هر كسی یه شرح ما وقع از گرهمایی نوشت . من دیگه چیزی نمی نویسم . با اینكه خودم برای خودم مو به موی وقایع رو ثبت كردم .

ولی از چند چیز برنامه های تبیان گله دارم .

اینه كه باید یه برنامه ای جداگونه در خارج از سالن تشكیل می دادند تا بچه ها بیشتر با هم آشنا بشند .

مثلا من كه تا به حال (به عنوان مثال)ندای سبز رو ندیدم از كجا می تونستم اون رو بین این همه جمعیت پیدا كنم ؟

یا باید داد و هوار راه می انداختم كه : آهای ندای سبز بیا اینجا من الحدیدم !

یا اینكه از تك تك بچه ها می پرسیدم كه تو فلانی هستی یا نه ! (البته من ندای سبز رو می شناسم و ارادتمند ایشون هستم ولی این رو به عنوان مثال عرض كردم )

یه چیز دیگه هم جالب بود و اینه كه :

اكثر بچه ها با دیدن من تعجب كرده بودند .

با دو تا از بچه ها كه صحبت می كردم (امیرنا و مجید اس اچ) می گفتند :

«ما فكر نمی كردیم تو هم سن ما باشی .»

احتمالا اكثر بچه ها فكر می كردند كه من یه جوون 23 -24 ساله هستم كه دو وجب ریش دارم و 10 تا انگشتر تو دستمه . یه چفیه فلسطینی انداختم دور گردنمم و تسبیح هم از دستن بیرون نمی ره .

یه پیراهن یقه دیپلماسی هم پوشیدم .

نه بابا .

من همون جوون 19 ساله ای بودم كه اكثرتون دیده بودید .

هر چی ذهنیت قبلی از من دارید لطفا از سرتون بیرون كنید .

از همینجا هم از تبیانی ها تشكر می كنم (پاچه خواری) .كه اون فضای صمیمانه رو بوجود آوردند .

یه گله هم ازمجری برنامه دارم .

چرا بدون اجازه میكروفن رو از دست مجنون كشید و الكی گفت وقت نداریم ؟

حتما باید آقای طالب پور با چشماش به مجری اشاره می كرد تا میكروفن رو پس بده ؟

یا این كه صدای بچه ها در میومد ؟

بابا یه خورده فكر احتمالات رو هم بكنید .

با اینكه اون چند تا كلمه منقل و حشیش و... مناسب حال جلسه نبود ولی نباید اون كارها رو می كردید .

از مجنون هم تشكر می كنم به خاطر شعر بسیار قشنگش .

تبیان چه كم ازیاهو وگوگل دارد ؟

یه چیز هم هست كه مهمه ان رو بدونی مجنون ! تبیان از یاهو گوگل كم نداره كه هیچ ، تازه چنین فضای صمیمی رو هم داره . كه هیچ سایتی نداره .تا ما بتونیم اینقدر با هم راحت بشیم .

در ضمن بهتر بود به امیر قلعه نوعی احترام بیشتری می گذاشتیم . من خودم پرسپولیسی هستم ولی واقعا دلم براش سوخت . چون بدجور خورد تو حالش . !

یه چیز دیگه هم قابل توجه كه حد اقل توجه من یكی رو به خوش جلب كرده بود .

هر كسی كه دوربین داشت سعی می كرد از اتفاقات مهم و مهمان های برنامه یا از فضای اونجا عكس بگیره . یه عزیزی كنار من و كركی نشسته بودند كه با دوربینش فقط از عكاس های اونجا عكس می گرفت . خیلی با حال بود .

مثلا بعضی عكاس ها خودشون رو مچاله می كردند تا به قول خودشون یه عكس هنری بندازند . تو اون لحظه بود كه این كناری من سوژه خودش رو پیدا می كرد . از لحظاتی از عكاس ها عكس انداخت كه هر عكاس ژست مخصوصی گرفته بود . یكی دولا شده بود . یكی دراز كشیده بود . یكی خودش رو روی میز خم كرده بود . یكی خودش رو 180 درجه می چرخوند و یه پاش رو می گرفت رو هوا تا بتونه یه عكس درست حسابی و به قول خودش هنری بگیره .

این كار دوستمون هم در نوع خودش جالب بود . حالا قرار عكس ها رو بفرسته تبیان . تا خودشون هم ببینند و بخندند.

در آخر هم از ترورتیتر و كیلر هم ناراحت شدم چون نیومدند تا زیارتشون كنم .

به امید دیدار های بعدی

یا علی !

Alhadid@tebyan.org

Alhadid@gmail.com

مشاهده نظرات دیگران در باره مطلب : الحدید - تاریخ مطلب : 1383/05/12