*آیا این سبک زندگی دینی برای همه افراد جواب میدهد؟ یعنی فرد باید بر چه اساسی زندگی کرده باشد تا وقتی سبک زندگی اسلامی در اختیار او قرار میگیرد بتواند بهراحتی آن را اجرایی کند و با مشکلی مواجه نشود؟
نخست باید به اعتقاداتی که بر اصولی استوارند معتقد باشد. در مرحله بعد و برای تکامل این مسیر و برای اینکه بتواند با توجه به این اعتقادات یک سبک زندگی داشته باشد، آن نسخه در اختیارش قرار میگیرد تا بتواند با آن سبک بهصورت دینی زندگی کند. فردی که قرار است زندگی دینی داشته باشد باید به اصول و فروع دین اعتقاد داشته و به آنها پایبند باشد.
آدمی که میخواهد دینی زندگی کند باید اعتدالگرا باشد و افراط و تفریط در همه عرصهها را کنار بگذارد. ولایتمدار بودن یعنی اینکه انسان ولایت حق را تشخیص دهد و بداند تحت سرپرستی چه کسی باید باشد و زندگی و موضعگیریهایش را بهعنوان یک معیار با آن تنظیم کند. عملگرایی یکی دیگر از این اصول است. روحیه صوفیمنشی را کسانی داشتند که معتقد بودند در اسلام اعتقاد صرف کفایت میکند و دیگر عمل اسلامی مهم نیست.
لباس اسلامی از اصول حاکم برای زندگی دینی است. اینکه انسان خودمحور نباشد و دیگران نیز برای او مهم باشند یکی دیگر از اصول است. اعتقاد به آخرت و معاد مربوط به اعمال انسان نمیشود. اینکه فرد اعتقاد داشته باشد زندگی به این ۷۰ سال ختم نمیشود و ادامه دارد باعث میشود روش زندگی او عوض شود. فرق آدم دینی و غیردینی در همین اعتقادات است.
آدم دینی معنویتگراست، طالب اخلاق، معنویت و عرفان است اما آدم غیردینی اینطور نیست. مقصود این است که وقتی یک سبک زندگی دینی بهمعنای مدل عملیاتی برای زندگی در همه عرصهها قرار است تولید شود باید در وهله اول اصول دینی بر آن زندگی حاکم باشد. سپس میتوان آن نسخه را بهعنوان مدل تکاملی برای بهتر زیستن در اختیار این مسلمان قرار داد.