بسم الله الرحمن الرحیم
شهادت جواد الائمه پسر بزرگوار امام رضا (ع) را به همه ی شیفتگان آن امام همام تسلیت عرض می نمایم.
با توجه به نزدیک شدن به سالروز شهادت امام محمد تقی (ع) بر آن شدیم تا به منظور آشنایی با این امام این بحث را ایجاد کنیم .
کل آیتم ها 32
بهترین خلق امام جواد علیه السلام فرمود: هیچ دو مردى به گرد یكدیگر نیامدند، جز آنكه بهترینشان نزد خدا، كسى است كه مؤدب تر است . پرسیدند: اى فرزند رسول خدا! ما آنرا نزد مردم دانیم كه چیست ؛ اما بیان فرما كه نزد خداوند چیست فرمود: قرآن را همانگونه كه نازل شده است قرائت كنید و سخن ما را همان طور كه گفته ایم ، روایت كنید و خداوند را به حالتى كه محتاج و نیازمند اویید بخوانید
سایت گنجینه دانلودهای رویایی
فریاد بی صدا حرف دل همه کسانی که میگویند ولی شنیده نمی شوند ...هستند ولی دیده نمی شوند ..پس تو نیز بی صدا فریاد کن....
زیاد بن زبیر چه كسى است ؟ او اول متمول ، اول با شخصیت و اول طائفه دار در مدینه است . فاطمه زیاد بن زبیر كیست ؟ دخترى با شخصیت و فهمیده ، علاوه بر این بسیار قوى باوقار و زیباست . جویبر با تردید آمد و در زد. زیاد آمد و جویبر عرض كرد كه پیغمبر صلى الله علیه و آله و سلم فرموده است دخترت فاطمه را براى من عقد كنى گفت خوب شما برو الان من خودم به نزد پیغمبر مى آیم . دختر خانم پشت در شنید و گفت پدر موضوع چیست ؟گفت : جویبر، سیاهى است كه به خواستگارى تو آمده و مى گوید پیغمبر چنین فرموده است . دختر گفت : چه جواب دادید؟ زیاد گفت : گفتم الان خود به نزد پیغمبر اكرم صلى الله علیه و آله و سلم مى آیم . دختر گفت : اگر پیغمبر صلى الله علیه و آله وسلم فرموده باشد، این سخن شما جسارت به مقام مقدس ایشان است . زیاد گفت : چه كنم ؟ گفت : برو او را برگردان تا بیاید و در خانه بنشیند، خودت خدمت پیغمبر صلى الله علیه و آله وسلم برو و ببین چه فرموده ؟ زیاد اینچنین كرد و از حضرت درباره مطلب سوال كرد پیغمبر صلى الله علیه و آله و سلم فرمود: بله من گفته ام فاطمه ات را به عقد جویبر درآور. زیاد به نزد دختر آمد و گفت پیغمبر اینطور فرمود. دختر عرض كرد هرچه پیغمبر مى گوید باید عمل نمود. خانه اى برایش تهیه كردند و هماندم مراسم عروسى برگزار شد. و دختر را به حجله بردند. جویبر وارد حجله شد و معلوم است شخصى كه چند ساعت قبل در صفه با پیراهنى زندگى مى كرده و آنهم پیراهنى كهنه كه حتى بعضى از آنان با یك لباس مندرس كه شاید جویبر هم از همینها، بوده حالا وارد مى شود و مى بیند خانه ، زنى بسیار با جمال و زندگى دارد از اول شب تا صبح نزدیك دختر نرفت و مشغول عبادت شد. شبهاى دوم و سوم نیز مشغول عبادت شد زنان خوشحال شدند و گفتند مثل این كه جویبر لذت نمى خواهد پس قضیه تمام شد. لذا خدمت پیغمبر اكرم صلى الله علیه و آله وسلم آمده و گفتند یا رسول الله ! او نزدیك این دختر نمى رود معلوم است كه زن نمى خواهد.پیامبر او را طلب كرده و فرمودند: جویبر! مى گویند كه تو زن نمى خواهى ؟ گفت چرا یا رسول الله فرموده اند: پس چرا اینچنین مى كنى ؟ گفت یا رسول الله وقتى وارد اتاق شدم ، نعمت هاى الهى را دیدم و باید شكر این نعمتها را بجا آورم لذا تصمیم گرفتم سه شب عبادت كنم دیگر شب سوم تمام شد، امشب شب عروسى خانم است
مرثیه امام جواد علیه السلام : دردا كه گشت با من ، بیگانه یار جانى با دست خود مرا كشت ، لب تشنه در جوانى من از نفس فتادم ، برخاك رخ نهادم او مى زند به مرگم ، لبخند شادمانى اى بلبلان بنالید اى لاله ها بریزید شد باغبان دلرا گلزار جان خزانى غم بدل نهفتم ، دردم بكس نگفتم بردم به گور با خودصد غصه نهانى لب تشنه ام ثوابى ، اى ام فضل آبى بالله این نباشد، پاداش مهربانى بر دیده ام ستاره ، در سینه ام شراره با قلب پاره پاره ، رفتم زدار فانى عمر چو عمر یك آه ، كوتاه بود كوتاه شد اول حیاتم پایان زندگانى دردا كه رفتم از حال از بس زدم پروبال در لانه اوفتادم از فرط ناتوانى گوئید تشنه جان داد خاموش شد زفریاد از این غریب تنها، پرسند اگر نشانى جانم به لب رسیده ((میثم )) بگو كه دیده ؟ مرغى به لانه این سان افتد زنعمه خوانى ؟ نخل میثم مجموعه اشعار حاج غلامرضا سازگار ص 342 میان حجره چنان ناله از جفا مى زد كه سوز ناله اش آتش به ماسوى مى زد شرار زهر زیك سوى و سوز غم یك سو به جان و پیكرش آتش جداجدا مى زد نداشت شكوه زبیگانگان به لب دم مرگ ولیك داد زبیداد آشنا مى زد برون حجره همه پایكوب و دست افشان درون حجره یكى بود دست و پا مى زد ستاده بود و جوادالائمه جان مى داد از او بپرس كه زخم زبان چرا مى زد حاج على انسانى - سفینه عشق ص 198 و مولد المولى امام التاسع السید الحبر التقى الشافع وزاد روز مولا امام نهم آقا، بزرگ ، پرهیزكار و شفاعت كننده است الهاشمى الفاطمى المرتضى محمد و ابن على الرضا او كه از بنى هاشم و فرزندان فاطمه و پسندیده است نامش محمد و فرزند امام رضا علیه السلام است قدكان فى العاشر من شهر رجب وقیل فى شهر صیامه وجب در دهم ماه رجب بود و گفته شده در ماه رمضان كه روزه اش واجب است بود فى نصفه قیل و فى الثانى عشر منه و فى المقام اقوال اخر در نیمه رمضان و در روز 12 رمضان و در اینجا اقوال دیگرى هم است فى لیلة الجمعه او فى الجمعه والمكرمات حازها مجتمعه در شب جمعه یا جمعه و در حالیكه زنان بزرگوارى اطرافش جمع بودند لماءة و الخمس و التسعینا من هجرة بعدة السنینا یكصد و نود و پنج سال بعد از هجرت فى عمره نصف لخمسین اشتهر بضم شهرین و ایام اخر مشهور درباره عمر ایشان 25 سال و دو ماه و چند روز است القابه خمس تقى منتجب منها جواد قانع ولاعجب لقبهاى وى پنج تاست تقى منتجب از آنهاست جواد قانع و جاى شگفتى نیست والمرتضى متمم الالقاب یدعى اباالفضل بلا ارتیاب و مرتضى كامل كننده القاب اوست بدون شك ابالفضل خوانده مى شود و هو ابوجعفر الجواد محمد یرجى به الرشاد واو ابو جعفر بخشنده است محمدى كه از او راهنمایى امید مى رود كان له ابنان مع ابنتین على اختلاف حاصل فى البین او داراى دو پسر و دو دختراست با اختلافى كه در بین حاصل است فابناه واحد وصیه على ثانیهما موسى بجدة شمى از دو پسر او یكى وصى او على است و دومین آندو موسى است كه همنام پدربزرگش است و هوالذى یعرف بالمبرقع ذوالحسب العالى المنیع الارفع و موسى كسى است كه به مبرقع معروف است داراى شخصیت والا، غیر قابل دسترسى و بسیار ارجمند اختاهما فاطمه امامه اشرقنا من فلك الامامة دو خواهر آندو فاطمه و امامه هستند كه از آسمان امامت طلوع كردند قیل له خدیجة حكیمه وام كلثوم هى الكریم گفته شده از آن دوست خدیجه حكیمه و ام كلثوم كه همه اینها بزرگوارند كانت لدیه حرة منفرده و آمة زكیه ممجدة حضرت جواد داراى همسر حرة یگانه اى بود و نیز با كنیزى پاكیزه و بسیار بزرگوار ازدواج كرد اولیهما سمیت ام الفضل سمته من حقد و خبث الصل نخستین از آندو ام الفضل خوانده مى شد كه از روى كینه و خباثت نژادش امام را مسموم كرد والده من سمى ماءمونا اصبح من قتل الرضا مغبونا پدرش كسى بود كه ماءمون خوانده مى شد كه از به شهادت رساندن حضرت رضا زیانكار گردید هوالذى من الاعادى قد ظلم وصار مقتولا بكید معصتم امام جواد شخصیتى است كه مظلوم است گردید و با حیله نام معصم به شهادت رسید غرة ذیقعدة او فى الاخر راجع الى آبائه الافاخر اول ذیقعده باآخر آن به سوى پدران بزرگوار خویش رهسپار گردید وقیل فى ذى حجة قد ارتحل على اختلاف هو فى الوقت حصل (245) و گفته شده ، در ذى حجه رحلت كرده بنابر اختلافیكه در وقت حاصل است
امام جواد علیه السلام و حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه همه معصومین به نوعى از آمدن مهدى موعود عجل الله تعالى فرجه سخن گفته اند، از جمله حضرت جواد علیه السلام و یكى از شخصیتهاى والائى و پیروى بى چون و چرا از ولى الله زمان خویش بود و درسى جاوید براى عموم شیفتگان ساحت قدسى ولایت داد و نام نیك خود را در جریده عشاق ولائى نگاشته حضرت عبدالعظیم حسنى است او كه توفیق معاصر بودن با سه امام علیهم السلام را یافته و نزد هر سه امام به منزلت رفیعى دست یافت . و اینك ما خوشه اى از كلمات درربار معصومین و بالاخص یازدهمین معصوم حضرت جواد علیه السلام را از زبان ایشان تقدیم مى نمائیم . 1 - حضرت عبدالعظیم حسنى نقل مى كند به خدمت مولایم امام محمد بن على موسى علیه السلام شرفیاب شدم ، میخواستم راجع به امام قائل از ایشان سوال نمایم ، آیا او مهدى عجل الله تعالى فرجه است یا غیر او؟ امام جواد علیه السلام پیش از سؤ ال من فرمود: اى اباالقاسم همانا قائم از ما (اهل بیت ) مهدى است كه در زمان غیبت واجب است انتظار او را بكشند و در زمان ظهورش از او اطاعت كنند. او فرزند سوم من است ، به خدایى كه محمد صلى الله علیه و آله و سلم را به نبوت مبعوث كرد و ما را به امامت مخصوص گردانده : انه لو لم یبق من الدنیا الا یوم واحد لطول الله ذلك الیوم حتى یخرج فیملا الارض قسطا و عدلا كما ملئت جورا و ظلما و ان الله تبارك و تعالى یصلح امره فى لیلة كما یصلح امر كلیمه موسى ذهب لیقتبس لاهله نارا فرجع و هو رسول نبى ثم قال : افضل اعمال شیعتنا انتظار الفرج .
نمونه هایى از دلایل امامت امام جواد (ع ) روایات بسیارى بیانگر تصریح یا اشاره امام رضا (علیه السلام ) بر امامت فرزندش امام جواد (علیه السلام ) است از جمله راویان بزرگى كه به نقل اینگونه روایات پرداخته اند عبارتند از: 1 - على بن جعفر (فرزند امام صادق (علیه السلام ) و) عموى حضرت رضا( علیه السلام ) . 2 - صفوان بن یحیى . 3 - معمّر بن خلاّد. 4 - حسن بن جهم . و جماعت دیگرى كه به خاطر رعایت اختصار، از ذكر آنان خوددارى شد، اینك به چند نمونه از این روایات توجّه كنید: 1 - ((على بن جعفر)) در ضمن گفتارى به حسن بن حسین بن على بن حسین فرمود: ((خداوند حضرت رضا (علیه السلام ) را در آن هنگام كه برادرها و عموهایش به او ستم كردند، یارى فرمود)) و پس از ذكر مطالبى ، على بن جعفر مى گوید: من برخاستم و دست ابوجعفر محمد بن على (یعنى امام جواد (علیه السلام ) ) را گرفتم و گفتم : ((گواهى مى دهم كه تو در پیشگاه خدا، امام هستى )). امام رضا (علیه السلام ) گریه كرد و سپس (به من ) فرمود: اى عمو! آیا از پدرم نشنیدى كه مى فرمود: رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) فرمود: ((بِاءَبِى ابْنُ خِیَرَةِ الاِْماءِ النَّوْبِیَّة ...؛ پدرم به فداى پسر بهترین كنیزان از اهل نوبه . (171) پاك سرشتى از فرزندان او (حضرت قائم ) است ؛ آواره (بیابانها) و طالب خون پدر و جدّش ، پنهان شده از نظرها (كه مدّت غیبتش آن قدر طولانى است ) كه در مورد او گفته مى شود از دنیا رفته ، یا هلاك شده ؟ یا به كدام بیابان و درّه اى رفته و ناپدید شده است )). گفتم : فدایت گردم ! راست مى گویى . 2 - ((صفوان بن یحیى )) مى گوید: به حضرت رضا (علیه السلام ) عرض كردم : قبل از آنكه خداوند ابوجعفر (امام جواد (علیه السلام ) ) را به شما ببخشد، از تو مى پرسیدم (كه امام بعد از شما كیست ؟)؛ در پاسخ مى فرمودى :((اگر) خداوند به من پسرى عطا كند (او امام شماست ))، اینك خداوند آن پسر را به شما عنایت فرموده و چشمهاى ما را به وجود او روشن فرموده است ، خدا آن روز را نیاورد كه ما با جاى خالى تو مواجه شویم و اگر چنین روزى (یعنى درگذشت شما) پیش آمد، ما به چه كسى مراجعه كنیم ؟ (و او را امام خود قرار دهیم ؟). حضرت رضا (علیه السلام ) با دست اشاره به ابوجعفر (امام جواد (علیه السلام ) ) كرد كه در آن هنگام پیش رویش ایستاده بود. عرض كردم :((فدایت شوم ! این پسر، كودكى است كه سه سال دارد؟!)). فرمود:((سنّ كم او به امامت او آسیب نمى رساند، عیسى (علیه السلام ) قیام به حجّت (پیامبرى ) كرد با اینكه كمتر از سه سال داشت )). (172) 3 - ((معمّر بن خلاّد)) مى گوید: در محضر حضرت رضا (علیه السلام ) بودم ، سخنى از آن حضرت (در راستاى امامت ) شنیدم ، آنگاه فرمود:((شما چه نیازى (به امام ) دارید (و چه كمبودى احساس مى كنید؟) این ابوجعفر (اشاره به امام جواد) است كه او را جانشین خودم كردم و مقام خود را به او سپردم ، ما از خاندانى هستیم كه كودكانمان (خصایص امامت ) را از بزرگانمان ، ارث مى برند، همچون یكدیگر (یعنى همانگونه كه بزرگسالانمان خصایص امامت را ارث مى بردند) بدون هیچ گونه تفاوت )). 4 - ((حسن بن جهم )) مى گوید: در محضر امام رضا (علیه السلام ) نشسته بودم ، پسرش ابوجعفر (امام جواد (علیه السلام ) ) را خواست او كودك بود آمد، امام رضا (علیه السلام ) او را در كنار من نشانید و به من فرمود:((پیراهن او را بیرون بیاور))، من پیراهن (حضرت جواد را) از تنش بیرون آوردم ، امام رضا (علیه السلام ) فرمود: با دقت بین دو شانه او (جواد (علیه السلام ) ) را ببین ، من نگاه كردم ، ناگهان چشمم به چیزى شبیه مهر در یكى از شانه هایش افتاد كه آن در گوشت فرو رفته بود. آنگاه حضرت رضا (علیه السلام ) فرمود:((این مهر را مى بینى ؟ نظیر همین ، در شانه پدرم وجود داشت )).
پایان عمر امام جواد (ع ) چنانكه گفتیم امام جواد (علیه السلام ) در مدینه متولّد شد و در بغداد از دنیا رفت و معتصم عبّاسى او را از مدینه به بغداد جلب كرد، آن حضرت دو شب مانده به آخر محرّم سال 220 هجرى ، وارد بغداد شد و در ماه ذیقعده همان سال در بغداد (پس از ده ماه تحت نظر حكومت عبّاسیان ) جان به جان آفرین تسلیم كرد. بعضى گفته اند: آن حضرت را مسموم كردند، ولى این قول نزد مصنّف كتاب الارشاد (شیخ مفید) ثابت نشده است ؛ زیرا روایتى كه بر آن گواهى دهد، به نظر ایشان نرسیده است . (174) جسد مطهّر آن حضرت را در قبرستان قریش ، پشت سر مرقد جدّش امام كاظم ( علیه السلام ) به خاك سپردند. او هنگام شهادت 25 سال و چهار ماه داشت و با القاب ((منتجب و مرتضى )) یاد مى شد.
فرزندان امام جواد (ع ) امام جواد (علیه السلام ) داراى چهار فرزند پسر و دختر بود: 1 - امام محمّد بن على (علیه السلام ) . 2 - موسى . 3 - فاطمه . 4 - امامه
پایان عمر امام جواد (ع( چنانكه گفتیم امام جواد ) علیه السلام ) در مدینه متولّد شد و در بغداد از دنیا رفت و معتصم عبّاسى او را از مدینه به بغداد جلب كرد، آن حضرت دو شب مانده به آخر محرّم سال 220 هجرى ، وارد بغداد شد و در ماه ذیقعده همان سال در بغداد (پس از ده ماه تحت نظر حكومت عبّاسیان( جان به جان آفرین تسلیم كرد. بعضى گفته اند: آن حضرت را مسموم كردند، ولى این قول نزد مصنّف كتاب الارشاد (شیخ مفید) ثابت نشده است ؛ زیرا روایتى كه بر آن گواهى دهد، به نظر ایشان نرسیده است . جسد مطهّر آن حضرت را در قبرستان قریش ، پشت سر مرقد جدّش امام كاظم ( علیه السلام ) به خاك سپردند. او هنگام شهادت 25 سال و چهار ماه داشت و با القاب منتجب و مرتضى یاد مى شد.
حرز امام جواد (ع( در حرز مام جواد علیه السلام آمده است : و باسمائك المقدسات المكرمات المخزونات فى علم الغیب عندك . و تو را سوگند به اسماى مقدس و مكرمت كه در علم غیبت مخزون است .
زنان و فرزندان حضرت جواد (ع( زن حضرت جواد (ع ) ام الفضل دختر ماءمون بود. حضرت جواد (ع ) از ام الفضل فرزندى نداشت . حضرت امام محمّد تقى زوجه دیگرى مشهور به امّ ولد و به نام سمانه مغربیه داشته است . فرزندان آن حضرت را 4 پسر و 4 دختر نوشته اند بدین شرح : 1- حضرت ابوالحسن امام على النقى (هادى( 2- ابواحمد موسى مبرقع 3- ابواحمد حسین 4- ابوموسى عمران 5- فاطمه 6- خدیجه 7- امّ كلثوم 8- حكیمه حضرت جواد (ع ) مانند جده اش فاطمه زهرا كوتاه زندگانى و عمرى سراسر رنج و مظلومیت داشت . بدخواهان نگذاشتند این مشعل نورانى نورافشانى كند. امام نهم ما در آخر ماه ذیقعده سال 220 ه به سراى جاویدان شتافت . قبر مطهرش در كاظمیه یا كاظمین است ، عقب قبر منور جدش حضرت موسى بن جعفر (ع ) زیارتگاه شیعیان و دوستداران است .
