تبیان، دستیار زندگی

دوستان گلم سلام
یك مبحث جدید
مملو از هیجان
سرشار از انرژی
لبالب از نشاط
و...

ای اهل مجادله بیایید
شاهین كند گله بیایید

وقت است دوباره آغاز كنیم
هم بحث هم مكالمه بیایید

سلام

آمدم اما عزیزان اهل کل کل نیستم
در میان این همه یل،برزخ یل نیستم
در محیط شاعری من رفته باشم زیر صفر
معر می گویم در آنجا وازین رو بیستم
هر زمان اشعار شاهین ورها را دیده ام
گفته ام گر شاعر اینانند،پس من کیستم
این عزیزان همچو سیمرغند ومنهم چون مگس
دائما از ترسشان با لرز دائم زیستم

هفتاد سروده بر زبان و
گویند که شاعری ندانیم
یک پرسش از این دو دوست دارم
این چیست که ما گواهِ آنیم؟!

مانند کسی که روی کاغذ
مکتوب کند که : «بی سوادم»
استاد منید و بس ... بگین خب!!!
خب حرص ندید هِی به آدم

ای آنکه رهایی از تکبّر
ای برزخ خاضع و فروتن
هر کار کنید، خواه ناخواه
شاگرد شمام تا ابد من

فدای هر دو تون
لبخند را بر لبان من نشاندین
خدا شما را بخنداند انشالله

سلام

خداوندا به حق هشت وچارت
شنو این نغمه در لیل ونهارت
خدایا کار شاهین ساز گردان
ورا با همسری دمساز گردان
رسان روزی که او داماد گردد
دل مام نکویش شاد گردد
به ما قسمت نما جشن عروسی
گرفتن دست او ودیده بوسی
نشستن دور میز میوه وشام
پذیرایی به حد کامل وتام

اگرچه خلق خواهد گفت :«هُل کرد»،
خداوند از دهانت بشنود مرد!
نه اینکه بیت دوم را بگویم
فقط با بیت پنجم هست رویم
فقط مِن باب اینکه چند ساعت
نصیبم گردد این خیل سعادت،
که باشم خدمت یاران جانم
برای دوستانم جان فشانم،
فقط محض همین هایی که گفتم
به شخصه حاضرم در گِل بیفتم
قبول آن مصرع چارم که گفتی
(همان درّ نفیسی را که سُفتی)
همیشه رسم این بوده ست هرچند
که از بهر عروسی جشن گیرند،
ولی خب، چاره ام کو؟! می پذیرم
که بهر میهمانی زن بگیرم!
برای شادیِ یک روز یاران
شوم یک عمر محبوس و پشیمان

مباركه انشالله

سلام

من نخواهم جان شاهین این چنین مهمانیت
بهر جبرانش بگردد قسمتت زندانیت

برزخ كه بیاید صفا می آید
بر انجمن ما عطا می آید

مهر او كنون بر دل ما مینشند
بر دیده ما نور خدا می آید

اینجا كه ادیبان همه جمعند یقین
با بودن او لطف و عطا می آید

شاهین چون من با دل و جان می گوید
با برزخ ما مهر و وفا می آید

در بستر آرامش این شعر ‏؛ ”رها”
در بطن تمام ماجرا می آید