تاریخچه پل سازی در مازندران
مازندران در دوران صفوی :
خطه سرسبز مازندران و گیلان ، همواره مورد توجه سلاطین صفوی بود از میان شاهان صفوی، شاه عباس چند بار به مازندران سفر کرد و مدت زیادی در این استان به سر برد ،به همین جهت در صدد بود تا به کور راههایی که در این ایالات از ازمنه گذشته وجود داشت سرو سامانی بدهد به خصوص اینکه وجود باتلاقها، سیلابهای فراوانی که در هنگام طوفان به این جاده سرازیر می شد و حتی خود جنگل ، موانع بزرگی جهت عبور و مرور قافله ها به شمار می آمد. به فرمان شاه عباس راه فیروزکوه به گرگان ساخته شد و جاده وسیع سنگفرشی از جاجرم تا دشت مغان احداث گردید که از میان تمام ولایات ایران در سواحل جنوبی دریای خزر عبور می کرد.( دیوسالار، اسدالله، پایان نامه کارشناسی ارشد، ص 48)
این راه در مشرق استرآباد ( گرگان کنونی ) به صورت جاده وسیعی در می آمد و از شهرهای اشراف و ساری ، علی آباد ( شاهی = قائمشهر ) و آمل می گذشت و تا مرز میان گیلان و مازندران ادامه داشت.با این راه که به راه شاه عباسی معروف شد سیمای تعدادی از شهرهای مازندران را تغییر کرد و برخی از شهرها مانند ، آمل ، بابل، ساری که بر سر راه تجارت و بازرگانی قرار داشتند ، مرکز مبادلات و داد و ستد شدند. همچنین شاه عباس برای متصل کردن پایتخت به مناطق شمالی ، با ایجاد راه های متعدد کوشش فراوان نمود و اصفهان را به وسیله چند رشته جاده به شمال متصل کرد .از جمله راه هایی که به مازندران منتهی می شد عبارتند از :
1) جاده ای که از اصفهان به سمت فیروزکوه می رفت و بعد از عبور از یک شعبه رودخانه تلار به وسیله پل دو دهانه دیگر صفوی به شیرگاه و ساری و ازآنجا به فرح آباد یعنی جایگاه کاخهای صفوی بود منتهی می شد که در مسیر خود از پل معروف فرح آباد می گذشت ( که در تصاویر صفحات بعد به این پل اشاره می شود)
2) راهی که از اصفهان به وارمین می رفت و از آنجا بعد از طی گردنه امامزاده هاشم، و از طریق هراز و پلور به آمل متصل می شد.در این راه پل های زیادی ساخته شده که مهمترین آنها عبارتند از پل شاه عباسی بر روی روخانه لار نزدیک پلور.
3) راه شاه عباسی که از قزوین به شمال منتهی می شد.مهمترین پل موجود در این راه پل عظیم بلور دکان است که به صورت نیمه ویران بر روی رودخانه املش جلب توجه می کند.
