تبیان، دستیار زندگی

 شهادت امام باقر(ع) بر تمامی شیعیان آن حضرت تسلیت باد.

ابن الحجر در الصواعق المحرقه مى گوید:
ابو جعفر، محمد باقر، او را باقر خواندند، چون باقر از بقر الارض است به معناى شكافتن زمین و آشكار ساختن پوشیدگیهاى و مكامن آن . از این رو، او چنان گنج هاى مخفى معارف و حقایق احكام و لطایف را ظاهر ساخت كه بر كسى جز آن كه چشم بصیرتش كود است و یا باطن و نهادش فاسد، پوشیده نماند. از این جهت است كه گفته اند: آن بزرگوار، شكافنده و جامع علم است و صفاى قلبش ، او را رفعت داده و علم و عملش را پاك ساخته و نفسش را طهارت و خلقتش را شرافت بخشیده و عمرش را در طاعت خدا سپرى كرده است . او به مقاماتى عرفانى واصل بود كه زبان وصف كنندگان از وصفش عاجزند و او را كلماتى است بسیار، در سلوك و معارف كه در این مختصر نمى گنجد.

انشاءالله با یاری شما همراهان گرامی بر اندوخته هایمان درباره این امام همام می افزاییم

توصیف درخت نیكوى نبوى
در مجمع البحرین از امام باقر علیه السلام نقل كرده كه آن حضرت فرمود: الشجره الطیبه رسول الله و فرعها على و عنصر الشجره فاطمه ، و ثمرتها اولادها و اغسانها و اوراقها شیعتها یعنى : درخت نیكو، رسول خدا و تنه آن على و عنصر درخت ، فاطمه و میوه اش ، اولاد فاطمه و شاخه ها و برگ هاى آن پیروان فاطمه اند

ثبات حكمت در دل
ثقه الاسلام كلینى - رضوان الله تعالى علیه - در جامع كافى از ابى جعفر امام محمد باقر علیه السلام روایت كرده است كه : ما اخلص ‍ عبدالایمان بالله اربعین یوما او قال ما اجمل عبد ذكر الله اربعین یوما الا زهده الله فى الدنیا و بصره دائها و دوائها و اثبت الحكمه فى قلبه وانطق بها لسانه .یعنى امام علیه السلام فرمود: هیچ بنده اى ذكر خدا را در چهل روز نیكو نگردانیده است ، مگر این كه خداوند وى را از دنیا بیزارى دهد و به درد و دوایش بینایى ؛ و حكمت را در دلش ثابت گرداند و زبانش را بدان ناطق .

جاودانگى معروف
امام باقر علیه السلام فرمود: خداوند عز و جل ربا را حرام فرمود تا معروف از میان نرود.

جایگاه توبه نادان
در كتاب شریف اصول كافى ، زراره از امام باقر علیه السلام نقل مى كند كه فرمود: چون بدین جا رسد - و اشاره به گلوى خود فرمود - عالم را توبه نباشد، و نادان را توبه هست .

چرا زاهد اندر هواى بهشت است ؟!
وقتى ، به حضور شریف علامه طباطبایى )رضوان الله تعالى علیه ) تشرف حاصل كرده بودم و عرض حاجت نمودم ، فرمود: آقا سحر حضرت باقر علوم نبین علیه السلام را فراموش نكن كه در آن ، بهاء و جمال و جلال و عظمت و نور و رحمت و علم و شرف است و حرفى از حور و غلمان نیست .
اگر بهشت شیرین است ، بهشت آفرین شیرین تر است !

دعاى امام باقر (ع)
از امام باقر علیه السلام (و شكافنده ) علوم پیامبران علیه السلام در دعاى افتتاح چنین آمده است : اللهم انى اساءلك من اسماءك باكبرها و كل اسماءك كبیره ، اللهم انى اساءلك من كلماتك باتمها و كل كلماتك تامه ؛ یعنى بار خدایا! من از تو به بزرگترین اسماى تو خواهانم ، و همه اسماى تو بزرگند. خدایا! از تمام ترین كلمات تو، از تو خواهانم و همه كلمات تو تمامند.

دل سرنگون
اگر دل كه عرش رحمان است ، به سوى آسمان حقیقت دهن باز كند و خواهان شروق نور حق شود، البته خداوند فیاض دهن باز را بى روزى نمى گذارد، بلكه روزى قلب كه آب حیات علم است ، همواره از آسمان حقیقت فرو مى ریزد و حقیقه الحقائق فیاض على الاطلاق است ، كوتاهى و قسور از این سوست نه از آن سو.
غرض اینكه ما نمى گیریم نه اینكه او نمى دهد. به تعبیر باقر علوم النبیین علیه السلام قلب معكوس است كه دل سرنگون است ، چون كاسه اى وارونه است كه دهن آن به سوى زمین و پشت آن به سوى آسمان است ، باران كه ببارد قطره اى از آن نصیب چنین كاسه نمى شود و ظرف دیگر دهن آن به سوى آسمان باز است و به اندازه گنجایش خود از آب باران بهره مى گیرد، دلها با باران رحمت رحیمیه این چنین اند.

روح پاك
حجت كافى از جابر از ابو جعفر علیه السلام روایت شده كه : جابر گفت : از علم عالم (امام ) پرسیدم ، در پاسخ به من فرمود: اى جابر! در انبیاء و اوصیاء پنج روح است : روح القدس و روح ایمان ، روح حیات و روح قوه و روح شهوت . اى جابر! آنها به روح القدس از تحت عرش تا تحت ثرى (خاك ) را مى دانند.
سپس فرمود: اى جابر! این چهار روح ، ارواحى اند كه حوادث به آنها دسترسى دارد، مگر روح القدس كه لهو و لعب نمى كند

سخاوت امام محمد باقر (ع)
مفید مى گوید:
علاوه بر آن چه از فضل و علم و سیادت و آقایى و ریاست و امامتش ‍ گفتیم ، او از نظر جود و بخشش در خاص و عام شهرت داشت و همگى بر كرم و سخاوتش آگاه بودند و او به فضل و احسان - علیرغم كثرت عیال و متوسط بودن وضعیت مالى اش - معروف بود.

به نام خدا

سلام

شهادت امام محمد باقر ع را به حضرت حجه عج وتمامی شیعیانش تسلیت عرض میکنم ...شادی روح امام معصوم صلوات ..الهم صل علی محمد وال محمد وعجل فرجهم

ابوبصیر به امام باقر علیهالسلام عرض کرد: مردم میگویند: چرا خداوند نام علی و اهل بیتش علیهمالسلام را در قرآن صریحاً نیاورده است؟ حضرت فرمود: خدا نماز را نازل کرده و عدد رکعات آن را پیامبر صلی اللَّه علیه و آله بیان فرموده و همچنین است زکات و حج. و آیهی «اَطیعُوا اللَّهَ وَ اَطیعُوا الرَّسُولَ وَ اُولِی الْاَمْرِ مِنْکُمْ» را نازل کرده که دربارهی علی و

حسن و حسین علیهمالسلام است، و در بیان کلمهی «اولوا الامر» پیامبر صلی اللَّه علیه و آله دربارهی علی علیهالسلام فرموده: «مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلاهُ»... اگر آن حضرت سکوت میکردو اهل آیهی اولوا الامر را معرفی نمیکرد آل عباس و آل عقیل و دیگران آن را ادعا میکردند. وقتی پیامبر صلی اللَّه علیه و آله از دنیا رفت علی علیهالسلام صاحب اختیار مردم بود... چون آن حضرت ولایت او را به مردم ابلاغ فرموده و او را منصوب نموده بود. اثبات الهداه ج2ص34 ح140