تبیان، دستیار زندگی

سلام

تعجب نكنید من هنوز بچه ای ندارم؛

ولی میتونم به بچه هایی كه هنوز ندارم نامه بنویسم،

قربون صدقشون برم،

نصیحتشون كنم،

تجربه های خودم و دیگران رو در اختیارشون بذارم،

امرونهیشون كنم،

خلاصه باهاشون كلی حال كنم.

ایشاا... بعدا میخونن.

موفق

به نام خدا

سلام

فرزندان عزیز من دوباره این پدرتون از گذشته دست به صفحه کلید برد و براتون نامه نوشت

اینبار فکر میکنم وقتی نامه هامو میتونین بخونین من دیگه بینتون نیستم.

فرزندان عزیز من خواهران و برادران دینی من که اینجا بودن چند وقتی هست با این خونه قهر کردن. نکنه شما هم عضو خونه ای بشین و از اونجا قهر کنید

شما اگه فکر کردین خونتون داره خراب میشه باید وایسین و آستینا رو بالا بزنین و خونتون رو ترمیم کنید.

چون خونه و سر پناه به این راحتی گیر نمیاد که بخواین اونو عوض کنید.

اگه این کار رو کنید شاید مجبور بشید برید تو حلبی آباد دنبال خونه بگردید. که دیگه وضع اونجا گفتن نداره

فرزندان عزیز من، درسته که من در این لحظه زیر هر نامه ام نوشته شده

در دلم بود که آدم شوم اما نشدم      بی خبر از همه عالم شوم اما نشدم

اما انشالله وقتی با مادرتون بخوام آشنا بشم، حتماً قبلش آدم شدم و حتماً خونه ای دارم و سعی می‌کنم همیشه اونو آباد نگه دارم.

و با نسیم یا باد و حتی طوفان و گردباد هم از میدون بیرون نمیرم و خونه م رو نگه میدارم

فرزندان عزیز من شما هم سعی کنید مثل من ارتباطتتون رو با برادر و خواهراتون قطع نکنید. حتی اگه ترکتون کردن شما ها برید بهشون سر بزنید و صله‌ی رحم رو بجا بیارید

فعلا باید برم

خدا نگهدارتون

سلام-پارسا-ایشاا... که همه پسرا قبل از دوماد شدن خونه دار شده باشن من جمله شما تا با همه بر و بچ در زیر یه سقف با اسایش زندگی کنن و نامه بنویسن(نامه البته دیگه نه چون اون موقع با هم هستن)موفق

به نام خدا

سلامی دوباره بعد از مدتها سكوت و فراموشی به فرزندان عزیزم

تو نامه‌ی قبلی كه براتون نوشتم( كمی كمتر از یك سال پیش)، نوشتم، شاید وقتی نامه رو می‌خونید من پیشتون نباشم. یادم نمیاد، اما فكر می‌كنم اون موقع نا امید شده بودم . نا امید از آینده‌ای كه در انتظارمه. بدونید كه اگه نا امید شده بودم اشتباه بزرگی بوده و شما مرتكب این اشتباه نشید.

تو اون نامه این بیت شعر هم نوشته بودم:

در دلم بود که آدم شوم اما نشدم      بی خبر از همه عالم شوم اما نشدم

الان دیگه این شعر امضام نیست و یعنی اینكه الان یه جور دیگه آدم نشدن خودم رو دارم می‌گم. اونم از نوع فرصت كشی. شماها هیچ وقت فرصت كشی نكنید و در زمان مناسب جای مناسبی رسیده باشید.

چند روزی هست كه خبر های خوشحال كننده‌ و امید بخشی بهم میرسه. فكر می‌كنم این زمان، زمان تحولات اساسی در پدرتون باشه. زمان گذار از، توهم و بی عاری و بی هنری و تنبلی، به همت پشتكار و موفقیت‌های پشت سر هم. می‌دونم خیل‍ی دیر شروع شده. اما گفتن ماهی رو هر وقت از آب بگیر‍ی می‌میره( اخ ببخشید شوخی كردم. ماهی رو هر وقت از آب بگیری تازه هست.)

فرزندانم نمیدونم آیا دعا از حصار زمان هم می‌تونه رد بشه و اثر كنه؟. البته دعای گذشتگان برای آیندگان میتونه اثر كنه. اما نمی‌دونم از آینده به گذشته‌ای كه من توش هستم چی؟

ازتون میخوام برام دعا كنید تا زود تر همدیگه رو ببینیم و این همه انتظار نكشیم.

به امید دیدار شما فرزندان عزیزم

سلام
پارسا
باورم نمیشه که یک سال گذشت و اینجا نیومدم و بچه هام رو اصلا از یاد بردم
اصلا کی زن گرفته یا شوهر کرده خدا می دونه
نامه قشنگی بود
منم میخوای برات دعا میکنم
حتما دعای اونا میگیره شک نکن
اشالله همیشه تو این حال و هوا باشی جوون و بمونی

منم باید به فکر باشم یواش یواش دارم پیر میشم.
موفق

سلام پسر گلم
چطوری باباجون
رو پدرت دست بلند میکنی پدر سوخته. (اشاره به قهوه تلخ)
پسرم بیا اینجا نه پسر بیمعرفته برو
دخترم تو بیا اینجا بابا از تو شاید یک خیری به من پدر برسه

سلام
میخاسم یه چی بهت بگم...
خب نمیتونم اینجا بگم
مربوط به این بابات میشه
درگوشتو بیار......
ههههه