فرمانده سپاه تنکابن اظهار داشت: ورود شهدای گمنام به تنکابن سبب شد تا از مقام و جایگاه رفیع این عزیزان در پیشگاه خداوند متعال استعانت جسته و بار دیگر جهت گفتوگو با اولیای دم با ایشان ملاقات کنیم.
وی گفت: در آخرین دیدار با مادری که داغدار فرزندش بود، او را به آبروی شهدای گمنام شهرمان قسم دادم و در ادامه گزیده ای از مصیبت حضرت زینب(س) در غم از دست دادن برادرانی چون حضرت ابا عبدالله(ع) و حضرت قمر بنی هاشم را بازگو کردم.
در حالی که هق هق گریه امان صحبت کردن را از این مادر داغ دیده گرفته بود، زیر لب و آهسته گفت: «بخشیدم... عفو کردم...» و سپس صدای الله اکبر و گلواژه صلوات و ذکر یاحسین(ع) و یا ابالفضل حاضرین و اطرافیان حال و هوای وصف ناشدنی به منزل اولیای دم بخشید.