تبیان، دستیار زندگی
دنباله دار لولین (Lulin) دنباله دار سبز رنگ بسیار زیبایی است که با چشم غیر مسلح نیز می توان آن را دید.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

یک دنباله دار سبز رنگ در آسمان ایران

لولین

دنباله دار لولین (Lulin) دنباله دار سبز رنگ بسیار زیبایی است که با چشم غیر مسلح نیز می توان آن را دید.

در سال 1996 یک پسر بچه ی هفت ساله، به نام کوانژی، در چین پشت چشمی تلسکوپ کوچکی نشسته بود و ناگهان شیئی را دید که زندگی اش را تغییر داد: یک دنباله دار که به صورت نوری زیبا و روشن و پف کرده با دنباله ای روشن خودنمایی می کرد. اول فکر کرد که خودش آن را کشف کرده اما نه ! او فهمید که دو مرد با نامهای هیل (Hale) و باپ (Bopp) زودتر از او آن را کشف کرده اند ! او دلسرد نشد و تلاشش را ادامه داد تا بتواند یک دنباله دار کشف کند و بالاخره به هدفش رسید.

سالها بعد در یک عصر تابستانی در جولای 2007 در سن نوزده سالگی در حالی که دانشجوی هواشناسی دانشگاه Sun Yat-sen چین بود، بر روی

کوانژی - کاشف دنباله دار لولین

میزش خم شده بود و به صفحه ای از ستارگان خیره شده بود او عکسی را که یک عکاس چینی گرفته بود مشاهده می کرد و با انگشتانش هر کدام از ستاره ها را روی یک تصویر سیاه و سفید دنبال می کرد. ناگهان به جایی رسید که شیء مورد نظر ستاره نبود، بلکه یک دنباله دار بود و حالا او اولین نفری بود که آن را می دید .

این تصویر توسط رصدخانه ی لولین در تایوان تهیه شده بود، در نتیجه نام آن رصدخانه روی این دنباله دار قرار گرفت. رنگ این دنباله دار سبز بسیار زیبایی است که حتی چشمان غیر مسلح نیز می توانند آن را مشاهده کنند. در بیست و چهارم فوریه سال 2009 این دنباله دار به زمین نزدیک می شود. در حال حاضر پیش بینی می شود روشنایی آن در قدر چهارم یا پنجم باشد، و این یعنی در روستاهایی با آسمان تاریک می توان آن را دید .

دنباله دار لولین در کنار ستاره ی آلفا-میزان

رنگ سبز لولین از گازهایی ایجاد می شود که جو آن را تشکیل می دهند. موادی که از هسته ی این دنباله دار خارج می شود و به صورت بخار مانند یا همان دم کشیده شده است، از گاز سیانوژن نوعی گاز سمی و کربن دو اتمی (C2) تشکیل شده است. این دو ماده نور سبز این دنباله دار را هنگام درخشش آن با نور خورشید در فضای خلا تشکیل می دهند .

در سال 1910 تعداد بسیاری از مردم وحشت زده شده بودند، زیرا ستاره شناسان گفته بودند یک دنباله دار با دنباله ای از گاز سیانوژن قرار است از نزدیکی زمین عبور کند. اما این تصور غلطی بود، زیرا دنباله ی نورانی دنباله دارها نمی تواند از جو سترگ زمین عبور کند حتی اگر عبور کرده بود مقدار سیانوژن به حدی نبود که باعث اتفاقی ناگوار شود . مطمئن باشید که دنباله دار لولین کمتر از دنباله دار هالی خطرناک است.

مسیر لولین    مسیر لولین
راست: نقشه ی مسیر دنباله دار لولین از 21 بهمن تا 6 اسفند 1387 در برج سنبله
چپ: نقشه ی مسیر حركت دنباله‌دار لولین از 6 تا 30 اسفند 1387 در برجهای اسد و سرطان

ترجمه:

محسن خسروجردی - عضو فعال انجمن نجوم تبیان

ویرایش:

ا.م.گمینی

منبع:

Astronomy