«مارک کِیس‌من»، متولد اوکراین است. او برای خلق آن‌چه در ذهن دارد، تنها به چند رول چسب بسته‌بندی قهوه‌ای نیاز دارد. با قرار دادن چند لایه‌ای این نوارهای چسب مات بر هم و سپس بریدن آن‌ها در شکل‌های لازم، این هنرمند می‌تواند تصاویری از سکانس‌هایی از فیلم‌های قدیمی هالیوودی، تاریخ هنر و اشخاص نمادین قرن بیستم و یا تصاویر ذهنی خود را خلق نماید.
صفحه‌ی پلکسی‌گلس که کیس‌من برای بستر کارهایش استفاده می‌کند، به‌عنوان یک عامل عبور نور عمل می‌کند. نور در کارهای او نقش مهمی دارد و با عبور از این صفحه و تفاوت عبور از لایه‌های مختلف چسب در اثر، تلقی دیدار صحنه‌هایی جذاب را برای‌مان ایجاد می‌کند. رنگ قهوه‌ای این چسب‌ها، حس شیرین نوستالژیکی به بیننده‌ی اثر القا می‌نماید.
البته کیس‌من تنها کسی نیست که خلاقیت به‌کار گیری از چسب بسته‌بندی را برای خلق آثار هنری به کار گرفته‌است، «مکس زورن» هلندی نیز پیش‌تر همین کار را با چسب نواری انجام داده. اما این از لطف کارهای جذاب کیس‌من و کارش با نور نمی‌کاهد و این پرسش را مطرح می‌کند که آیا این می‌تواند یک حرکت هنری جدید باشد؟
