دوستان گرامی برای اینکه یه تاپیک منسجم و منظم واسه تصاویر، گزارشات و نتایج گردهمایی امروز داشته باشیم ازتون خواهش میکنم داخل این تاپیک مواردتون رو قرار بدین.

اولیش رو هم خودم بگم!

عاقا من از همین تریبون اعلام میکنم اون دوستانی که نیومدن واقعا ضرر کردن
ما جاهایی رفتیم که تو خود ژاپن هم پیدا نمیشه

اینم نمونش:

قبول نیستا

این حکم اولین گزارش رو داشت دیگه نه اولین عکس!

این هم یکی از نمونه گلهای کشور ژاپن در این قسمت از باغ 

چرا که نه؟
اما خب هنوز سایر دوستان چیزی نگفتن، احتمالا دس زیاده تو گرفتن جایزه ی بهترین گزارش

با سلام
امروز با کاربران انجمن در باغ گلهای اصفهان گرد آمدیم،من از همان اول هرگلی ویا درختی را که می دیدم اسمش را روی کاغذ می نوشتم تا مطلبی کوتاه از هرگل ودرخت را بهعنوان گزارش در اینجا منتقل کنم .
پس با من همراه باشید:

گل پریمولا

پریمولا از خانواده ی پریمولاسه و زادگاه اصلی آن جنگل های یونان است که در مناطق بومی فاقد گل می باشد و در تمام زمستان و بهار دارای گل

های بسیار متنوع زرد، قرمز صورتی و بعضی دارای گل های چتری بسیار زیبا است که تمام سطح گلدان را می پوشاند. به وسیله ی تقسیم ریشه و یا

بذر و یا هردو طریق تکثیر می یابد.

بعضی از انواع آن دارای ساقه بلند است و گل در انتهای ساقه به طور خوشه ای ظاهر می گردد و بعضی دیگر دارای ساقه های بسیار کوتاه است و گل

تقریباً به کف گلدان چسبیده است. گل های پریمولا به رنگ های سفید، قرمز، صورتی، آبی، زرد می باشد. پریمولا چین دار با فری، دارای گل های ریز

ستاره مانند است و دارای عطر زیاد و گل ها روی ساقه بلند آن به طور ردیفی چسبیده است.

بادرنجبویه

این گل در پشت آبشار باغ گلها مشاهده نمودم

بادَرَنجبویه یا بادَرَنگْبویه یا وارَنگ‌بو (Melissa officinalis) گیاهی است معطر و علفی چندساله، خاستگاه اصلی آن شرق مدیترانه‌است و در بعضی از نقاط آذربایجان و جلگه خزر نیز یافت می‌شود.

این گیاه از راسته لب‌گلی‌ها (Lamiales) و تیره نعناعیان (Lamiaceaes)است که بین ماه‌‌‌های تیر و مرداد گل می‌دهد. ساقه‌های آن راست و چهار گوش بوده و پوشیده از کرک است. از کنار برگ‌هایش، گل‌هایی با کاسبرگ‌های رنگی می‌روید که در وهله اول زرد کم رنگ است، سپس به سفید و در ‌‌نهایت به بنفش تبدیل می‌شود. می‌توان گفت تمام گیاه، عطر لیموی تندی از خود ساطع می‌کند. موطن اصلی این گیاه قسمت وسیعی از شرق مدیترانه است. امروزه به منظور بهره برداری‌های تزیینی و طبی و تولید عسل، این گیاه را در باغ‌ها و مزارع کشت می‌کنند.^[۱] خواص درمانی: آرام بخش اعصاب. ضد بیماریهای قلب. معده و روده و مفرح و نشاط آور می‌باشد.

این گیاه به اشکال مختلفی از قبیل اسانس عصاره روغنی، روغن، پماد، کمپرس و دم‌کرده استفاده می‌شود. اسانس این گیاه در آرام کردن درد معده با منشاء عصبی، احساس چنگ‌زدگی در معده، تپش قلب، سردردهای یک طرفه، سرگیجه، عصبانیت، بی‌خوابی، استفراغهای دوران بارداری، کم خونی دختران جوان، درد عصبی دندان و رفع تندخویی در دختران جوان و زنان مؤثرست.

خانم صاحبدل
منم مطلبم را ثبت نمودما