوست بدار و دشمنان او را خوار.
خدایا على را محور حق قرار ده و سپس فرمود:
لازم اسـت حـاضـران ایـن خـبـر را بـه غـایـبـان بـرسـانـنـد. هـنـوز اجـتـمـاع بـه حال خود باقى بود كه دوباره آهنگ روح بخش وحى گوش جان محمد صلّى الله علیه و آله را نواخت كه :
"امروز دینتان را برایتان كامل نمودم و نعمت خود را بر شما به پایان رساندم و اسلام را به عنوان دین برایتان پسندیدم"

و بدینسان على علیه السّلام از جانب خداوند براى جانشینى پیامبر صلّى الله علیه و آله برگزیده شد.

حق گرایى

نـخـسـتـیـن افـتـخـار عـلى عـلیه السّلام پیشگام بودن وى در پذیرفتن اسلام و به عبارت صـحیحتر ابراز و اظهار اسلام دیرینه خویش بود. بسیارى از محدثان و تاریخ نویسان نـقـل مـى كـنـنـد كـه پـیـامـبر اكرم روز دوشنبه به رسالت مبعوث شد و على علیه السّلام فرداى آن روز ایمان آورد.
پیامبرصلّى الله علیه و آله مدت سه سال از دعوت عمومى خوددارى كرد و تنها از رهگذر مـلاقـاتـهـاى خصوصى با افراد قابل و شایسته توانست گروه معدودى را به آیین جدید الهى هدایت كند. تا اینكه سرانجام پیك وحى فرا رسید و از جانب خدا فرمان داد كه پیامبر دعـوت هـمـگانى خود را از طریق دعوت خویشاوندان و بستگان آغاز كند، پیامبر اكرم دعوت عـلنـى را بـا دعـوت خـویـشاوندان خود شروع كرد و در جلسات ضیافت على علیه السّلام تنها كسى بود كه پشتیبانى خود را از هدف مقدس پیامبر اعلام كرد. در این موقع ، پیامبر دست خود را بر دست على زد و فرمود:
هان اى خویشاوندان و بستگان من بدانید كه على برادر و وصى و خلیفه من در میان شماست .

سلام سلام سلام

منم این روزا با تاخیر به پدران تبیانی از جمله حاج کلیف و جناب برزخ تبریک عرض می کنم