تبیان، دستیار زندگی

سلام علیکم

افراد زیادی در تاریخ بودند که زندگیشون پر بوده از خدمات به اسلام و دین ولی در آخر به بدترین وجهی از دنیا رفتند 

این مساله سوالی در ذهن انسان ایجاد می کنه آیا خدا عادل نیست که کسی با این صفات قبلی خوب رو به یکدفعه اینطور عوض می کنه که مثل کفار و بلکه بدتر از دنیا بره ؟

چه عاملی باعث این عاقبت بد می شه 

به نام خدا

تاریخ و آیات قرآن و احادیث ما شامل گزارشهای زیادی از سوء عاقبت کسانی است که مردم هیچگاه گمان نمی کردند که روزی اینها خودشان کافری تمام عیار بشوند .

کسانی در تاریخ بوده اند که حتی از همراهان نزدیک پیامبر بوده اند ولی بعد از مدتی چنان عوض شده اند که ... بگذارید از زبان قرآن بگویم 

قرآن در مورد بلعم باعورا می فرماید :

(مردى به نام" بلعم باعورا" بوده است كه در عصر موسى ع زندگى مى‏كرد و از دانشمندان و علماى مشهور بنى اسرائیل محسوب مى‏شد، و حتى موسى ع از وجود او به عنوان یك مبلغ نیرومند استفاده مى‏كرد، و كارش در این راه آن قدر بالا گرفت كه دعایش در پیشگاه خدا به اجابت مى‏رسید، ولى بر اثر تمایل به فرعون و وعد و وعیدهاى او از راه حق منحرف شد و همه مقامات خود را از دست داد، تا آنجا كه در صف مخالفان موسى ع قرار گرفت‏)

وَ لَوْ شِئْنا لَرَفَعْناهُ بِها وَ لكِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الْأَرْضِ وَ اتَّبَعَ هَواهُ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ الْكَلْبِ إِنْ تَحْمِلْ عَلَیْهِ یَلْهَثْ أَوْ تَتْرُكْهُ یَلْهَثْ ذلِكَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذینَ كَذَّبُوا بِآیاتِنا فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ یَتَفَكَّرُونَ (176)

اگر خواسته بودیم به سبب آن علم كه به او داده بودیم رفعتش مى‏بخشیدیم، ولى او در زمین بماند و از پى هواى خویش رفت. مثَل او چون مثَل آن سگ است كه اگر به او حمله كنى زبان از دهان بیرون آرد و اگر رهایش كنى بازهم زبان از دهان بیرون آرد. مثَل آنان كه آیات را دروغ انگاشتند نیز چنین است. قصه را بگوى، شاید به اندیشه فرو روند. (176)

قرآن آن دانشمند بزرگ را که بخاطر هوای نفسش از راه منحرف شد و در مقابل موسی قرار گرفت را مانند سگ می داند و طبیعی است وقتی قرآن درباره کسی چنین تعبیری بکار می برد این شخص هیچوقت رستگار نمی شود .

سلام علیکم و رحمه الله

آقا هادی عزیز

من فکر می کنم این اطمینان کاذب و هواهای نفسانی هستند که ادم رو به معنای واقعی بیچاره میکنند و انسان رو از یاد خدا غافل می کنند.

غفلت از یاد خدا و پیروی از هواهای نفسانی و امیال شهوانی بلایی هست که بعضی  بزرگان ما هم تا به الان از اون در امان نبودند

یا علی

سلام علیکم

یکی دیگه از نمونه هایی که همه می دونید طلحه و زبیر هستن که زمان پیامبر جزء بهترین ها بودند و خدمات زیادی انجام دادند و لقب های بزرگی گرفتند مثل طلحه الخیر و زبیر سیف الاسلام ولی بعد از مدتی حدود بیست سال که از پیامبر گذشت کم کم تغییر کردند و طوری شدند که کاملا برگشتند .

شاید بشود گفت که طلحه خیلی با امیرالمومنین میانه خوبی نداشت و در شورای شش نفری هم به عثمان رای داده بود اما زبیر که اینطور نبود .

برای آشنایی بیشتر با شخصیت زبیر چند نمونه از خدمات او را بیان می کنیم :

زبیر در چند مورد که خیلی ها جا زدند او مقاومت کرد و از اسلام دفاع کرد مثلا

در جنگ احد که فریاد آمد که پیامبر کشته شده فقط چند نفر دور پیامبر بودند و تا پای جان جنگیدند و یکی از آن افراد طبق بعضی از نقل ها زیبر بود .

در زمانی که آمدند خانه حضرت زهرا را آتش بزنند زبیر آمد و شمشیر کشید و آماده جنگ شد ولی پایش لغزید و افتاد و او را گرفتند ( توجه دارید که در این زمان کمتر کسی پیدا می شد که از معصومین دفاع کند )

در شورای شش نفره هم زبیر به حضرت علی رای داد و آنجا هم با امیرالمومنین بود

اما چه چیزی سبب این عاقبت سوء در زندگی زبیر شد که در راه جنگ با امیرالمومنین کشته شد و نگون بخث شد؟

ادامه دارد.... 

به نام خدا

چون متاسفانه همیشه ثروت وقدرت به گونه ای انسان را تحریک میکند حتی به مملکت خویش خیانت میکند

می گن سعادت و شقاوت ادما توی آخرت بستگی به اون حالی داره که باهاش دم مرگ این دنیارو ترک می کنند!!

در این مجلس آن کس به کامی رسید...که در دور آخر به جامی رسید

نمی دونم چه جوری می شه که ادمایی که تو زندگشیون خوب بودن دم اخر یهو خراب می شه اوضاعشون و عاقبتشون بد می شه؟!

من که نمی دونم اما ان شاالله توی این بحث برسم به جوابش

سلام علیکم

خداوند متعال بین انسانها هیچ فرقی قائل نیست و برای کسی امتیاز ویژه ای قائل نشده مگر اینکه برای همان امتیاز از او توقع ویژه هم دارد و این باعث می شود که هر کسی بتواند با تلاش خود به جایگاههای بالا برسد .

خداوند متعال به انسان اراده داده و خودش فرموده ما راه رو نشان دادیم انسان یا شاکر خواهد بود یا کافر و این به اراده خود انسان است .

با این اوصاف هر کسی روند زندگی خود را آنگونه که عمل می کند پایه ریزی می کند یعنی انسان خود تعیین می کند که گمراه شود یا سعادتمند و این مساله در تمام زندگی انسان جریان دارد .

خداوند متعال در قرآن می فرماید آیا مردم گمان می کنند که وقتی بگویند ایمان آوردیم رها می شوند و امتحان نمی شوند؟

یکی از سنت های خدا در جهان که حتما اجرا می شود این است که انسان ها را امتحان می کند و هیچ کسی از این مساله مستثنا نیست پس هر انسانی تا زمانی که خود را مقید می داند که به امر خدا عمل کند از این امتحان ها سربلند بیرون می آید و اگر سهل انگاری کند شکست می خورد و همین شکست می تواند او را برای گمراهی های بعدی آماده کند .

پس این خدا نیست که انسان را گمراه می کند بلکه خود انسان است

فقط سوال این است که آیا انسانی که تمام زندگیش خوب بوده ممکن است یکدفعه بد شود و با بد بختی از دنیا رود ؟

جواب :

خدا به هیچ کسی وعده نداده که اگر در یک زمانی صالح باشد قطعا خدا او را از همه گناهان حفظ می کند بلکه باید خودش هم تلاش کند و خدا او را در راه درست کمک می کند پس ممکن است کسی که هفتاد سال صالح بوده در چند ماه آخر زندگی بکلی عوض شود و کافر شود و این اثر اعمال خود اوست .

مساله ای که در این جا باید ذکر شود این است که معمولا انسان  با یک گناه بد بخت نمی شود اما همین یک گناه می تواند راه او را عوض کند مثل زندگی بلعم باعورا که با یک گناه به سمت گناهان دیگر رفت و کم کم کافر شد .

چیزی که خیلی مهم است این است که کسی که گناهی انجام داده آیا به سرعت از گناه خود توبه می کند یا نه ؟

اگر توبه کرد و به سرعت به سمت خدا برگشت می تواند در راه راست بماند اما اگر توبه را به تاخیر انداخت یا بدتر از آن گناه خود را نپذیرفت و ناراحت نشد آن وقت است که هر چه زمان می گذرد از راه دور تر می شود تا جاییکه از بدترین کافران می شود .

مساله دیگر این است که گناهان افراد بزرگ اثر تخریبی بیشتری دارد همان طور که ما توقع نداریم کسانی مثل آیت الله بهجت گناه کنند خدا هم از آن ها نمی پذیرد که گناه کنند و خدا برآنها بیشتر غضب می کند اگر گناه کنند .

ادامه دارد.... 

« اللّهمّ أجعَل عواقبَ اُمورِنا خیراً بحقِّ محمّدٍ و آله الطّاهرین »