الهی! نام تو ما را جواز و مهر تو ما را جهاز.
سلام علیکم دوستان
منم دیدم عروسیو که حتی بعد مرگ شوهرش ، مادر شوهرپیر و برادر شوهر معلولشو نگه داره.
از یه طرفی هم مادری رو دیدم که بچه هاشو بعد از طلاق رها کرده و تازه بعد20 سال بچه هاش - که حالا حدودا 25، 26 باید باشن – رفتن به سمتش.
منم از دیدن پدرا و مادرا تووی خونه سالمندانم ناراحت می شم.
خلاصه بعد این منما ، خواستم فقط یه اشاره کوچکی کرده باشم به بچه ها.
کودکان که گناهی ندارن. حالا دست تقدیر و یا سنت های الهی اونارو توو شرایط خاصی گذاشته.
شاید چون ندیدن و یادنگرفتن ، ندونن محبت چیه و گذشت چطوریه ؟؟؟!
مکننه ماها هم توو شرایط مشابه ، رفتار دیگری داشته باشیم.
فقط همین.
ولی کسانی که خدا انتخابشان کرده تا موجودی را که از روح خودش به آان دمیده ، بهشون عطا کنه ؛حفظ حرمتشان در هر شرایطی واجبه.
(متوجه کلی بودن قضیه هم شدم)