به نام او
سلام
rosesurati عزیزیییم... سیستان و بلوچستان، با تشکر از پنجره ی خیال عزیزمممم که ایشون هم برای سیستان و بلوچستان مطلب فرستاده بودند.
برگردان :
شاه مسرور و شاه اسب شادی را می تازد
امام اقوام شاه در پایین در حال تدارك حجله
هستند .
داماد عمامه نو به سر می كند و لباسهای كهنه خود
را به دلاك می بخشد .
هنگامی كه شاه و عروس ، كنار هم
ایستاده اند و قرار است مراسم آینه در قرآن و شمعدان اجرا گردد . ابیات ذیل خوانده
می شود كه امروز عمومیت ندارد .
ماه نو ابروی دلدار مبارك باد
آشنایی من و یار مبارك باد
چادری بر سر یارست بمانند كتان
پیرهن دانه انارست مبارك بادا
به رخ ماه نشسته است چنان گرد و غبار
بدست شاه دو دستمال مبارك مباد
مجلس آرا چو فردوس كه آخنه آمد
به یكی حمد زقرآن مبارك مبادا
و اكنون ، زمان ، زمان عقد است كه در
سیستان به آن « عقد بندونی » می گویند و تقریباً شبیه سایر جاهای ایران است .
مراسم عروس كشان یا « گرابرد » در سیستان بسیار جذاب و دیدنی است. پدر عروس اگر در
قید حیات نباشد. برادربزرگ و ... پیش عروس می آیند و از او می خواهند بلند شود.
عروس در حالی كه كمی غمگین است و بعضاً گریه می كند . پدر عروس یا برادر بزرگ او
پیشانی عروس را می بوسد و می گوید : « برخیر و به خانه بخت برو » یا به لهجه
سیستانی می گویند « گل م ور خیز وقت رفتنه » كه همان معنا را می دهد .(اشک تو چشام جمع شد،چقدر لحظه ی سختی ه )
عروس آرام آرام در حالیكه روبند بر
سر و رو دارد پا بر میدارد . پدر عروس بعنوان اولین فرد مثلاً « فلان هكتار زمین
یا فلان مقدار طلا به عروس هدیه می كند . اطرافیان به افتخار پدر عروس دست می زنند
. هلله می كنند. در منزل عروس فقط اقوام عروس هدیه می دهند كه به آن « پوورداری »
میگویند . و در منزل پدر داماد اقوام داماد برای هر قدم كه عروس بر می دارد . 10
هزار تومان یا بیشتر تقدیم می كنند . و این كار تا در حجله ادامه دارد .
هنگامی كه عروس به حجله میرسد باز
مادرش را می خواهد و با گریه و زاری از او می خواهد كه نگذارد او را ببرند. تا او
همچنان در كنارش باشد. و این نمادیست از مهر و الفت بی پایان فرزند به مادر و
بالعكس در اینز مان توسط زنان ابیات ذیل كه زبان حال عروس است با كف و آهنگ خوانده
می شود.
ننه مه كنجه كه تونو ، مه نلی كه بره ( ای مادر
من دختر توام ، مرا نگذار كه ببرند )
سوزن دست كه تونو ، منه نلی كه بره (
كمك كار یا سوزن دست توام را نگذار ببرند )
از راه گوری مبره منه نلی كه بره ( مرا از راه
روستا گوری می برند . نگذار ببرند )
خ جفت چوری می بره منه نلی كه بره ( با یك جفت
النگو میبرند ، نگذار كه ببرند )
خ خیل سواره مبره ، منه نلی كه بره ( با عده ای
سوار می برند ، نگذار كه ببرند )
از راه بنجار مبره ، منه نلی كه بره
( از بنجار می برند . نگذار كه ببرند )
با ساز و تومك مبره ، منه نلی كه بره ( با ساز و
دهل می برند مرا نگذار ببرند )
از راه كمك مبره ، منه نلی كه بره ( از روستای
كمك می برند نگذار ببرند )
فردانه حالا مبره منه نلی كه بره ( همین حالا
مرا می برند نگذار ببرند )
نه نه مه كنجك تونو ، منه نلی كه بره ( مادر من
دختر تو هستم مرا نگذار ببرند )
خب حالا همه با هم شعر بالا رو بخونیم...
هه هه
متشکرم عزیزان دلم
یا علی