تبیان، دستیار زندگی

شنا، ژیمناستیك و دوومیدانی را رشته های پایه می نامند اما به جز دوومیدانی كه چند صباحی است شاهد حضور دختران ایران است، دو رشته دیگر نقشی در این میان ندارند. ناگفته پیداست كه شنا، شیرجه، سینكرونایز و همین طور ژیمناستیك با شرایط ویژه یی كه دارند هیچ گاه شانسی برای حضور در میادین بین المللی ندارند و تمام تلاش شان به حضور در بازی های كشورهای اسلامی كه هر چهار سال یك بار در ایران برگزار می شود، محدود شده است. البته در مورد ژیمناستیك گفته می شد قرار است در تورنمنت های دوجانبه با كشورهای عربی شركت كنند كه این اتفاق رخ نداد و كار به جایی رسید كه رئیس فدراسیون ژیمناستیك گفت برای روحیه دادن به ژیمناست های دختر آنها را همراه با تیم پسران به مسابقات برون مرزی می فرستند تا حداقل از نزدیك شاهد رقابت های سطح اول این رشته باشند. حتی اگر این وعده هم عملی شود، اعزام دختران ژیمناست به عنوان تماشاچی در كارنامه ورزش بانوان ایران ثبت نخواهد شد .

    از ابتدای شروع بحث اعزام تیم های ورزشی دختران به مسابقات برون مرزی این طور به نظر می رسید كه ورزش های رزمی از اقبال بلندتری برخوردارند و با لباس های پوشیده یی كه دارند مشكل دختران ایرانی با یك مقنعه حل می شود اما مساله به این سادگی نبود و به غیر از تكواندو كه از ابتدا توانستند موافقت مسوولان تكواندو آسیا و جهان را برای حضور دختران تكواندوكار با حجاب اسلامی كسب كنند، باقی رشته ها چندان خوش شانس نبودند تا جایی كه ووشو با رایزنی های مختلف و سعی و تلاش فراوان توانست این مانع را از پیش رو بردارد و كاراته هم همچنان ناكام مانده و مجبور است به رقابت های غیررسمی بین المللی دل خوش كند.

    در این بین ووشو هم خوش اقبال بوده چرا كه با تلاش های سال های گذشته آنها هم اجازه آن را دارند كه با پوشش و حجاب اسلامی در میادین رسمی حاضر شوند.اولین تجربه آنها سه سال پیش و در جریان مسابقات قهرمانی آسیا در میانمار به دست آمد و در طول این مدت آنها حتی بازی های آسیایی دوحه را هم تجربه كردند اما اوج درخشش ووشوكاران كه اتفاقاً در سان شو موفق تر از تالو ظاهر شده اند، مسابقات جهانی چین است كه منجر به كسب چهار مدال برای دختران ایران شد. این مسابقات كه مردادماه امسال برگزار شد، دو مدال برنز و دو نقره برای دختران ایران به همراه داشت و به احتمال زیاد تیمی از دختران ایرانی در مسابقاتی كه به صورت نمادین در رقابت هایی كه همزمان با المپیك پكن برگزار می شود، شركت می كنند. اما كاراته كاران كه از نظر اعزام های برون مرزی ركورددار هستند، هنوز شانس حضور در رقابت های رسمی را به دست نیاورده اند. مقنعه یی كه دختران ایران به عنوان حجاب اسلامی به لباس فرم كاراته اضافه می كنند، مورد تایید فدراسیون بین المللی كاراته و كنفدراسیون آسیایی قرار نگرفته و فدراسیون ایران تنها به این امید دل بسته است كه با اجباری شدن استفاده از كلاه برای كاراته كاران، مشكل دختران ایران هم حل شود. به هر حال اولین اعزام آنها مربوط به سال 77 است كه عازم مجارستان شدند اما با گذشت 9 سال به دلیل عدم حضورشان در مسابقات رسمی هنوز عنوان درخشانی در كارنامه آنها ثبت نشده است