وعده ازدواج و نامزدی
وعده ازدواج یعنی اینکه به عنوان مثال دختری به پسره قول بدهد که بعد از پایان درس با او ازدواج خواهد کرد اما بعد از پایان درسش منصرف شود. وعده ازدواج با ازدواج متفاوت است و هیچ اثر حقوقی(مسئولیت مدنی) و کیفری بر آن بار نیست. البته چنانچه مهریه یا قسمتی از آن پرداخت شده باشد قابل بازدریافت است.در وعده ازدواج اجبار وجود ندارد و حتی در صورت پرداخت مهریه هریک از طرفین می تواند از ازدواج منصرف شود .
نامزدی در قانون ما از حقوق سوئیس برداشته شده است . زیرا چنین مفهومی در کشور ما وجود نداشت و از آنجائیکه در نامزدی صیغه محرمیت خوانده نمی شود در حال حاضر برخی از مردم نامزدی را همان دوست بودن با جنس مخالف می دانند. البته برخی دیگر نیز "اسم گذاشتن روی دختر" را همان نامزدی می دانند ولی این موضوع نیز در شهر های بزرگ ( بر خلاف شهر های کوچک) تقریبا دیگر وجود ندارد.
در قانون مدنی مواد 1036 و 1039 در مورد نامزدی بودند که پس از اصلاحیه حذف شدند.متن این مواد این گونه بود که چنانچه نامزدی به دلیل غیر موجهی بهم بخورد می توان خسارات را مطالبه کرد. باید این نکته را مطرح کنیم که خود موجه و غیر موجه بودن دلیل قابل بحث است و معیار خاصی ندارد. مثلا امروزه شاید بتوان تحصیل را دلیل موجهی دانست و دلیل دختری که از ازدواج با نامزد دیپلمه خودش بخاطر ازدواج با خواستگاری که دکترا دارد رد می کند موجه دانست. هرچند شاید از نظر عده ای دیگر این دلیل موجه نباشد.
نکته: اگر دختر و پسر در مورد جبرن خسارات از قبل تصمیمی گرفته باشند همان تصمیم اجرا خواهد شد.
در مورد بهم خوردن نامزدی باید بگوییم که طبق ماده 1037 قانون مدنی چنانچه در مدت نامزدی هدایایی رد و بدل شده باشد ( از طرف نامزد ها به یکدیگر و یا خانواده و اقوام آنها به هم ) پس از بهم خوردن نامزدی قابل استرداد است. اگر عین هدایا موجود نباشد طرف مقابل می تواند قیمت هدایایی که عادتا نگهداری می شود (مثل گردنبند ، نه گل و شیرینی!) را مطالبه کند.
* بحث بعدی :اولین شرط نکاح = اختلاف جنسیت
