یا در قرآن كریم، درباره مسلمانانى كه به زبان عربى آشنایى ندارند، آمده است كه ترجمه نماز را بگویند یا خیر؟ آیا صحیح است كه شخص، نماز بخواند و نداند چه مى گوید؟
چنین مطلبى در قرآن نیامده است، بلكه مراجع معظم تقلید تصریح دارند: مكلف (عرب و غیرعرب) باید تمام ذكرهاى نماز را صحیح و به صورت عربى تلفظ كند و اگر مكلف، الفاظ عربى را نمى داند، باید یاد بگیرد و افرادى كه قدرت یادگیرى كلمات را ندارند، بیشتر از توان یادگیرى آنها خواسته نشده و معذور مى باشند.[1] علت عربى خواندن نماز در پرسش بعدى خواهد آمد.
شایان ذكر است كه بین اصول عقاید و اعمال تعبدى (مانند: نماز، روزه، حج و...) فرق است، چرا كه باید همه افراد (عرب و غیرعرب) به اصول عقاید اسلام آگاهى و فهم كامل داشته باشند، امّا در اعمال تعبدى، این آگاهى و فهم شرط نیست; در امور تعبدى، شخص بعد از پذیرش الوهیت خدا و... با دلیل و برهان، خود را موظف به بندگى مى داند و اوامر را آن گونه كه دستور داده شده انجام مى دهد.
بنابراین، صحت نماز، منوط به دانستن معناى آن نیست و دانستن معناى آن باعث بهره مندى بیشتر از نماز و توجه به خدا مى شود و یاد گرفتن معناى نماز كه در یك صفحه كتاب خلاصه مى شود، به قدرى ساده و آسان است كه ممكن است آن را در یك ساعت، براى تمام عمر یاد گرفت.[2]
[1]. ر.ك: توضیح المسائل مراجع، ج 1، ص 632.
[2]. ر.ك: ناصر مكارم شیرازى و جعفر سبحانى، پرسش ها و پاسخ هاى مذهبى، ج3، ص56.