جای تفریح درخانواده كجاست؟
آخرین بار که تفریحی خانوادگی را تجربه کردید کی بود؟ چه کار کردید؟ اصلاً برنامه‌ای برای لذت بردن از اوقات تان کنار خانواده دارید؟
شاید خیال می‌کنید تفریح کردن نمی‌تواند آن قدرها هم مهم باشد و اصلاً اهمیتی دارد که مدت‌هاست در جمع خانواده از فعالیتی سرگرم‌کننده لذت نبرده‌اید یا آخرین خاطره‌هایتان از یک سرگرمی خانوادگی شاد مربوط به سال‌ها پیش است، اما برخلاف باور شما، به اعتقاد روان‌شناسان، تفریح‌های خانوادگی سهم بسیار مهمی در حفظ سلامت روانی اعضای خانواده، کاهش تنش و افزایش سطح موفقیت آن‌ها در جنبه‌های گوناگون دارد.
باورهای غلط برای حذف تفریح خانوادگی
چرا برخی خانواده‌ها شیرین‌ترین بخش زندگی یعنی تفریح کردن را از خودشان دریغ می‌کنند؟ آن‌ها باورهای نادرستی دارند که ما قصد داریم برخی از آن‌ها را برای شما مطرح کنیم و به هر یک پاسخ بدهیم.
باور غلط اول: تفریح خانوادگی وقت مان را تلف می‌کند
کسانی که به این باور اعتقاد دارند حساب و کتاب می‌کنند که اگر آن چند ساعت وقت تفریح در کنار اعضای خانواده را صرف کار و انجام مسئولیت‌هایشان کنند زودتر و بهتر به وظایف شان عمل می‌کنند.
پاسخ: شاید با حذف تفریح، وقت بیشتری برای انجام وظایف مان داشته باشیم، اما وقت بیشتر، همیشه به معنای بهره‌وری بیشتر نیست. تفریح خانوادگی برای شما شادمانی و انرژی تازه برای عمل به مسئولیت‌هایتان را به ارمغان می‌آورد. بدون این انرژی، حتی اگر وقت بیشتری داشته باشید، کیفیت کارتان پایین خواهد آمد.
باور غلط دوم: تفریح کردن پول کافی می‌خواهد و ما ثروتمند نیستیم
خانواده‌هایی که بی‌پولی را بهانه می‌کنند، دو گروه هستند. اول آن‌ها که واقعاً مشکل مالی دارند و دوم کسانی که آن قدرها هم دست شان تنگ نیست، اما اصرار دارند پولی را که قرار است صرف تفریح کنند، در حساب بانکی شان برای روزهای مبادا و کارهای به قول خودشان مهم‌تر نگه دارند.
پاسخ: عذر هیچ کدام از این گروه‌ها پذیرفته نیست. ما هم قبول داریم که اگر ثروتمند نباشید نمی‌توانید به مسافرت بسیار خوبی بروید، در هتلی پنج ستاره اقامت کنید، هر چه می‌خواهید بخورید و خودرویی هم در اختیارتان باشد که شما را به جاذبه‌های گردشگری مقصد برساند یا شاید بدون پول نتوانید برای تفریح آخر هفته به تله‌کابین یا اسکی یا غواصی بروید، اما هزاران راه برای وقت گذرانی در کنار خانواده و لذت بردن از اوقات تان وجود دارد که نیاز به خرج چندانی ندارد و فقط دل خوش می‌خواهد و اعتقاد به این که با تفریح کردن، زندگی دلپذیرتر می‌شود.
در پاسخ به گروهی که گمان می‌کنند با پس‌انداز کردن پول از طریق حذف تفریح می‌توانند وضع اقتصادی خانواده را بهتر کنند هم باید بگوییم حذف تفریح‌های خانوادگی، عواقبی دارد که هزینه حل و فصل کردن شان بیشتر از هزینه گنجاندن دل‌خوشی‌های کوچک در زندگی است.
باور غلط سوم: بلد نیستیم خوش باشیم
این گروه می‌گویند از آنجا که از دوران کودکی تفریح خاصی نداشته‌اند، حالا هم بلد نیستند تفریح کنند.
پاسخ: ما هم قبول داریم که اگر در خانواده‌ای فرهنگ لذت بردن از زندگی جا نیفتاده باشد ممکن است ندانند كه چگونه باید تفریح کرد، اما این بهانه خوبی برای حذف تفریح نیست.
برای گنجاندن تفریح در برنامه‌های زندگی‌تان، خانواده‌های دیگر را الگو قرار بدهید. از دوستان و آشنایان بپرسید آن‌ها برای گذراندن فراغت شان کجا می‌روند و چه می‌کنند. می‌توانید دوستان خانوادگی تازه‌ای پیدا کنید که می‌دانید اهل تفریح در زندگی هستند. برای شروع، سراغ دم‌دستی‌ترین انواع تفریح‌ها بروید یعنی بازی‌های داخل خانه و پارک.
باور چهارم: نیازی به تفریح نداریم
این گروه می‌گویند با این که هیچ برنامه لذت‌بخشی برای فراغت شان ندارند، اما حس می‌کنند هیچ چیز در زندگی‌شان کم و کسر نیست و به همین علت نیازی برای تفریح کردن احساس نمی‌کنند.
پاسخ: زندگی خانوادگی بدون تفریح ممکن نیست. یعنی محال است اعضای خانواده‌ای مدعی شوند کاملاً خوشبخت در کنار هم زندگی می‌کنند، اما هیچ برنامه‌ای برای تفریح کردن با هم ندارند. حذف تفریح از زندگی خانوادگی به این معناست که زندگی همه اعضای خانواده در انجام وظایف روزمره، خلاصه شده است و صد درصد آن‌ها با عواقبی مواجه خواهند شد، مثلاً اعضای این نوع خانواده‌ها:
ـ از یکدیگر خاطرات خوش کمی دارند و به همین دلیل وابستگی عاطفی آن‌ها هم اندک است.
ـ احساس افسردگی و خستگی مزمن دارند. همین احساس خستگی و ناامیدی باعث می‌شود آن‌ها زودتر از دیگران تسلیم مشکلات شوند.
ـ بیشتر از خانواده‌های دیگر با هم درگیر می‌شوند، چون به شدت بی‌حوصله هستند و آستانه تحمل شان پایین آمده است.
ـ از زندگی‌شان ناراضی هستند، اما فعالیت‌های روزمره شادشان نمی‌کند.
ـ برای پر کردن وقت شان به کارهایی رو می‌آورند که ممکن است مضر باشد. برای نمونه امکان دارد جوان‌ترها برای پر کردن وقت خود جذب دوستانی شوند که از نظر اخلاقی تأیید شده نباشند یا خودشان را در فضای مجازی با دوستانی ناشناخته سرگرم کنند.
در دامن طبیعت
طبیعت گردی به عنوان یک راه پر کردن اوقات فراغت معمولاً از طرف پیر و جوان مورد تأیید است. حتماً لازم نیست برای گشت و گذار در طبیعت به نقطه‌ای دور افتاده در جایی بروید. حاشیه‌های اغلب شهرهای ایران پر از مناطق بکر و خوش آب و هوا برای وقت گذرانی است و اگر حوصله سفر به حاشیه شهرتان را هم ندارید می‌توانید به پارکی در نزدیکی منزل تان بروید و همان جا زیراندازی پهن کنید و در کنار بقیه اعضای خانواده از فضای سبز و آرامش، لذت ببرید.
در انتخاب مقصد سفرهای طبیعت گردی همیشه باید سن همه اعضای خانواده را در نظر بگیرید، مثلاً اگر شما در خانواده‌تان سالمند یا کودک دارید نمی‌توانید برای طبیعت‌گردی منطقه‌ای کوهستانی را انتخاب کنید. برای طبیعت گردی و به طور کلی سفر، همراه شدن با تورهای مسافرتی ایده خوبی است.البته به شرطی که تور را بشناسید و دقیقاً از برنامه‌اش آگاه شوید.
بهترین راه برای پیدا کردن یک تور مسافرتی قابل اعتماد این است که از آشنایان و دوستان اهل سفر با تور بپرسید از کدام تور مسافرتی راضی بوده‌اند. اگر کسی نتوانست در این مورد راهنمایی‌تان کند آن وقت باید تورهای معروف‌تر را انتخاب کنید که از اعتبار بیشتری برخوردارند و زیاد نام شان را شنیده‌اید. یادتان باشد اگر می‌خواهید با تور مسافرت کنید حتماً باید پیش از سفر با آژانس مسافرتی قرار داد امضا کنید و دقیقاً از محل اقامت تان، برنامه‌های تور، وضع غذا و لوازمی که باید با خودتان ببرید مطمئن شوید.
سینما، تئاتر
رفتن به سینما و تئاتر به صورت خانوادگی می‌تواند روش خوبی برای تفریح کردن باشد. تقریباً همه مردم به سینما رفته‌اند، اما کسانی وجود دارند که ممکن است تا به حال به تئاتر نرفته باشند. شاید یکی از دلایلی که خیلی از خانواده‌های عادی به این نوع تفریح‌ها بی‌علاقه هستند این است که خیلی از ما از تجربه‌های تازه می‌ترسیم و دل مان نمی‌خواهد در شرایطی کنترل نشده قرار بگیریم، اما نگران نباشید. خیلی از آن غریبه‌هایی که ما وحشت داریم در حضورشان مرتکب اشتباهی شویم، خودشان هم اولین بار است در چنین مراسمی شرکت می‌کنند و به اندازه شما نگران قرار گرفتن در جمعی جدید هستند. از سوی دیگر، آن‌ها که به این نوع محیط‌ها عادت دارند هم بالاخره روزگاری حتماً بار اولی را تجربه کرده‌اند و در آن دفعه اول، مثل بوده‌اند.
تلویزیون دیدن
چند ساعت در روز تلویزیون تماشا می‌کنید؟ یک ساعت، دو ساعت، سه ساعت یا شاید هم بیشتر. به طور کلی، نشستن تمام وقت مقابل تلویزیون نمی‌تواند روش خوبی برای وقت‌گذرانی در کنار خانواده باشد، اما شما می‌توانید همین عادت را با اندکی اصلاحات به روشی نسبتاً ارزان به یك تفریح خانوادگی تبدیل کنید. برای رسیدن به این هدف در مرحله اول باید برنامه‌ای مشخص را برای تلویزیون تماشا کردن انتخاب کنید. این برنامه باید مورد علاقه همه اعضای خانواده باشد تا آن‌ها را پای تلویزیون بنشاند.
وقتی برنامه تمام می‌شود باید با توافق آن‌ها تلویزیون را خاموش کنید و بحثی درباره برنامه را آغاز کنید. شما باید به شکل هوشمندانه‌ای بحث را مدیریت کنید تا کار به مشاجره نکشد و به شکل بحثی لذت‌بخش پیش برود. برای مثال اگر تلویزیون یک فیلم سینمایی نشان داده است، شما می‌توانید بحث را از آنجا شروع کنید که آیا آن فیلم را دوست داشته‌اند یا نه؟ آیا به نظرشان داستان فیلم منطقی بوده است. کدام شخصیت محبوبشان بوده است و ...
با این روش شما، تلویزیون تماشا کردن را از تفریحی شخصی که به انزواطلبی در محیط خانواده و کاهش گفت‌وگو بین اعضا منجر می‌شود به تفریحی گروهی برای همه اعضای خانواده تبدیل کرده‌اید که اتفاقاً آن‌ها را به تفکر و گفت‌وگو واداشته است.
باشگاه کاربران تبیان - ارسالی از: taksetareh
مطالب مرتبط:
باشگاه کاربران در شبکه اجتماعی
