تبیان، دستیار زندگی

اولویت حضور در مراسم

سلام

دفعه اولی که آمار ثبت نامی ها رو گرفتیم به هر کی اعلام میکردیم واکنش این بود: جدی؟! ، فکر میکردی استقبال این طوری باشه؟! چه جالب!

دیگه کار روزای بعد به اینجا رسید که وقتی آمار میخواستیم بگیریم اول میگفتن حدس بزن چند تا؟ که ما هم حدس بزنیم و بعد بگن : اینقدر نه، اینقدر!(اینقدر دوم یعنی خیلی بیشتر از اونی که ما فکر میکردیم).

البته داخل پرانتز(با شناختی که از کاربرای همیشه در صحنه تبیان داریم این آمار واسه ما خیلی غریب نبود)

حالا تازه برنامه ها رو اعلام نکردیم. اگه برنامه ها رو اعلام میکردیم شاید این تعداد ضریب میگرفت.

مخلص کلام نتیجه این شد که با توجه به استقبال خوب ثبت نام کنندگان، ثبت نام امروز بسته شد که ما بیشتر شرمنده بزرگواران نشیم. حالا میمونه این مسئله که با توجه به این که تعداد ثبت نام کنندگان چند برابر ظرفیت سالن هست ما باید پذیرای کدوم یک از دوستان باشیم.

در نهایت بنا بر این شد که از بین ثبت نام کنندگان اولویت شرکت در مراسم با عزیزانی باشه که راس ساعت شروع برنامه یعنی 18 اونجا حضور داشته باشند.

یعنی بعد از 18 هر کس که اومد اگر جا بود که قدمش سر چشم وگرنه ... وگرنه بازم قدمش سر چشم ولی شاید جا برای نشستن نباشه و مجبور بشه کنار ما وایسته!

همچنان مشتاقانه منتظر دیدن شما هستیم.

وعده امون؟

21 بهمن، راست ساعت 18، تالار اندیشه حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی واقع در تقاطع خیابان حافظ و سمیه

به نام او

سلام

به اطلاع هواداران عزیز میرساند

با توجه به درخواستهای مکرر دوستان وخرید بلیط هواپیماتوسط موسسه

اعلام میکنیم اگر در جایگاه ویزه جایی برای من نباشد بنده از امدن صرف نظر مینمایم

با تشکر

دفتر معظم له

من که هر چقدر نشستم بلیطش نرسید دستم

به نام خدا

خانم احمدی بچه ها راست میگنا !!!

اصلا حواسم به نماز نبود !

حالا چه کار کنیم؟

یه پیشنهاد:

اگه مثلا به بچه هایی که سر ساعت میان اونجا یه چیزی تو مایه های شماره صندلی بدید این مشکل هم حل میشه !

اینجوری اول میایم شمارمون رو میگیریم ، بعد با خیال راحت میریم نمازمون رو میخونیم و میایم یه راست سر جامون میشینیم.

خوب نیست اینجوری؟

تا بعد...

یا علی

هیچ عیبی ندارد راست ایستادن هم خودش یک خاطره می شود.

انشاءالله سال های بعد تبیان ورزشگاه آزادی را می گیرد و ما هم می نشینیم.

با سلام!

از اونجایی که ممکنه تعداد افرادی که راس ساعت شش اونجا هستند بیش از گنجایش سالن محل برگزاری همایش باشه پیشنهاد میکنم از الآن یک موسیقی شاد و مناسب برای اون روز آماده بشه که حین نواختن اون حاضرین دور صندلی ها بدوند و با قطع شدن صدای موسیقی هر کس تونست بشینه که خوش به حالش باقی افراد هم می ایستند. به این ترتیب یک ورزش همگانی هم انجام شده و شاید حتی بتونیم به عنوان بیشترین افراد شرکت کننده در این بازی سنتی(!) اسم تبیان رو توی کتاب رکوردها جاودانه کنیم.

البته پیشنهاد دیگه ای هم که دارم اینه که تمام صندلی های سالن رو جمع کنید تا همه ی حضار مجبور به ایستادن بشن تا از این طریق بیشتر با ارزش ایستادگی آشنا بشن. 

پیشنهاد دیگه هم اینکه برای اینکه سطح علمی و تجربی حاضرین در سالن بالا بره ضمن توضیح دادن اصل لانه ی کبوتر برای ایشان از آنها بخواهیم که روی هر صندلی دو یا سه نفر(یا بیشتر) با هم بنشینن تا به صورت عملی با اصل مذکور آشنا بشن.

فعلا خداحافظ!