میان دل خواهر و برادر پل بزنید (2)
در مقاله قبل، برخی از موارد مهم در حفظ ارتباط بین خواهر و برادر توضیح داده شد. ادامه این مقاله را در اینجا بخوانید.
کی گفته دعوا طبیعی است؟
دوست خانوادگی‌ای دارم که دختر و پسرش بیش از شش سال است با هم گفت‌وگو نمی‌کنند! یعنی این خواهر و برادر، شش سال است که صحبت کردن با یکدیگر را متوقف کرده‌اند و مسئله تأسف‌برانگیز این است که دوستم می‌گوید: «این طوری بهتر است چون حرف نمی‌زنند، دیگر با هم دعوا نمی‌کنند!» می‌دانید ماجرای قهر طولانی این دو فرزند چگونه آغاز شد؟ شش سال پیش یعنی زمانی که پسر، اول دبیرستان بود و خواهر، سوم راهنمایی، آن‌ها بر سر خرید یک بسته چیپس با هم دعوا کردند.
اشتباهات والدین
اشتباه اول این بود که والدین آن‌ها، هیچ واکنشی به جر و بحث فرزندانشان نشان ندادند. اشتباه دوم این بود که در اثر این بی‌توجهی، بچه‌ها با هم گلاویز شدند، اما از آنجا که والدین اعتقاد داشتند این برخورد فیزیکی زیاد طول نمی‌کشد، دخالتی نکردند. اشتباه سوم این بود که بعد از این دعوا، آن‌ها جانب داری کردند و از آنجا که زور دختر از پسر کمتر بود، طرف دختر را گرفتند و پسر را متهم کردند!
اشتباه چهارم این بود که آن‌ها، پس از آرام شدن اوضاع، هیچ تلاشی برای آشتی دادن بچه‌ها نکردند و به این ترتیب قهری بچگانه که می‌توانست چند ساعت طول بکشد، به شش سال سکوت رسید و حالا این خانواده، فرزندانی بزرگ‌سال دارند که با هم گفت‌وگو نمی‌کنند و پدر و مادر هنوز متوجه نیستند که این مسئله چه عواقبی خواهد داشت! مسلماً دیر یا زود آن‌ها تشکیل خانواده می‌دهند و روزی می‌رسد که خلأ داشتن خواهر یا برادر را حس می‌کنند و والدینشان را به دلیل کوتاهی در مدیریت کردن دعوای کودکانه آن‌ها نمی‌بخشند. از طرفی دیگر پرورش آن‌ها در شش سال گذشته، دقیقاً مشابه فرزندانی بوده است که در خانواده‌های تک فرزند زندگی کرده‌اند و به این ترتیب این بچه‌ها، تعامل با همنوع را یاد نگرفته‌اند و این مشکل در آینده در زندگی مشترک و محیط کاری یا تحصیلی گریبان گیرشان می‌شود.
اولین وظیفه والدین این است که دعوا کردن را به طور کلی در خانواده ممنوع اعلام کنند، اما به هر حال نمی‌شود انتظار داشت همه قوانین خانوادگی همیشه رعایت شوند و احتمال دارد در شرایطی، بچه‌ها این قوانین را بشکنند.
علت دعوای خواهر و برادرها
معمولاً علت دعوای خواهر و برادرها یا تجاوز به مرزهای یکدیگر است، یا حسادت یا رقابت. البته اشتباهات والدین در بروز این علت‌ها نقشی اساسی دارد. اگر فرزندان یک خانواده حسادت یا رقابت ناسالم می‌کنند به این معناست که محبت والدین یا امکاناتی که در اختیار آن‌ها گذاشته‌اند به تناسب تقسیم نشده است. شاید آن‌ها از جایگاهشان در خانواده راضی نیستند یا هنوز مهارت‌های زندگی را به درستی نیاموخته‌اند و شیوه برخورد با مشکلات و مسائل را نمی‌دانند، اما هر پدر و مادری، باید شیوه صحیح برخورد با دعوای خواهر و برادر را در خانواده بیاموزد. روان‌شناس‌ها معتقدند والدین اجازه ندارند در دعوای بچه‌ها، یکی از طرفین را متهم کنند، چرا که جانب داری کردن آن‌ها به نفع یکی از فرزندان در دعواهای این‌چنینی باعث می‌شود آن‌ها کینه یکدیگر و حتی والدینشان را به دل بگیرند و در آینده هم به آن‌ها بی‌اعتماد شوند و تلاش کنند به جای اعضای خانواده، تکیه گاه‌هایی دیگر را برای خود پیدا کنند.
بنابراین پدر و مادر در صورت مشاهده دعوای بچه‌ها باید بلافاصله و بدون طرفداری از یک طرف دعوا، آن‌ها را از هم جدا کنند و با اعلام این که مشاجره در خانه ممنوع است به آن پایان بدهند و از بچه‌ها بخواهند درباره مشکلاتشان با آن‌ها صحبت کنند و قبل از آن که دیر شود، آن‌ها را با هم آشتی دهند و نگذارند قهرشان بیش از اندازه طول بکشد.
علی یوشی‌زاده - جام جم
باشگاه کاربران تبیان - ارسالی از: simin-bala
مطالب مرتبط:
میان دل خواهر و برادر پل بزنید (1)
