به نام خدا
دوستان سلام
راههای انتخاب همسر زیاده.. دوستیهای خیابونی.. دوستیهای چترومی و كلوپی.. آشنایی های خانوادگی و غیره و غیره.. .
من نمونه های همشون رو هم دیدم و شنیدم . هر روشی حسنی داره و عیبی.. خوبی و بدی كنار هم ولی چیزی كه واقعا محرز تمام این روشها خوبی و بدیشنو به یك اندازه نیست...
بیشتر دوستیهایی كه توی خیابون یا چتروها بوجود میان اولش از یك خلا احساسی شروع می شه كه جوون با بزرگتر شدنش در درونش احساس می كنه... برای پاسخ دادن به این نیاز توی چتروم میره و دنبال یك كسی از جنس مخالف می گرده. (این برای همه صدق نمی كنه كهچت رو به این عنوان انتخاب می كنن). اونجا هم كه از لحاظی محدودیت داره و از طرفی هم آزادی.. محدودیت برای تجربه احساس واقعی و اون چیزی كه واقعیت هست . و آزادی از لحاظ حرف زدن و ابراز احساسات.(ابرا احساسات در حالی كه طرف رو نمی بینی آسونتره). نتیجش چی میشه؟ این میشه كه طرف مقابل رو كامل نشناختیش ولی عاشقش شدی!..
نهایتش هم اگه خیلی رو تصمیمت محكم باشی یا از طرفی ادم لجبازی باشی و چشمت رو به واقعیتهایی كه وجود داره ببندی تبدیل می شه به ازدواج كه عاقبتش رو خدا می دونه.
دیگه نظری ندارم ولی این موضوع همیشه وجود داره كه هیچ چیزی بدون استثنا نیست.
ممكن هست ازدواجهایی از این نمونه موفقیت آمیز هم باشه ولی درصدش خیلی كمتر از ازدواجیه كه به روش معمول همیشه انجام می گیره.
درمورد دولتی شدن و یا باصطلاح كنترل شدن و هدایت شدن این مورد هم فعلا نظری ندارم.
