تبیان، دستیار زندگی

اللهم صلی علی محمد و آل محمد

فرا رسیدن هفته وحدت بر شما وحدت دوستان عزیز گرامی باد.

پیشاپیش میلاد فرخنده و مبارک پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی (ص) و امام صادق(ع) را به شما گرامیان تبریک و شادباش عرض می کنم.

انشاءالله این بحث فضایی می باشد برای کسب اطلاعات بیشتر راجع به این بزرگواران.

به دعا متمسك شوید!
صادق آل محمد صلى الله علیه وآله فرمود:
علیكم بالدعاء فانكم لا تقربون بمثله ؛
به دعاء تمسك جویید كه به هیچ چیز همانند دعاء به خداوند نزدیك نمى شوید.

بى هوش شدن امام صادق (ع (
عارف ربانى ، عبدالرزاق قاسانى در تاءویلاتش گفته است : امام صادق علیه السلام در نماز بود كه ناگهان بى قوش بر زمین افتاد. علت آنرا از حضرت پرسیدند.
فرمودن پیوسته مى گوید: فاضل میبدى در شرح دیوان ، از شیخ سهروردى نقل كرده است :زبان امام علیه السلام در این وقت ، مانند درخت موسى شده بود كه گفت : انى انا الله .

حالت دوست خدا
شیخ صدوق در امالى از مفضل نقل مى كند كه گفت : از امام صادق علیه السلام شنیدم كه فرمود: از جمله سخنان خداوند با موسى علیه السلام این بود كه خطاب به او فرمود: اى پسر عمران ! دروغ گوست كسى كه بگوید: مرا دوست دارد، ولى چون شب فرا رسد، در خواب باشد. آیا محب ، مایل نیست كه با محبوبش خلوت كند؟! اى پسر عمران ! من دوستانم را مى شناسم ، وقتى كه شب فرا رسد، دیده آن از قلبشان متحول شود و عقوبتم برابر چشمان شان مجسم گردد. از روى مشاهده مرا خطاب نمایند. و از روى حضور با من تكلم كنند. اى پسر عمران ! از قلبت مرا خشوع ده و از بدنت خضوع و از چشمت ، در ظلمات شب اشك ! مرا بخوان كه قریب و مجیبم خواهى یافت !

خوشا آنانكه دائم در نمازند!

قرآن كه مؤمنین را مى ستاید، مى فرماید: الذین هم على صلاتهم دائمون مؤمن آن كسى است كه دایم در نماز باشد.
از امام صادق علیه السلام سوال كردند كه : چگونه آدمى مى تواند دایم در نماز باشد؟ آدمى كسب و كار زندگى و خواب دارد، یعنى چه كه آدم دایما در نماز باشد؟
امام در جواب فرمودند: مراد این است كسانى كه در همه حال به یاد او هستند، به یاد خداوند هستند و پیوسته وقف حق هستند، حتى غذا كه مى خورند عندالله ، ینده اند، بیدارند و متوجه اند، اینها دایم در نمازند.

دو ركعت نماز براى پیروزى
در جنگ خندق وقتى كه محاصره مدینه شدت یافت و رسول خدا (صلى الله علیه وآله ) دید كه مردم مى نالند، به مكان مسجد فتح رفت و دو ركعت نماز خواند و فرمود: خداوندا ! اگر این گروه هلاك شوند، در روى زمین كسى نیست تا تو را بپرسند

دیدن خدا با قلب
در كتاب كافى از محمد بن ابى عبدالله از على بن ابى القاسم از یعقوب بن اسحاق نقل مى كند كه مى گوید: به ابو محمد (علیه السلام ) نوشتم و از آن حضرت پرسیدم : چگونه بنده خدایش را عبادت مى كند، در حالى كه او را نمى بیند ؟
آن حضرت این گونه توقیع فرمودند: اى ابو یوسف !سرور و مولایم و ولى نعمت من و پدرانم ، بزرگ تر از آن است كه دیده شود.
باز پرسیدم : آیا پیامبر خدا (علیه السلام ) پروردگارش را دید ؟
توقیع فرمود: خداى تبارك و تعالى به رسول خود، از نود عظمتش آنچه را كه دوست داشت ، به دید قلبش نشان داد

رؤیت با دیدگان قلب
محمد بن فضیل گفته این از ابوالحسن (علیه السلام ( پرسیدم : آیا رسول خدا (صلى الله علیه وآله ) خداى عزوجل را دید ؟
فرمود: آرى ، با قلبش او را دید. مگر این آیه را نشنیده اى : ما كذب الفؤ اد ماراى ؛ یعنى او را با چشم ندید، بلكه با قلب و فؤ اد دید.

رد خداى ساختگى
از امام صادق علیه السلام آمده است : هر چیزى كه شما در ذهن خود بپرورید، اگر چه خیلى دقیق باشد، باز مخلوق و ساخته ذهن شماست و به سوى خودتان باز گشت دارد و همانند خودتان است ، شاید مورچگان كوچك هم گمان كنند كه خداوند دو شاخك دارد؛ زیرا براى مورچه شاخك كمال است و نداشتن شاخك را عیب مى داند و همچنین است حال عقلایى كه خداوند متعال را وصف مى كنند و آنها نیز خداوند را یا خود مقایسه مى كنند.

ریختن عرق در طلب معیشت
ابوعمرو شیبانى گوید: امام صادق علیه السلام را دیدم در مكه بیلى در دست داشت و جامع اى درشت در بر. در باغى كه از آن حضرتش بود به كار بود و عرق از پشت وى مى چكید، گفتم : فداى تو گردم ! بیل به من ده تا كفایتت كنم .
گفت : دوست دارم كه مرد در طلب معیشت به گرماى خورشید رنج بیند

شنوایى و بینایى خدا
كلینى در كافى به اسنادش از امام صادق علیه السلام در پاسخ آن حضرت از پرسشهاى زندیق روایت كرد تا آنجا كه فرمود: پرسشگر پرسید: آیا مى گویى خداى تعالى سمیع و بصیر است ؟
حضرت فرمود: او سمیع بصیر است ، بدون عضو مى شنود، و بدون آلت مى بیند، بلكه به خود مى شنود، و به خود مى بیند، معناى این سخن كه وى سمیع است و به خود مى شنود و به خود مى بیند خود از آن تعبیرى داشته باشم ؛ زیرا من مورد سوال بودم ، و در این تعبیر خواستم به تو بفهمانم ؛ زیرا تو پرسشگر بودى ، پس گویم : او به تمام وجودش سمیع است ، نه این كه كل وى جزیى دارد، بلكه خواستن به تو بفهمانم و تعبیر از خودم مى باشد، مرجع این تعبیرات من چیزى جز این نیست كه سمیع و بصیر و عالم و خبیر مى باشد، بدون این كه در ذات وى تكثر راه پیدا كند و یا دو معناى این صفات تكثر باشد.