به نام حضرت دوست که هر چه داریم از اوست
با سلام به همه دوستان گرامی و خوب .
اینکه دوستان در زمینه انتخاب رییس جمهور حساس هستند چیز عقلانی و قابل قبولی هست .
اصلا درست نیست که در این زمینه همدیگر را متهم به ترس کنیم .
چون واقعا برای ما مهم است که سرنوشت آینده کشور ما چه می شود .
این که بگیم مردم خودشون خوب و بد رو تشخیص می دهند به نظر من کاملا صحیح نیست .
من برای این امر دو مثال می آرم .
در انتخابات شوراها چه مقدار مردم به نامزدها براساس صلاحیت رای می دهند ؟ در انتخابات مجلس چه طور ؟ جامعه ایران جامعه بزرگی است . که ما تنها تعداد محدودی از افراد آنها را می شناسیم . شاید اگر دامنه شناسایی چهره ها و اشخاص کارآمد ایران در بین مردم بیشتر بود ، می شد گفت که مردم همیشه می توانند بهترین را انتخاب کنند . اما این گونه نیست .
در واقع مردم با نامزدها فقط موقع انتخابات برخورد دارند و در باقی مواقع حتی کمترین آشنایی هم ندارند .
حال چگونه می توان صلاحیت افراد را تشخیص داد ؟
تنها راه حمایت عده ای شناخته شده و امتحان پس داده است . به همین جهت در جامعه ما کمتر نامزد مستقل رای می آورد و بیشتر حزبی می شود .
من خودم در یک روستا زندگی می کردم . آنجا فردی که دکترای کشاورزی داشت نماینده شد و در ظاهر عموم مردم هم فرد مناسبی شناخته می شد . در انتخابات مجلس رای آورد . اما دوران نمایندگی ایشان برای منطقه مفید نبود . هر چند نمی دانیم چه مقدار در مجلس مفید بودند .
پس در دوره بعدی مردم به نماینده ای که سابقه فعالیت مفیدتری در مجلس داشت رای دادند . این فرد خودش را فوق لیسانس حقوق خوانده است . اما با همین حال رییس سازمان صنعت و معدن استان تهران بودند . برای من واقعا جای سوال داشت ؟ کس دیگری بهتر از ایشان نمی توانست این پست را برعهده بگیرد ؟ و در ضمن ایشان به عنوان سمبل کار اجرایی در منطقه حساب می آید . اما این که این تجربه را از کجا به دست آورده اند نمی دانم ؟
این واقعیت است . مثلا یکی از دوستان می گفت که فردی در رشت شش دوره نماینده مجلس شده است . در حالی که کارمفیدی انجام نمی دهد .
اگر از سر واقع بینی نگاه کنیم اشتباه در انتخاب را می بینم . افرادی فرصت طلب و یا شاید اینکه اصلا فرصت طلب نبودند و صلاحیت داشتند اما در مقام عمل نتوانستند مفید باشند و فرصت کار و بهره برداری تبدیل به زمان ضرر و زیان دهی شد .
مثال دوم . اول به همه گوشزد می کنم که قصد اشاره به هیچ کسی را ندارم .
مردم در خود اول انقلاب اولین رییس جمهوری که انتخاب کردند بنی صدر بود . در آن زمان که شور انقلاب همه جا بود .و همه مردم شور انقلابی داشتند فردی را انتخاب کردند که در اصل فقط به فکر ضربه زدن به کشور و شکست انقلاب بودند . و همه به خیانت های آشکار این فرد به کشور و تک تک مردم آن آگاه هستند .
پس بحث شعور جمعی باید همراه با تبلیغات درست باشد . وگرنه که حتما درآینده دچار مشکل می شویم .
اگر فردی رییس جمهور شود و بعدا عملکرد درستی نداشته باشد چه باید کرد ؟
بنی صدر کم ضربه نزد . واقعا سبب فقدان افراد بزرگی چون مطهری ، رجایی ، بهشتی و .... و خیلی های دیگر شد . واقعا مسئول کیست ؟
رهبری نمی توانند خودشان به صورت اولیه وارد عرصه شوند و در انتخابات و نظر مردم دخیل باشند . باید بیدار باشیم و این امر را درک کنیم . همان طور که حضرت امام با آن صراحت خودشان خیلی به بنی صدر هشدار دادند . اما واقعا نمی توانستند یکسره ایشان را کنار بگذارند .
پس این تجربه خیلی خوبی برای همه است که با چشم و گوش باز رییس جمهور را انتخاب کنند .این که کسی قبلا رییس جمهوربوه ملاک نمی شود که بگوییم صلاحیت کافی را دارا بودند . باید کارنامه ها را دقیق تر ببینیم .
چون شاید انتخاب شورای بد ضربه به یک منطقه بزند . انتخاب یک نماینده مجلس ناصالح باز هم ضربه کوچکی به کشور بزند . اما انتخاب رییس جمهور ناصالح به کل کشور ضربه می زند . همیشه شاد و پیروز باشید .
