تبیان، دستیار زندگی

به نام خدا

ســـلام

نمی دونم چرا هر جا تا میاییم مشدی حرف بزنیم همه خندشون میگیره!!!(قابل توجه مركز نشینهای عزیز)

من فكر می كنم همین عنوان بحث هم كافیه تا یه نیش خندی بزنید!!!

اگه شما بدونید اصل فارسی دری چیزی نیست جز همین لهجه و گویش مشدی دیگه اینجوری نمی خندین.!!!

گویش مشهدی یكی از گویش های واقعا زیباست كه دیگه كمتر كسی رو توی این شهر با گویش اصیل مشهدی پیدا میكنید و هر چی كه می بینید چیزی نیست جز مختصری مشهدی و باقیش هم زبان كوچه خیابونی كه مشهدی حرف زدن توش گم میشه.

مطالبی كه می خوام توی این بحث بذارم حاصل یه جستجوی كوچیكه توی وبلاگ و سایتهای مختلف كه اینجا بصورت یك تیكه میذارم،و متشكل شده از كلمات و اصطلاحات مشهدی، متن و داستانهای زیبای مشهدی، شعر و خلاصه هر چی گیرم بیاد.

امیدوارم براتون خسته كننده نباشه.

از دوستانی كه نظری در این باره دارند و مخصوصا مخصوصا مشهدیای عزیز كه یدی توی مشدی حرف زدن دارند دعوت میكنم تا با حضورشون و با كمك هم دیگه این مبحث رو به شكل زیبایی در بیاریم..

.

به نام خدا

سلام

خب از این به بعدشو درست کنید....

واقعا یاد گرفتن کلمه ممکنه برای شما شیرین باشه.....

چون برای من دونستن مثلا طغار خالی جالب نیست

البته اگه خواستید ها....

یا حق

راست مگی ها مدنی چیه اینا نمدنن كه لهجه ی مشدی یه لهجه ی چخماق توپه. ولی نمدنم چرا بعضی از مشدیا آرشان مرِ اینجوری حرف بِزِنن ولی دمتان گرم كه ای انجمنو راه انداختین 

سلام

مگم همینجه چی جوری مشه عضو برم؟ اصلن عضویت درن یا همیجوری هر كی به هر كیه؟ شله یم مدن؟ آدرس شله ندرن به ما بدن؟

یادش به خیر او سالا كه خردو بودم برارما مرفت استلخ شهرداری غطه مخورد میامد بره ی ما تعریف مكرد مخندیدم.

خوش بشن. خِبر عضویت رم به ما بدن

چند روز پیشا برات مندسن آمد به خنه ما یَرگه از همو روزی که موسا تقیا روی رف گلوار مچیدن رفته بود دِنخشا که یکجور ی سربه سرشا بِزره امروز م که مدنیس دوتا بچه سندلا سر ازتخم در آوردن آمده بود همچی که چشم ننه شا بزش اَفتی جلدی پرّی روی القر بُم نشس براتلا رفته بود رو چوچلیکا تا بره رو کوار و بچه موسا تقیار بهتر ببینه چشم تا روز بد نبینه کوار چپه رف نمدنم موجل بو یا میمیز یا افتوی که تیخ متیخ رَف رو زِمی یک کمِش هم رِخت دِ سفتقوکه پور بو از پوخ فیله ابریشم.

یعنی چی این جوری نوشتی

باسلام به علمدار حسین

اگر منظور شما متن آخری است توضیحات را در تایپک دوغ آباد ببینید تا از تکرار جلوگیری شود.

سِلام  چن روز پیش یگ اوسنه از یگ بنده خدایی كه با ماشین قراضه وغرودبَش مسافركشی مِكرد نوشتم

با كلی آبُ ولعاب وختی خواستم بفرستم قبول نكرد دگه حالشم ندشتم دووباره بنویسُم .

سلام بچه های مشهد
خوندین جلال آل احمد تو کتابش یه خاطره از زنش نقل کرده و گفته از یه خانمی آدرس پرسید و اون جواب داد
مودونم اما نموگوم
و اون ره به همه مشهدی ها تعمیم داد
لطفا دفاع کنید
موفق باشید

سلام دوباره اوه اوه اوه يادم نبود فاصله پيام من با آخرين پيام دوساله شرمنده ديگهع لازم نيست دفاع کنيد موفق باشيد

سلام.
فرهنگ لغت مشهدی:

یَره گَه = علامت اشاره به شخص مقابل
حولی = حیاط
وَرچُپه = برعکس
مکُش مرگِ ما = اعیانی ، شیک
مشگون = ناخن جله
پیشینگ = ریختن ناخواسته مایعات روی لباس
خذمت شما = خدمت شما
اقذر = اینقدر
بزم = به من
بزش = به او
بزت = به شما
بزشا = به آنها
بزت = به تو
شِر شِره = کاغذ کشی
ایَم = این هم
واز = باز ، باره دیگر
چُخت = سقف اتاق
بِیِک = به یک
مات منَهُ = خیره شدن
جل جل زدن = شانه به شانه شدن در خواب
دامنار = دامن ها را
غُر ، غُر دبه = یک چیزی که صدمه دیده و تو رفته
تارت و پارت = پخش و پلا
پاتروم = سرپیچ لامپ
نوردوون = نردبان
اندر ( مادر اندر ، برادر اندر و ... ) = مادر ناتنی ، برادر ناتنی و ...
خُردو = کوچک
کَق = نارس
اشکاف = کمد
زَنج = چسناک
چُمبه = اصطلاح کوچه بازاری برای فرد چاق
دِلَنگون = آویزان
پاچال = جایی که مغازه دار پشت آن با مشتری سرو کار دارد
اَلِفش = نوچ
ناسوس = تلمبه دوچرخه
کُلاج = کسی که چشمش چپ است
فنت = واشر پلاستیکی مورد استفاده در دوچرخه
غطه = آب تنی
توخ توخ = ریز ریز
توله دادن = هل دادن
چینگ = نوک
پَخول = ناخن کشیدن
خیت = ضایع
کلیک = انگشت
خیزه = کشوی میز
پال پالک = دست و پا زدن
ول ده = رها کن
مقبول = خوشگل
قلفت = قابلمه
قلفتی = کامل
واز رفتن = باز شدن
کله ونگ = مشغول

کله کردن = به سوی جایی رفتن
کُوش = کفش
پوفله = تاول
شوخَنی = شب خوانی ، مناجات
کیس = کیک
لَخه = کهنه پاره
لوخ = حصیر آفتاب گیر پشت پنجره
چِغَل = زبر ، ضخیم
میلان = کوچه
توشله = تیله
نَمَیوم = نمی خوام
پوشت بومب = پشت بام
هم زلف = باجناق
بزنقره = جوجه تیقی
شو = شوهر
گورجه = گوچه فرنگی
خیال = خیار
چلغوز = یک نوع آجیل شبیه بادام



حیوانات
کلپسه = مارمولک
موسی کو تقی = فاخته
غوربغه = قورباقه
کُخ = کرم
ماچه = ماده
جل = نوعی پرنده
چرخ ریسو = پرستو
شو پرک = شب پره
قرقی = شاهین
سوسه لنگ = نوعی پرنده
بیغوش = چغد
چُغُک = گنجشک


نسبتهای فامیلی
خوش = مادرزن
خُسُر = پدر زن
دیزه = خاله
وسنی = زن شوهر = جاری
آق میرزا = شوهر خاله
بابا کلون = پدر بزرگ
ننه کلون = مادر بزرگ
نواسه = نوه


پوشاک
تمبون = شلوار
لیفند تمبون = بند شلوار
چوخه = لباس نمدی چوپانان
شلیته = دامن زنان

غذا
شوروا = آش ساده
ایشکنه اوجیز = اشکنه با پیاز و روغن
خگینه = املت
علف شورو = زال زالک
سیبیس = یونجه
شرنی = شیرینی
مل ملی = دانه ای از حبوبات
اخکوک = چغاله زرد آلو
جوز = گردو
ماقوت = از نشاسته و شیر و بادام
حریره = با نشاسته و قند
کِشته = میوه خشک