سلام.دانشجوی دکترای بدون آزمون در یکی از بهترین دانشگاه های دولتی شهر تهران هستم و در کارشناسی و کارشناسی ارشد نیز شاگرد اول بودم و سربازی نخبگان هم رفتم و در دانشگاه هم تدریس میکنم.مقطع دکترا را با شور و انگیزه زیادی شروع کردم و حتی با فشارهای ماورایی اون هم کنار اومدم.اما این اواخر دچار یاس شدیدی شدم.چون در ترم اول، از یکی از دروس نمره خیلی بدی گرفتم (درحالی که دو درس دیگرم 20شد) و در پایان ترم دوم هم علیرغم تلاش تمام وقت، بازهم امتحان خوبی ندادم.این دو شکست پی در پی،خستگی تمام زحمات را به تنم باقی گذاشته و حس میکنم زحماتم جواب نمیده و تازگی به شدت زودرنج و عصبی شدم.چطوری با این کمالگرایی و یاس آن کنار بیام؟